Tuesday, August 13, 2024

ഷെയ്ഖ് ഹസീനയ്ക്ക് അഭയം നൽകിയ ഇന്ത്യ ലോക രാജ്യങ്ങള്‍ക്ക് മാതൃക

 


ഇന്ത്യയുടെ അയൽരാജ്യമായ ബംഗ്ലാദേശിൽ നടന്ന വിദ്യാര്‍ത്ഥികളുടെ അക്രമാസക്തമായ സർക്കാർ വിരുദ്ധ സമരം എല്ലാ സീമകളും ലംഘിച്ചത് മനുഷ്യരാശിയെ ലജ്ജിപ്പിക്കുന്ന തരത്തിലായിരുന്നു. സ്വന്തം ജീവന് ഭീഷണിയാകുമെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞ പ്രധാനമന്ത്രി ഷെയ്ഖ് ഹസീന അഭയം തേടിയെത്തിയത് ഇന്ത്യയിലാണ്. ഒരു മുസ്ലീം സ്ത്രീയുടെ ജീവൻ അപകടത്തിൽപ്പെടുന്നത് കണ്ട് അവര്‍ക്ക് സം‌രക്ഷണം നല്‍കിയ പ്രധാന മന്ത്രി നരേന്ദ്ര മോദി സനാതന ധർമ്മം എല്ലാവർക്കുമുള്ളതാണെന്ന് തെളിയിക്കുകയായിരുന്നു ഈ പ്രവര്‍ത്തിയിലൂടെ ലോകത്തിന് കാണിച്ചുകൊടുത്തത്. ഇന്ത്യയുടെ ഈ ധീരമായ തീരുമാനം എന്നും ലോകമെമ്പാടും ഒരു മാതൃകയായി നിലകൊള്ളും. ഇരുപത്തിയൊന്നാം നൂറ്റാണ്ടിലെ ഇന്ത്യ ഒരു ഭീരുവും പിന്നോക്കവും സ്വാർത്ഥവും അവസരവാദപരവുമായ രാഷ്ട്രമല്ലെന്ന് ഈ തീരുമാനമെടുത്തതോടെ ലോകം തിരിച്ചറിഞ്ഞു. മോദി സർക്കാർ മുസ്ലീം വിരുദ്ധരാണെന്ന് കുറ്റപ്പെടുത്തുന്നവര്‍ക്കുള്ള ഒരു മറുപടി കൂടിയായി ഈ തീരുമാനം.

ബംഗ്ലാദേശിൽ നിന്ന് ജീവരക്ഷാര്‍ത്ഥം പാലായനം ചെയ്ത് ഇന്ത്യയിൽ സമാധാനത്തോടെ കഴിയുന്ന ബംഗ്ലാദേശ് മുൻ പ്രധാനമന്ത്രി ഷെയ്ഖ് ഹസീനയ്ക്ക് അഭയം നൽകിയത് അത്ര നിസ്സാര കാര്യമല്ല. ലോകത്തിലെ മിക്കവാറും എല്ലാ രാജ്യങ്ങളും ഹസീനയുടെ സഹായ അഭ്യർത്ഥന നിരസിച്ചപ്പോൾ, അത്തരമൊരു സാഹചര്യത്തിൽ അവർക്ക് അഭയം നൽകുന്ന ഏത് രാജ്യമായാലും അതൊരു വലിയ ചങ്കൂറ്റവും വെല്ലുവിളിയും തന്നെയാണ്. ലോക രാജ്യങ്ങളുടെ നിലപാട് പരിഗണിക്കാതെ ഷെയ്ഖ് ഹസീനയ്ക്ക് പൂർണ്ണ പിന്തുണ നൽകാനുള്ള ദൃഢനിശ്ചയം കാണിച്ചതിലൂടെ, ഇന്ത്യ മുസ്ലീം വിരുദ്ധ രാജ്യമാണെന്ന് ആക്ഷേപിക്കുന്ന ഇസ്ലാമിക രാജ്യങ്ങൾക്ക് ഇന്ത്യ കൊടുത്ത ഒരു കണ്ണാടി കൂടിയായി അത്.

അയൽരാജ്യമായ ബംഗ്ലാദേശിൻ്റെ നാടുകടത്തപ്പെട്ട പ്രധാനമന്ത്രി ഷെയ്ഖ് ഹസീനയെ സംരക്ഷിക്കുക മാത്രമല്ല, മുഴുവൻ സ്ത്രീ സമൂഹത്തിൻ്റെയും സ്ത്രീത്വത്തിൻ്റെ ആത്മാഭിമാനവും ബഹുമാനവും അന്തസ്സും സംരക്ഷിക്കാനുള്ള കടമയും ഇന്ത്യ നിറവേറ്റി. ലോക സാഹോദര്യത്തിൻ്റെയും ലോക സമാധാനത്തിൻ്റെയും സംരക്ഷണത്തിനായി നമ്മുടെ ശാശ്വത സംസ്കാരം നിരവധി തവണ ജീവൻ ബലിയർപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്. വൈകാരികമായ ഈ ആധിക്യത്തിന് ഇന്ത്യക്ക് വലിയ വില കൊടുക്കേണ്ടി വന്നു എന്നത് വേറെ കാര്യം. അത് മുന്നോട്ട് പോകും, ​​പക്ഷേ ഇന്ത്യ ഉയര്‍ത്തിപ്പിടിക്കുന്ന ധാര്‍മ്മിക മൂല്യം ഉപേക്ഷിക്കാൻ അതിന് കഴിയില്ല.

ഷെയ്ഖ് ഹസീന വിഷയത്തിൽ കേന്ദ്രം ഭരിക്കുന്ന മോദി സർക്കാരിനൊപ്പം നിൽക്കാൻ തീരുമാനിച്ചതിലൂടെ പ്രതിപക്ഷ പാർട്ടികളും മികച്ച പ്രകടനമാണ് കാഴ്ച വെച്ചത്. പക്ഷേ, ബംഗ്ലാദേശി ഹിന്ദുക്കൾക്ക് നേരെ നടക്കുന്ന മനുഷ്യത്വരഹിതമായ അതിക്രമങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള പ്രധാനമന്ത്രിയുടെ മൗനം ചോദ്യ ചിഹ്നമായി അവശേഷിക്കുന്നു. ബംഗ്ലദേശ് അതിർത്തിയോട് ഏറ്റവും അടുത്ത് കിടക്കുന്ന പശ്ചിമ ബംഗാൾ മുഖ്യമന്ത്രി മമത ബാനർജിയാകട്ടേ ഈ വിഷയത്തിൽ മൗനം പാലിക്കുകയാണ്.

ഭാരതമാതാവ് എന്ന് നാം വിളിക്കുന്ന ഭാരതം ഇത്തരം ഭയാനകമായ ദൃശ്യങ്ങൾ പലതവണ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. പാക്കിസ്താന്‍, മാലിദ്വീപ്, അഫ്ഗാനിസ്ഥാൻ എന്നിവ ഒരുകാലത്ത് ഭാരത മാതാവിൻ്റെ ശരീരത്തിൻ്റെ ഭാഗമായിരുന്നു. എന്നാൽ, അവ ഓരോന്നായി വിഭജിക്കപ്പെട്ടു. ഏകീകൃത രാഷ്ട്രമായ ഇന്ത്യയെ വിഭജിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്ന ജിഹാദികളും വിഘടനവാദ ശക്തികളും വർഷങ്ങളായി ഇന്ത്യയ്‌ക്ക് നേരെ കഴുകക്കണ്ണുകള്‍ കൊണ്ട് നോക്കുകയാണ്.

പാക്കിസ്താന്‍, അഫ്ഗാനിസ്ഥാൻ വിഭജന വേളയിലും ഏതാണ്ട് ഇതേ അവസ്ഥയാണ് ലോകം കണ്ടത്. ഇന്ന് അയൽരാജ്യമായ ബംഗ്ലാദേശിലും അതുതന്നെയാണ് കാണുന്നത്. അവിടെ, തിരശ്ശീലയ്ക്ക് പിന്നിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്ന ജിഹാദി ശക്തികൾ, യുവതലമുറയെ തെറ്റിദ്ധരിപ്പിക്കുകയും പ്രേരിപ്പിക്കുകയും, യുവാക്കൾക്ക് അശാസ്ത്രീയമായ ഫണ്ട് നൽകുകയും ചെയ്യുന്നു. സ്വന്തം സർക്കാരിനെതിരെ തെരുവിൽ അക്രമാസക്തമായ കലാപം ഇളക്കിവിടുന്നതിൽ അവർ വിജയിച്ചു. വിദ്യാർത്ഥികൾ സംഘടിച്ച് പുസ്തകങ്ങളും പേനകളും വലിച്ചെറിഞ്ഞു, കൈയ്യില്‍ കല്ലുകൾ പെറുക്കി. രാജ്യത്തിൻ്റെ ലക്ഷക്കണക്കിന് കോടികൾ വിലമതിക്കുന്ന സ്വത്തിന് തീയിട്ടു. ബംഗ്ലാദേശ് പ്രധാനമന്ത്രി ഷെയ്ഖ് ഹസീന രാജ്യം വിടാൻ നിർബന്ധിതയായി.

സംവരണം കവചമാക്കി പ്രതിഷേധം സംഘടിപ്പിച്ച യുവാക്കൾ അന്ധരായി, ബംഗ്ലാദേശിൻ്റെ സ്വാതന്ത്ര്യ ചിഹ്നമായ ബംഗബന്ധു മുജീബ് ഉർ റഹ്മാൻ്റെ പ്രതിമ തകർത്തു. പ്രധാനമന്ത്രിയുടെ മകൾ ഷെയ്ഖ് ഹസീനയുടെ വസതിയിൽ അതിക്രമിച്ചു കയറി അവർ കൊള്ളയടിച്ചു. അക്രമാസക്തരായ വിദ്യാർത്ഥികൾ ഷെയ്ഖ് ഹസീനയുടെ അടിവസ്ത്രങ്ങളും ബ്ലൗസും ബ്രായും വീശിക്കാണിച്ച് അത് മൊബൈൽ ക്യാമറകളിൽ പകര്‍ത്തി സോഷ്യല്‍ മീഡിയകളിലൂടെ പ്രചരിപ്പിച്ചത് ഏറ്റവും ലജ്ജാകരമായ സംഭവമാണ്. അത് ചെയ്ത വിദ്യാർത്ഥികൾക്ക് ബംഗ്ലാദേശികളാകാൻ കഴിയില്ല. കലാപകാരികൾക്കൊപ്പം പട്ടാളവും കൈകോർത്തതുപോലെയാണ് തോന്നിയത്.

ബംഗ്ലാദേശിൽ താമസിച്ചിരുന്ന ഹിന്ദുക്കളുടെ ക്ഷേത്രങ്ങൾ തകർത്തു. കൂട്ടക്കൊലയിൽ നിരവധി ഹിന്ദുക്കൾ കൊല്ലപ്പെട്ടു. അവരുടെ വീടുകൾ കത്തിച്ചു. ശൈഖ് ഹസീന സർക്കാരിനോട് രോഷാകുലരായ ജനക്കൂട്ടം കലാകാരന്മാരും എഴുത്തുകാരും പത്രപ്രവർത്തകരും ഗായകരും ഉൾപ്പെടെ ആരെയും വെറുതെ വിട്ടില്ല. ഇപ്പോൾ പ്രക്ഷോഭം നടത്തുന്ന വിദ്യാർത്ഥികൾ ബംഗ്ലാദേശിൻ്റെ പുനർനിർമ്മാണത്തെക്കുറിച്ചാണ് സംസാരിക്കുന്നത്. ചവിട്ടിമെതിക്കപ്പെട്ട ബംഗ്ലാദേശിൻ്റെ സുവർണ്ണ ചരിത്രം പുനർനിർമ്മിക്കുമെന്ന് സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയുമോ? തങ്ങളുടെ ചരിത്രം മായ്ച്ചുകളയാൻ ശ്രമിക്കുന്ന ഒരു ജനതയുടെ വിദ്യാർത്ഥികൾക്ക് ഒരിക്കലും ഒരു പുതിയ ചരിത്രം നിർമ്മിക്കാൻ കഴിയില്ല. ബംഗ്ലാദേശിൽ ഒരു ഇടക്കാല സർക്കാർ ഉണ്ടായേക്കാം. എന്നാൽ, അതിൻ്റെ ഭാവി അസ്ഥിരത നിറഞ്ഞതായിരിക്കും.

രാഷ്ട്ര പിതാവിന്റെ പ്രതിമ തകർത്ത ബംഗ്ലാദേശിൽ ഇത് എന്ത് തരം യുവശക്തിയാണ്. ഇത്തരം മോശം ചിന്താഗതിക്കാരായ യുവശക്തിക്ക് ഒരിക്കലും ബംഗ്ലാദേശിന് സുരക്ഷിതമായ ഭാവി നൽകാൻ കഴിയില്ല. ബംഗ്ലാദേശിലെ അട്ടിമറിക്ക് പിന്നിൽ ഏതൊക്കെ രാജ്യങ്ങളാണെന്ന് എല്ലാവർക്കും അറിയാം. വെറുതെ ചിന്തിക്കുക, ഷെയ്ഖ് ഹസീനയുടെ അടിവസ്ത്രം ഇങ്ങനെയാണ് കൈകാര്യം ചെയ്തിരുന്നതെങ്കിൽ, അവർ നാട് വിട്ടില്ലായിരുന്നുവെങ്കിൽ, പിതാവ് മുജീബുർ റഹ്മാനെപ്പോലെ അവരും കൊല്ലപ്പെടുമായിരുന്നു.

ഷെയ്ഖ് ഹസീനയ്ക്ക് അഭയം നൽകിക്കൊണ്ട് ഒരു യഥാർത്ഥ അയൽവാസി എന്നതിൻ്റെ കടമയാണ് ഇന്ത്യ നിറവേറ്റിയത്. ജീവന് ഭീഷണിയായ സാഹചര്യത്തിൽ ഷെയ്ഖ് ഹസീന മുസ്ലീം രാജ്യങ്ങളെ വിശ്വസിക്കാതെ ഇന്ത്യയെ വിശ്വസിച്ചു എന്നതാണ് ഇവിടെ എടുത്തു പറയേണ്ട പ്രത്യേകത. പ്രതിസന്ധി ഘട്ടത്തിൽ അമേരിക്ക ഷെയ്ഖ് ഹസീനയുടെ വിസ പോലും റദ്ദാക്കി. ജിഹാദി സമ്മർദത്തിൽ അവർക്ക് അഭയം നൽകാൻ ഒരു രാജ്യവും തയ്യാറാകാത്ത സാഹചര്യത്തില്‍, അവരുടെ സംരക്ഷണത്തിൻ്റെ മുഴുവൻ ഉത്തരവാദിത്തവും ഏറ്റെടുത്ത് പ്രധാനമന്ത്രി നരേന്ദ്ര മോദി സർക്കാർ മഹത്തായ മാതൃക കാട്ടി.

ഷെയ്ഖ് ഹസീനയ്ക്ക് അഭയം നല്‍കിയതിന് ഇന്ത്യക്കെതിരെ അന്താരാഷ്‌ട്ര സമ്മർദം കൂടിയിട്ടുണ്ടാകാം. പക്ഷേ, ‘അതിഥി ദേവോ ഭവ’, ‘വസുധൈവ കുടുംബകം’ എന്ന മന്ത്രം സ്വീകരിച്ച് ഇന്ത്യ സനാതന ധർമ്മം നടപ്പിലാക്കി. ചൈനയിൽ നിന്ന് നാടുകടത്തപ്പെട്ട ദലൈലാമ വർഷങ്ങളായി ഇന്ത്യയിൽ അഭയം പ്രാപിച്ചുവരികയാണ്. ഷെയ്ഖ് ഹസീന കേസ് മോദി സർക്കാരിൻ്റെ നയതന്ത്രപരമായ പിഴവായി പ്രതിപക്ഷ പാർട്ടികൾ കണക്കാക്കാം. എന്നാൽ, ഒരു മുസ്ലീം സ്ത്രീയുടെ ജീവൻ രക്ഷിച്ചതിലൂടെ മോദി ലോകമെമ്പാടുമുള്ള സ്ത്രീകളുടെ സ്ത്രീത്വത്തെ സംരക്ഷിച്ചു. ഈ നിര്‍ണ്ണായക വേളയില്‍ മോദി സർക്കാർ മുസ്ലീം വിരുദ്ധരാണെന്ന് ആർക്കെങ്കിലും പറയാൻ കഴിയുമോ? മറ്റൊരു രാജ്യത്തിൻ്റെ മുസ്ലീം വനിതാ പ്രധാനമന്ത്രിക്ക് അത് മനസ്സിലാക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞെങ്കില്‍, ഇന്ത്യയിലെ മുസ്ലീങ്ങള്‍ക്ക് എപ്പോഴാണ് അത് മനസ്സിലാക്കാന്‍ കഴിയുക?


Monday, July 1, 2024

സംഘർഷം ഒഴിവാക്കി ജനാധിപത്യത്തെ ശക്തിപ്പെടുത്തുന്നതിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കണം

 


ലോക്സഭാ തെരഞ്ഞെടുപ്പിന് ശേഷം പ്രതീക്ഷിച്ച ദിശയിലല്ല ഭരണം നടക്കുന്നതെന്ന് തോന്നുന്നു. തെരഞ്ഞെടുപ്പിലെ ജനവിധിയെ മാനിച്ച് ഭരണകക്ഷിയും പാർട്ടിയും പ്രതിപക്ഷവും ഒരുമിച്ച് പാർലമെൻ്ററി പാരമ്പര്യം മുന്നോട്ട് കൊണ്ടുപോകുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നു. എന്നാൽ, തിങ്കളാഴ്ച ലോക്‌സഭയിൽ രാഷ്ട്രപതിയുടെ പ്രസംഗത്തിന്മേലുള്ള നന്ദിപ്രമേയ ചർച്ചയ്ക്കിടെ എന്ത് സംഭവിച്ചാലും, പാർലമെൻ്റിൽ പാർട്ടിയും പ്രതിപക്ഷവും തമ്മിലുള്ള സംഘർഷത്തിന് പുതിയ വാതിലുകൾ തുറക്കുന്നതായി തോന്നുന്നു.

നന്ദി പ്രമേയത്തിൽ പ്രതിപക്ഷ നേതാവെന്ന നിലയിൽ ആദ്യമായി സംസാരിച്ച രാഹുൽ ഗാന്ധി ഒഴിവാക്കാമായിരുന്ന ചില വിഷയങ്ങൾ ഉന്നയിച്ചു. ഇരുപത് വർഷമായി എംപിയായി സഭയുടെ ഭാഗമായ രാഹുൽ ഗാന്ധി സ്പീക്കർ ഓം ബിർളയെപ്പോലും
പ്രതിസന്ധിയിലാക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു. ശിവൻ്റെ ചിത്രം കാണിച്ച് വിഷയം മറ്റൊരു വഴിക്ക് തിരിച്ചുവിടാനും ശ്രമിച്ചു. രാഷ്ട്രീയ പ്രശ്‌നങ്ങൾ മധ്യസ്ഥതയിലേക്ക് കൊണ്ടുവരുന്നതിന് പകരം രാഹുൽ ഗാന്ധി തൻ്റെ അഭിപ്രായം നന്ദി രേഖപ്പെടുത്തുന്നതിൽ ഉള്‍പ്പെടുത്തിയത് അനുചിതമല്ലേ എന്ന ചോദ്യം ഉയരുന്നു. എന്തായാലും രാഷ്ട്രീയ വിഷയങ്ങളിൽ സംസാരിക്കാൻ രാഹുലിന് ഇനിയും അഞ്ച് വർഷമുണ്ട്.

രാഹുലിൻ്റെ പ്രസംഗം സംബന്ധിച്ച് രാഷ്ട്രീയ പാർട്ടികൾ അവരുടേതായ രീതിയിൽ വ്യത്യസ്തമായ അഭിപ്രായങ്ങള്‍ പ്രകടിപ്പിക്കുമെന്നത് ശരിയാണ്. വരും ദിവസങ്ങളിൽ ഈ വിഷയത്തിൽ രാഷ്ട്രീയം ചൂടുപിടിക്കും. എന്നാൽ, ഈ രാഷ്ട്രീയം ഇക്കാലത്ത് പ്രസക്തമാണെന്ന് കരുതാമോ? അതും കഴിഞ്ഞ ആറു മാസമായി രാഷ്‌ട്രീയ കരുനീക്കങ്ങൾ രാജ്യം ഉറ്റുനോക്കുമ്പോൾ. ജനവിധി മാനിക്കുന്നതല്ലേ എല്ലാ പാര്‍ട്ടികള്‍ക്കും അഭികാമ്യം.

എൻഡിഎയെ അധികാരത്തിലെത്തിക്കാനും ഇന്ത്യൻ സഖ്യത്തെ പ്രതിപക്ഷത്തിരിക്കാനുമാണ് ജനവിധി. പ്രശ്നങ്ങളുടെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ ഭരണകക്ഷിയെ സഭയിൽ നിന്ന് തെരുവിലേക്ക് വലിച്ചിഴയ്ക്കാന്‍ പ്രതിപക്ഷത്തിന് എല്ലാ അവകാശവുമുണ്ട്. പൊതുജനങ്ങളുടെ ശബ്ദവും ശരിയായ രീതിയിൽ ഉയർത്തുക. ഇന്ന് ബിജെപി ഭരണത്തിലും കോൺഗ്രസ് പ്രതിപക്ഷത്തുമാണ്. കോൺഗ്രസ് ദീർഘകാലം അധികാരത്തിലും ബിജെപി പ്രതിപക്ഷത്തുമായിരുന്നു. ഓരോ പാർട്ടിയും തങ്ങളുടെ ഉത്തരവാദിത്തം തിരിച്ചറിയണം.

ഭരണഘടനാ പദവികൾ വഹിക്കുന്നവരെ കുറിച്ച് അഭിപ്രായം പറയുമ്പോൾ ജാഗ്രത വേണം. ജനാധിപത്യത്തിൽ, ഗവൺമെൻ്റുകൾ വരുകയും പോകുകയും ചെയ്യുന്നു. പക്ഷെ, പാർലമെൻ്ററി പാരമ്പര്യങ്ങളും മര്യാദകളും മാറ്റമില്ലാതെ തുടരുന്നു. നാം ജനാധിപത്യ പാരമ്പര്യങ്ങൾ വർഷാവർഷം നടപ്പിലാക്കിയതിനാൽ ഏറ്റവും വലിയ ജനാധിപത്യ രാജ്യമാണ് ഭാരതം. തെരഞ്ഞെടുപ്പിൽ ആരു ജയിച്ചാലും തോറ്റാലും അധികാര കൈമാറ്റം അനായാസം നടന്നു. ലോകത്തെ അപേക്ഷിച്ച് നമ്മുടെ ജനാധിപത്യം ഒരേ സമയം ഊർജ്ജസ്വലവും സുതാര്യവുമാണ്. ജനാധിപത്യത്തെ കൂടുതൽ ശക്തിപ്പെടുത്തുന്നതിൽ എല്ലാ പാർട്ടികളും പങ്കാളികളാകുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു.

Wednesday, June 26, 2024

വികസിത ഇന്ത്യ എന്ന ലക്ഷ്യം കൈവരിക്കണമെങ്കില്‍ മയക്കുമരുന്ന് വിമുക്തമാക്കണം


 ഒരു വികസിത ഇന്ത്യയുടെ ലക്ഷ്യം അല്ലെങ്കിൽ വികസിത ലോകത്തിൻ്റെ ലക്ഷ്യം കൈവരിക്കുന്നതിന്, ആസക്തിയിൽ നിന്നുള്ള സ്വാതന്ത്ര്യം ആവശ്യമാണ്. കൃത്യസമയത്ത് ഈ പ്രശ്നത്തിന് ഗൗരവമായ ശ്രദ്ധ നൽകിയില്ലെങ്കിൽ, ഈ പ്രശ്നം കുതിച്ചു ചാട്ടത്തിലൂടെ വർദ്ധിക്കും. ചുറ്റുപാടും ആസക്തിയുടെ പിടിയിൽ കഴിയുന്നവരെ മോചിപ്പിക്കാൻ എല്ലാവരും ശ്രമിക്കണം. വികസിത ഇന്ത്യ എന്ന ലക്ഷ്യം കൈവരിക്കാൻ ഈ തുടക്കം ആവശ്യമാണ്.

ഏതൊരു സമൂഹത്തിലെയും സാമൂഹിക ശിഥിലീകരണത്തിൻ്റെ അടിസ്ഥാന ഘടകങ്ങളെ പരിശോധിക്കുമ്പോൾ, അതിൽ പ്രധാന ഘടകം വ്യക്തിഗത ശിഥിലീകരണമാണ്. ഇന്ന് ഒരു വ്യക്തിയുടെ വ്യക്തിത്വം പലതരത്തിൽ നശിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. എല്ലാറ്റിലും ഏറ്റവും വലിയ അപചയം മയക്കുമരുന്നിന് അടിമയാകുന്നതാണ്. ഇത് കണക്കിലെടുത്താണ് ലോകാരോഗ്യ സംഘടന ജൂൺ 26 ന് ‘മയക്കുമരുന്ന് വിമുക്ത ലോകം’ എന്ന മുദ്രാവാക്യം നൽകിയത്.

ലഹരി വിമുക്ത ലോകം സൃഷ്ടിക്കാനും മയക്കുമരുന്ന് കടത്ത് തടയാനും വേണ്ടിയാണ് അന്താരാഷ്ട്ര ലഹരി വിരുദ്ധ ദിനം ആചരിക്കുന്നത്. മയക്കുമരുന്ന് ദുരുപയോഗത്തിനെതിരായ അന്താരാഷ്ട്ര ദിനം ലോകമെമ്പാടും ആഘോഷിക്കണമെന്ന് 1987 ഡിസംബറിൽ യുഎൻ പൊതുസഭയിൽ പരാമർശിക്കപ്പെടുകയും, എല്ലാ വർഷവും ജൂൺ 26 ന് മയക്കുമരുന്നിനും അവയുടെ അനധികൃത കടത്തിനും എതിരെ അന്താരാഷ്ട്ര മയക്കുമരുന്ന് ദുരുപയോഗത്തിനെതിരായ ദിനം ആചരിക്കാൻ ആഹ്വാനം ചെയ്യുകയും ചെയ്തു. അതിനുശേഷം, 1989 ജൂൺ 26 ന് മയക്കുമരുന്ന് ദുരുപയോഗത്തിനെതിരായ ആദ്യത്തെ അന്താരാഷ്ട്ര ദിനം ആചരിച്ചു. മയക്കുമരുന്ന് ഉപഭോഗം മൂലമുണ്ടാകുന്ന ദോഷങ്ങളെക്കുറിച്ച് ജനങ്ങളെ ബോധവത്കരിക്കുകയും, അവരുടെ അനധികൃത കടത്ത് ചെറുക്കുക എന്നതായിരുന്നു ഇതിൻ്റെ പ്രധാന ലക്ഷ്യം. ഇപ്പോൾ എല്ലാ വർഷവും ഈ ദിനത്തിൽ, ലോകമെമ്പാടും മയക്കുമരുന്ന് ആസക്തിക്കെതിരായ ബോധവൽക്കരണവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട പരിപാടികൾ സംഘടിപ്പിക്കുന്നു.

സാമൂഹികമായി അപഗ്രഥിച്ചാൽ ഓരോ ക്ലാസിലും ഈ അപാകത കൂടിവരുന്നതായി കാണാം. ഇത് മാത്രമല്ല, സാമൂഹിക പാരമ്പര്യങ്ങൾ പോലെ, ആസക്തരായ ആളുകളും ഇത് തലമുറകളിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകുന്നു. സമൂഹത്തിന് നവീനത കൊണ്ടുവരേണ്ട പുതുതലമുറയിലെ ആൾ പഴയ തലമുറയിലെ ആസക്തിയുള്ള ഒരാളുമായി കൂട്ടുകൂടി ഈ കാടത്തത്തിൽ കുടുങ്ങുന്നതാണ് ഫലം. സാങ്കേതിക, മെഡിക്കൽ വിദ്യാഭ്യാസവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട വൻകിട സ്ഥാപനങ്ങളിൽ പോലും നിരവധി വിദ്യാർത്ഥികൾ മയക്കുമരുന്ന് ഉപയോഗിക്കുന്നതായി കാണുന്നു. ആസക്തി ആദ്യം വ്യക്തിയുടെ വ്യക്തിത്വത്തെ തകർക്കുന്നു. പിന്നെ അവൻ സാമൂഹിക ഘടനയെ തകർക്കുന്നു, സ്ഥാപനത്തെയും കുടുംബത്തെയും തകർക്കുന്നു. ഇതിനുശേഷം ഇത് സംസ്ഥാനത്തിനും രാജ്യത്തിനും ദോഷം ചെയ്യുന്നു.

മയക്കുമരുന്നിൻ്റെ സ്വാധീനത്തിലുള്ള ആളുകൾ അവരുടേതായ പ്രത്യേക സമൂഹം സൃഷ്ടിക്കുന്നു; മയക്കുമരുന്ന് ആസക്തിയുടെ പ്രശ്നം ഏതെങ്കിലും ഒരു രാജ്യത്തിനോ പ്രദേശത്തിനോ മാത്രമായി പരിമിതപ്പെടുത്തിയിട്ടില്ല, മറിച്ച് ലോകമെമ്പാടും ഉണ്ട്. ഇതിന് പിന്നിലെ കാരണങ്ങൾ ചർച്ച ചെയ്താൽ, മയക്കുമരുന്ന് കള്ളക്കടത്തും വിൽപ്പനയും വളരെ ലാഭകരമായ ബിസിനസ്സാണെന്ന് വ്യക്തമാകും. പരിമിതമായ സമയവും പരിമിതമായ വിഭവങ്ങളും ഉപയോഗിച്ച് ഒരു വ്യക്തി ധാരാളം പണം സമ്പാദിക്കുന്നു. അതുകൊണ്ട് തന്നെ വൻകിട മുതലാളിമാരും സവർണ്ണ ജനങ്ങളും മയക്കുമരുന്ന് കടത്തിൽ പങ്കാളികളാകുന്നു. കൂടാതെ, വളരെ ദരിദ്രരും തൊഴിലില്ലാത്തവരുമായ യുവാക്കളും പണം സമ്പാദിക്കുന്നതിനായി ഇത്തരം കുറ്റകൃത്യങ്ങളിൽ ഏർപ്പെടുന്നു.

ആസക്തിയുടെ നിർവചനത്തിൽ അതിന് അടിമപ്പെടുന്നതെന്തും ഒരു ആസക്തിയാണെന്ന് ഐക്യരാഷ്ട്രസഭ പറയുന്നു. പാവപ്പെട്ടവരും പണക്കാരും ഒരുപോലെ നിയമവിരുദ്ധമായ മരുന്നുകൾ ഉപയോഗിക്കുന്നു. ഹെറോയിൻ, ഹാഷിഷ്, കുത്തിവയ്പ്പുകൾ, പാമ്പ് വിഷം, ലഹരിമരുന്നുകൾ എന്നിവയുടെ ഉപയോഗം സമ്പന്ന വിഭാഗത്തിൽ വർധിച്ചുവരികയാണ്. പാവപ്പെട്ടവർ കഞ്ചാവ്, കറുപ്പ്, നാടൻ മദ്യം തുടങ്ങിയ ലഹരിവസ്തുക്കളാണ് കൂടുതലായി ഉപയോഗിക്കുന്നത്. ഇന്ത്യയുടെ സമുദ്രാതിർത്തി പല രാജ്യങ്ങളോട് ചേർന്നു കിടക്കുന്നതാണ്. ചില അയൽ രാജ്യങ്ങളിൽ മയക്കുമരുന്ന് ഉല്പാദനത്തിനും അത് കടത്തുന്നതിനുമുള്ള സാഹചര്യമുണ്ട്. ഈ സാഹചര്യത്തിൽ അനധികൃത മയക്കുമരുന്ന് വ്യാപാരം തടയുക എന്നത് ഇന്ത്യക്ക് വലിയ വെല്ലുവിളിയാണ്.

ആസക്തിയുടെ പിടിയിൽ നിന്ന് ആളുകളെ രക്ഷിക്കാൻ, വ്യക്തിപരവും സാമൂഹികവുമായ തലത്തിൽ കൗൺസിലിംഗ് ആവശ്യമാണ്. സമൂഹത്തെ പ്രത്യേകം ബോധവാന്മാരാക്കി മുന്നോട്ട് വരേണ്ടത് സമൂഹത്തിലെ പ്രബുദ്ധരായ വിഭാഗത്തിൻ്റെ ഉത്തരവാദിത്തമാണ്. ഫാഷനും പ്രദർശനവും മൂലം യുവാക്കൾക്കിടയിൽ മയക്കുമരുന്നിന് അടിമപ്പെടുന്ന പ്രവണതയും വർധിച്ചുവരികയാണ്. ഇത് അവസാനിപ്പിക്കണം.. ഫാമിലി, സൈക്കോളജിക്കൽ കൗൺസിലർ, ഡോക്‌ടർ, ടീച്ചർ, എല്ലാവരും ഒത്തുചേർന്ന് കോർഡിനേഷൻ ടീം രൂപീകരിച്ച് ലഹരിക്ക് അടിമയായ വ്യക്തിയെ സമീപിക്കണം. മനുഷ്യാവകാശ സംഘടനകൾ, ബോധവൽക്കരണത്തിൽ ഏർപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന സംഘടനകൾ, അഭിഭാഷകർ, സാമൂഹ്യശാസ്ത്രജ്ഞർ, മതനേതാക്കൾ എന്നിവരും മുന്നോട്ടുവരേണ്ടതുണ്ട്. കടകളിൽ പരിശോധന, മെഡിക്കൽ കുറിപ്പടികളുടെ കണക്കെടുപ്പ്, ലഹരിമരുന്നുകൾ ആധാർ കാർഡിൽ മാത്രം വാങ്ങുകയും വിൽക്കുകയും ചെയ്യുക, സിസിടിവി ക്യാമറകൾ വിപുലീകരിക്കുക, മരുന്നു നയത്തിൽ കാലാകാലങ്ങളിൽ മാറ്റം വരുത്തുക തുടങ്ങിയ നിയമനടപടികൾ സ്വീകരിച്ചാൽ ഈ പ്രശ്നം പരിഹരിക്കാനാകും.

Thursday, June 20, 2024

അന്താരാഷ്ട്ര യോഗ ദിനം

 


യോഗയുടെ പത്താമത് അന്താരാഷ്ട്ര ദിനം അടുക്കുമ്പോൾ, വ്യക്തികൾക്കും സമൂഹത്തിനും അതിൻ്റെ അഗാധമായ നേട്ടങ്ങളിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ച് ഈ പുരാതന ആചാരം ആഘോഷിക്കാൻ ലോകം തയ്യാറെടുക്കുന്നു. ജൂൺ 21 ന് ഐക്യരാഷ്ട്രസഭ സ്ഥാപിച്ച ഈ ദിനം യോഗയുടെ സാർവത്രിക ആകർഷണവും ശാരീരികവും മാനസികവും ആത്മീയവുമായ ക്ഷേമത്തിൽ അതിൻ്റെ സ്വാധീനം തിരിച്ചറിയുന്നതിനാണ് സമർപ്പിക്കുന്നത്.

2014 ഡിസംബർ 11 ന് 69/131 പ്രമേയത്തിലൂടെയാണ് യുഎൻ അന്താരാഷ്ട്ര യോഗ ദിനം ആദ്യമായി പ്രഖ്യാപിച്ചത്. യോഗയുടെ പ്രയോജനങ്ങളെക്കുറിച്ച് പൊതുജനങ്ങളെ ബോധവൽക്കരിക്കുക, ആഗോള ആരോഗ്യ പ്രശ്‌നങ്ങൾ പരിഹരിക്കുന്നതിനുള്ള രാഷ്ട്രീയ ഇച്ഛാശക്തിയെ അണിനിരത്തുക, മനുഷ്യൻ്റെ നേട്ടങ്ങൾ ആഘോഷിക്കുക എന്നിവയാണ് ഈ വാർഷിക ആചരണം ലക്ഷ്യമിടുന്നത്.

ഈ വർഷത്തെ പ്രമേയം “സ്വയത്തിനും സമൂഹത്തിനും വേണ്ടിയുള്ള യോഗ” എന്നതാണ്. ഇത് യോഗയുടെ ഇരട്ട നേട്ടങ്ങളെ അടിവരയിടുന്നു. വ്യക്തികളെ, യോഗ വഴക്കവും ശക്തിയും സന്തുലിതാവസ്ഥയും മെച്ചപ്പെടുത്തി ശാരീരിക ആരോഗ്യം വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നു. ഇത് മാനസിക ക്ഷേമത്തെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുകയും സമ്മർദ്ദം, ഉത്കണ്ഠ, വിഷാദം എന്നിവ കുറയ്ക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. യോഗയുടെ പതിവ് പരിശീലനം സ്വയം അവബോധം, മനഃസാന്നിധ്യം, ആന്തരിക സമാധാനം എന്നിവ വളർത്തുന്നു, ഇത് യോജിപ്പും സന്തുലിതവുമായ ജീവിതം സുഗമമാക്കുന്നു.

ഒരു സാമൂഹിക തലത്തിൽ, യോഗ ആരോഗ്യത്തിൻ്റെയും ക്ഷേമത്തിൻ്റെയും സംസ്കാരത്തെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നു. ഇത് ആളുകളെ ഒരുമിച്ച് കൊണ്ടുവരുന്നു, കമ്മ്യൂണിറ്റിയും പങ്കിട്ട ലക്ഷ്യവും വളർത്തുന്നു. ഗ്രൂപ്പ് യോഗ സെഷനുകൾ സാമൂഹിക ബന്ധങ്ങളും പരസ്പര പിന്തുണയും പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നു. കൂടാതെ, അനുകമ്പ, അഹിംസ, എല്ലാ ജീവികളോടുമുള്ള ബഹുമാനം എന്നിവയുൾപ്പെടെയുള്ള യോഗയുടെ തത്വങ്ങൾ ധാർമ്മിക പെരുമാറ്റത്തിനും സാമൂഹിക ഐക്യത്തിനും പ്രചോദനം നൽകുന്നു.

യോഗയിലെ ശ്രദ്ധയും സ്വയം അച്ചടക്കവും ഊന്നൽ നൽകുന്നത് ബോധപൂർവമായ ജീവിതത്തെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുകയും നിഷേധാത്മകമായ പെരുമാറ്റങ്ങൾ കുറയ്ക്കുകയും സുസ്ഥിരമായ സമ്പ്രദായങ്ങൾ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. വ്യക്തിഗത ക്ഷേമവും നല്ല സാമൂഹിക ഇടപെടലുകളും പരിപോഷിപ്പിക്കുന്നതിലൂടെ, യോഗ ആരോഗ്യകരവും കൂടുതൽ സമാധാനപരവും ബന്ധിതവുമായ ഒരു സമൂഹത്തിന് സംഭാവന നൽകുന്നു.

യോഗയുടെ ജന്മസ്ഥലമായ ഇന്ത്യ അന്താരാഷ്ട്ര യോഗാ ദിനം പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതിൽ പ്രധാന പങ്ക് വഹിക്കുന്നു. ഈ ദിനം സ്ഥാപിക്കുന്നതിനുള്ള പ്രമേയം പ്രധാനമന്ത്രി നരേന്ദ്ര മോദിയുടെ നേതൃത്വത്തില്‍ ഇന്ത്യയാണ് നിർദ്ദേശിച്ചത്. മനസ്സിനെയും ശരീരത്തെയും ചിന്തയെയും പ്രവർത്തനത്തെയും ഒന്നിപ്പിക്കുന്ന പുരാതന പാരമ്പര്യത്തിൽ നിന്നുള്ള അമൂല്യമായ സമ്മാനമായി യോഗയുടെ സമഗ്രമായ നേട്ടങ്ങളെ നിര്‍ദ്ദേശം സമര്‍പ്പിക്കവേ അദ്ദേഹം വിശേഷിപ്പിച്ചു.

ലോകമെമ്പാടുമുള്ള വ്യക്തികൾക്കും സമൂഹങ്ങൾക്കും പ്രയോജനം ചെയ്യുന്ന യോഗയുടെ പരിവർത്തന ശക്തിയുടെ ആഘോഷമാണ് അന്താരാഷ്ട്ര യോഗ ദിനം. ഈ വർഷത്തെ തീം, “സ്വയത്തിനും സമൂഹത്തിനും വേണ്ടിയുള്ള യോഗ”, അതിൻ്റെ സാർവത്രിക ആകർഷണവും ആരോഗ്യം, ക്ഷേമം, സാമൂഹിക ഐക്യം എന്നിവ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതിനുള്ള അതിൻ്റെ സാധ്യതയും എടുത്തുകാണിക്കുന്നു.

Tuesday, May 28, 2024

ഇന്ത്യയിലെ മുസ്ലീങ്ങള്‍ ഹിന്ദുക്കള്‍ക്ക് ഭീഷണിയാണോ?


 ഇന്ത്യയില്‍ ലോക്‌സ്ഭാ തെരഞ്ഞെടുപ്പിന്റെ കോലാഹലം ഏതാണ്ട് അവസാനിക്കാറായി. തെരഞ്ഞെടുപ്പു കമ്മീഷന്‍ ശനിയാഴ്ച പുറത്തുവിട്ട ഡാറ്റ പ്രകാരം, ആദ്യ അഞ്ച് ഘട്ടങ്ങളിൽ വോട്ടു ചെയ്യാന്‍ അര്‍ഹരായ 76.41 കോടി വോട്ടർമാരിൽ 50.72 കോടി പേർ വോട്ട് രേഖപ്പെടുത്തിയതായി കാണിക്കുന്നു. തിരഞ്ഞെടുപ്പ് കമ്മീഷൻ ശനിയാഴ്ച പങ്കിട്ട കണക്കുകൾ വ്യക്തമാക്കുന്നു. 102 സീറ്റുകളിലേക്ക് ഏപ്രിൽ 19 ന് നടന്ന ആദ്യഘട്ടത്തിൽ മൊത്തം 16.64 കോടി വോട്ടർമാരിൽ 11 കോടി വോട്ടർമാരും വോട്ട് രേഖപ്പെടുത്തിയതായും അവരുടെ ഡാറ്റ കാണിക്കുന്നു.

തെരഞ്ഞെടുപ്പ് പ്രഖ്യാപനം വന്നതുമുതല്‍ വിവിധ രാഷ്ട്രീയ പാര്‍ട്ടികള്‍ സമൂഹങ്ങള്‍ തമ്മില്‍ ഭിന്നിപ്പുണ്ടാക്കുന്ന തരത്തിലാണ് പ്രചാരണങ്ങള്‍ നടത്തിയത്. ‘ഇന്ത്യൻ’ സഖ്യം അധികാരത്തിൽ വന്നാൽ മുസ്ലീങ്ങൾക്ക് എല്ലാ സൗകര്യങ്ങളും നൽകുമെന്നും, മുസ്ലീങ്ങൾക്ക് ജീവിക്കാനുള്ള ആദ്യ അവകാശം ഉറപ്പാക്കും എന്ന വാദത്തെ ചുറ്റിപ്പറ്റിയുള്ള ആഖ്യാനം നിർമ്മിച്ചത് ഭരണകക്ഷിയായ ബിജെപിയുടെ മുഖ്യ പ്രചാരകൻ പ്രധാനമന്ത്രി നരേന്ദ്ര മോദി തന്നെയാണ്. മുസ്ലീങ്ങള്‍ ഭരണത്തില്‍ വന്നാല്‍ ഇന്ത്യന്‍ ഭരണഘടനയിൽ മാറ്റങ്ങൾ വരുത്തും, അതിലൂടെ ഹിന്ദുക്കൾ രണ്ടാംതരം പൗരന്മാരായി മാറും, മുസ്‌ലീങ്ങള്‍ക്ക് എല്ലാ ആനുകൂല്യങ്ങളും ലഭിക്കും എന്നുമൊക്കെയുള്ള ഭയം ഹിന്ദുക്കൾക്കിടയിൽ പ്രചരിപ്പിച്ചത് മോദിയും അമിത് ഷായുമാണ്. ഇരുവരും ഉത്തരവാദിത്വപ്പെട്ട സ്ഥാനത്തിരിക്കെയാണ് ഇത്തരത്തിലുള്ള പ്രസ്താവനയിറക്കിയതെന്ന് ശ്രദ്ധിക്കേണ്ടതാണ്.

1950 നും 2015 നും ഇടയിൽ ഇന്ത്യയിൽ ഹിന്ദുക്കളുടെ ജനസംഖ്യാ വിഹിതം ഏകദേശം 8 ശതമാനം കുറഞ്ഞെന്നും, അതേസമയം മുസ്ലീങ്ങളുടെ വിഹിതം 43 ശതമാനം വർധിച്ചുവെന്നും ഈ പ്രചരണത്തിന് എരിവും പുളിയും കൂട്ടിച്ചേർക്കാൻ പ്രധാനമന്ത്രിയുടെ സാമ്പത്തിക ഉപദേശക സമിതി (PMEAC) ഒരു റിപ്പോർട്ടും പുറത്തിറക്കി. 1950-ലെ ഈ പഠനമനുസരിച്ച്, ഹിന്ദുക്കളുടെ ജനസംഖ്യാ നിരക്ക് 84 ശതമാനമായിരുന്നു. 2015-ൽ അത് 78 ശതമാനമായി കുറഞ്ഞു. എന്നാൽ, അതേ കാലയളവിൽ മുസ്ലീങ്ങളും ക്രിസ്ത്യാനികളും ബുദ്ധമതക്കാരും സിഖുകാരും ഉൾപ്പെടെയുള്ള ന്യൂനപക്ഷങ്ങളുടെ വിഹിതവും കുറഞ്ഞു. ജനസംഖ്യാ മിശ്രിതത്തിൽ ജൈനരുടെയും പാഴ്സികളുടെയും എണ്ണം കുറഞ്ഞു.

എന്താണ് ഈ PMEAC? 2017-ൽ സാമ്പത്തിക കാര്യങ്ങളിൽ പ്രധാനമന്ത്രിയെ ഉപദേശിക്കുന്നതിന് ആരംഭിച്ച ഒരു ഗവേഷണ സ്ഥാപനമാണിത്. ഈ സ്ഥാപനത്തിന്റെ ‘ഗവേഷണ’ റിപ്പോര്‍ട്ടിന്റെ ഒരു സാമ്പിൾ രണ്ട് വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് അതിൻ്റെ തലവൻ ബിബേക് ദെബ്രോയ് പുറത്തുവിട്ടപ്പോഴാണ് ഇതേക്കുറിച്ചുള്ള വിവരങ്ങള്‍ വെളിച്ചത്തു വന്നത്. അതില്‍, ഇന്നത്തെ ഇന്ത്യൻ ഭരണഘടനയെ കൊളോണിയൽ പൈതൃകമായി വിശേഷിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് അദ്ദേഹം എഴുതി, “നമ്മുടെ നിലവിലെ ഭരണഘടന പ്രധാനമായും 1935 ലെ ഗവൺമെൻ്റ് ഓഫ് ഇന്ത്യ ആക്ടിനെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതാണ്. ആ അർത്ഥത്തിൽ, ഇത് ഒരു കൊളോണിയൽ പൈതൃകം കൂടിയാണ്.”

ഇപ്പോഴിതാ പൊതുതിരഞ്ഞെടുപ്പ് വേളയിലാണ് ഈ വിചിത്രമായ പഠനം വീണ്ടും വെളിച്ചത്തു വരുന്നത്. ഇത് മുസ്ലീം വിരുദ്ധ വാചാടോപങ്ങളും നിരവധി പതിറ്റാണ്ടുകളായി സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ട “ഹിന്ദു ഖത്രേ മേ ഹേ” (ഹിന്ദുക്കൾ അപകടത്തിലാണ്) ഭീതിയും വർദ്ധിപ്പിക്കാന്‍ മാത്രമാണ്. ഇത് തയ്യാറാക്കിയ മൂന്ന് ഗവേഷകർ, വിശകലനത്തിനുള്ള മിക്ക മാനദണ്ഡങ്ങളും ലംഘിച്ചാണ് ഈ നിഗമനത്തിലെത്തിയത്. തുടക്കത്തിൽ, ജനസംഖ്യാപരമായ പഠനങ്ങൾ ജനസംഖ്യാ സെൻസസ് അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതാണ്. അസ്സോസിയേഷൻ ഓഫ് റിലീജിയൻ ഡാറ്റ ആർക്കൈവ് (ARDA) യിൽ നിന്നുള്ള ഏകദേശം 2.3 ദശലക്ഷം ആളുകളിൽ നടത്തിയ സർവേയെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതാണ് ഇത്.

ജനസംഖ്യാ വളർച്ചയുടെ വ്യത്യസ്‌ത വശങ്ങൾ പുറത്തെടുക്കുന്ന സെൻസസ് കണക്കുകൾ കൂടുതൽ വിശ്വസനീയവും സമഗ്രവുമാണ്. ഭരണകക്ഷിക്ക് നന്നായി അറിയാവുന്ന കാരണങ്ങളാൽ, 2021 ലെ സെൻസസ് നടന്നിട്ടില്ല, ഈ ഗവേഷകർ കൂടുതൽ വിശ്വസനീയമായ സെൻസസ് ഡാറ്റയെക്കാൾ സർവേ ഡാറ്റയാണ് ഉപയോഗിച്ചത്.

തുടർന്ന് പഠനം 1950 ലെ ജനസംഖ്യാ കണക്കുകളെ 2015 ലെ കണക്കുകളുമായി താരതമ്യം ചെയ്യുന്നു, വീണ്ടും ഒരു ഏകപക്ഷീയമായ രീതി. മാധ്യമങ്ങളും വർഗീയ സംഘടനകളും പ്രബലമായ വിഭജന പ്രചാരണം ശക്തമാക്കാൻ ഈ ഡാറ്റയാണ് ഉപയോഗിച്ചത്. മുസ്ലീങ്ങള്‍ കൂടുതൽ കുട്ടികളെ ജനിപ്പിക്കുന്നു എന്ന ഇന്നത്തെ സാമൂഹിക ധാരണയെ ഇത് ശക്തിപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തു. തുടക്കത്തിൽ, ഗുജറാത്ത് മുഖ്യമന്ത്രിയായിരിക്കുമ്പോൾ മോദിയാണ് ഇത് ജനകീയമാക്കിയത്. മുസ്ലീങ്ങൾ അഭയം പ്രാപിച്ച അഭയാർത്ഥി ക്യാമ്പുകൾ അടച്ചുപൂട്ടാൻ തീരുമാനിച്ചപ്പോൾ, അദ്ദേഹം അവരെ “കുട്ടികളെ ഉൽപ്പാദിപ്പിക്കുന്ന ഫാക്ടറികൾ” എന്നാണ് വിശേഷിപ്പിച്ചത്.

മോദി പറയുന്ന പോലെ മുസ്ലീങ്ങള്‍ കൂടുതല്‍ കുട്ടികളെ ഉല്പാദിപ്പിക്കുന്നുണ്ടോ? അതിന്റെ സത്യമെന്താണ്? ഇതിനുള്ള ഏറ്റവും മികച്ച പാരാമീറ്ററുകളിലൊന്നാണ് മൊത്തം ഫെർട്ടിലിറ്റി റേറ്റ് (TFR). നാഷണൽ ഹെൽത്ത് ഫാമിലി സർവേ പ്രകാരം മിക്ക സമൂഹങ്ങളിലും ഫെർട്ടിലിറ്റി നിരക്ക് കുറഞ്ഞുവരികയാണ്. 1992-93ൽ ഇത് ഹിന്ദുക്കൾക്ക് 3.3 ഉം മുസ്ലീങ്ങൾക്ക് 4.41 ഉം ആയിരുന്നു. 2019-21ൽ ഇത് ഹിന്ദുക്കൾക്ക് 1.94 ഉം മുസ്ലീങ്ങൾക്ക് 2.36 ഉം ആയിരുന്നു. ഹിന്ദുക്കളുടെ ശതമാനം മാറ്റം അങ്ങനെ -41.21 ശതമാനം ഹിന്ദുക്കൾക്കും – 46.49 ശതമാനം മുസ്ലീങ്ങൾക്കും. ശതമാനത്തിലെ ഇടിവ് ഹിന്ദുക്കളേക്കാൾ മുസ്ലീങ്ങൾക്കിടയിലാണ് കൂടുതല്‍. ഇത്തരമൊരു രീതി തുടർന്നാൽ മുസ്ലീം ജനസംഖ്യാ വളർച്ചാ നിരക്ക് ഇനിയും കുറയുകയും ഹിന്ദുക്കളുടേതിനോട് അടുക്കുകയും ചെയ്യുമെന്നാണ് ഇത് കാണിക്കുന്നത്.

ഇതൊരു രസകരമായ മാതൃകയാണ്. ഫെർട്ടിലിറ്റി നിരക്ക് നിർണ്ണയിക്കുന്നത് മതമോ മറ്റ് ഘടകങ്ങളോ ആണോ എന്നതാണ് സ്ഥിരമായ ചോദ്യം. മുസ്‌ലിംകൾ ഹിന്ദുക്കൾക്ക് എതിരെ മനഃപൂർവം ജനസംഖ്യ വർധിപ്പിക്കുന്നു, അങ്ങനെ അവർ ഈ രാജ്യത്ത് ഭൂരിപക്ഷം നേടുകയും ഇന്ത്യയെ ഗസവ-ഇ-ഹിന്ദ് (മുസ്‌ലിംകൾ ഇന്ത്യ കീഴടക്കുക) ആയി പ്രഖ്യാപിക്കുകയും ചെയ്യും എന്ന അടിസ്ഥാനരഹിതമായ വസ്‌തുത വിഭാഗീയ ദേശീയവാദികൾ പ്രചരിപ്പിക്കുന്നു.

ഈ രീതി തുടർന്നാൽ ഹിന്ദുക്കൾ ന്യൂനപക്ഷമാകുമെന്നത് വർഗീയ രാഷ്ട്രീയത്തിൻ്റെ പ്രധാന കള്ളത്തരങ്ങളിൽ ഒന്നാണ്. ഒന്നാമത്തേത്, ഒരു കുടുംബത്തിലെ കുട്ടികളുടെ എണ്ണത്തെ സ്വാധീനിക്കുന്ന ഘടകങ്ങൾ രണ്ട് പ്രധാന കാര്യങ്ങളാൽ നിർണ്ണയിക്കപ്പെടുന്നു – ഒന്ന് ദാരിദ്ര്യത്തിൻ്റെ തോത്; രണ്ടാമത്തേത് സമൂഹത്തിൻ്റെ മൊത്തത്തിലുള്ള സാക്ഷരതയും പ്രത്യേകിച്ച് സ്ത്രീകളുടെ സാക്ഷരതയും ആണ്. ബീഹാർ, രാജസ്ഥാൻ, മധ്യപ്രദേശ് എന്നിവിടങ്ങളിലെ ഹിന്ദു സ്ത്രീകളുടെ TFR-മായി കേരളം, കാശ്മീർ, കർണാടക എന്നിവിടങ്ങളിലെ മുസ്ലീം സ്ത്രീകളുടെ ഫെർട്ടിലിറ്റി മുസ്ലീം നിരക്ക് താരതമ്യം ചെയ്യുമ്പോൾ ഇത് വ്യക്തമാണ്. ഈ സംസ്ഥാനങ്ങളിൽ മുസ്ലീം സ്ത്രീകൾക്ക് ഇത് കുറവാണ്.

ശാശ്വത ഘോഷ് നടത്തിയ ഒരു സുപ്രധാന പഠനം ചൂണ്ടിക്കാണിക്കുന്നത് ഇങ്ങനെയാണ്, “അങ്ങനെ, 2011 ലെ സെൻസസ്, 2001 സെൻസസ് എന്നിവയിൽ നിന്ന് കണക്കാക്കിയ പ്രകാരം ഹിന്ദുക്കളും മുസ്ലീങ്ങളും തമ്മിലുള്ള സംസ്ഥാന തലത്തിലുള്ള ഫെർട്ടിലിറ്റി വ്യത്യാസങ്ങൾ താരതമ്യം ചെയ്യുമ്പോൾ, ഹിന്ദുക്കളും മുസ്ലീങ്ങളും തമ്മിലുള്ള പ്രത്യുൽപാദനക്ഷമതയുടെ മൊത്തത്തിലുള്ള സംയോജനം നടന്നുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണെന്ന് ഉറപ്പിക്കാം. വിവിധ സംസ്ഥാനങ്ങളും മതവിഭാഗങ്ങളും പരിവർത്തനത്തിൻ്റെ വിവിധ ഘട്ടങ്ങളിലായതിനാൽ കാര്യമായ പ്രാദേശിക വ്യതിയാനങ്ങൾ ഒത്തുചേരൽ പ്രക്രിയയിൽ നിലനിൽക്കുന്നു.

മുൻ മുഖ്യ തിരഞ്ഞെടുപ്പ് കമ്മീഷണർ എസ് വൈ ഖുറൈഷിയുടെ അഭിപ്രായത്തിൽ (‘ദി പോപ്പുലേഷൻ മിത്ത്: ഇസ്ലാം’ എന്ന വിഷയത്തെക്കുറിച്ചുള്ള പുസ്തകം‌), ഫാമിലി പ്ലാനിംഗും ഇന്ത്യയിലെ രാഷ്ട്രീയവും’ എന്നത് പ്രശ്നത്തിൻ്റെ സമഗ്രമായ ഒരു വിവരണമാണ്, ഇന്ത്യയിലെ 29 സംസ്ഥാനങ്ങളിൽ 24ലും TFR ഇതിനകം 2.179-ന് അടുത്ത് വരുന്നു, സ്ഥിരതയുള്ള ജനസംഖ്യയുടെ ഒരു സൂചകമാണ്, 2.1 എന്നത് കേവലം മാറ്റിസ്ഥാപിക്കാനുള്ള തലമാണ്.

2011ലെ സെൻസസ് പ്രകാരം 14.2 ശതമാനമായിരുന്ന മുസ്‌ലിം ജനസംഖ്യ 2050 ആകുമ്പോഴേക്കും 18 ശതമാനമായി സ്ഥിരത കൈവരിക്കുമെന്ന് മുസ്ലീം സമുദായങ്ങൾക്കിടയിലെ പ്രവണതകൾ കാണിക്കുന്നു. മുസ്ലീം ജനസംഖ്യാ വളർച്ചയുടെ ദശാബ്ദ നിരക്കും ഗണ്യമായ ഇടിവ് കാണിക്കുന്നു.

കളങ്കമില്ലാത്ത പഠനങ്ങൾ പരിഗണിക്കാതെ, വർഗീയവാദികൾ പലതരത്തിൽ മുസ്ലീം സമുദായത്തെ പൈശാചികമാക്കുന്നു. ആർഎസ്എസ് മേധാവി മോഹൻ ഭാഗവതുമായി സംസാരിക്കാൻ മുസ്ലീം ഉന്നതരുടെ ഒരു സംഘം സമയം തേടിയ ഒരു സംഭവം ഇത്തരുണത്തില്‍ പ്രസക്തമാണ്. ഡോക്ടർ എസ് വൈ ഖുറൈഷി ടീമിൽ അംഗമായിരുന്നു. സംഘപരിവാർ പ്രചരിപ്പിക്കുന്ന ആശയങ്ങളെ പൊളിച്ചെഴുതുന്ന തൻ്റെ പുസ്തകമാണ് അദ്ദേഹം ഭഗവതിന് സമ്മാനിച്ചത്. ആ കൂടിക്കാഴ്ചകള്‍ കഴിഞ്ഞ് ഏതാനും ആഴ്ചകൾക്കുശേഷം ഒരു പ്രസ്താവനയിൽ, ഭഗവത് വിവിധ സമുദായങ്ങൾക്കിടയിൽ “ജനസംഖ്യയിൽ സന്തുലിതാവസ്ഥ” ഉണ്ടായിരിക്കണമെന്ന് പ്രസ്താവിക്കുകയും ചെയ്തു.

Monday, May 20, 2024

മുസ്ലീങ്ങള്‍ക്ക് യഹൂദരോട് ‘പുരാതന വിദ്വേഷം’ ഉണ്ടെന്ന ബൈഡന്റെ പ്രസ്താവന അടിസ്ഥാനരഹിതം

 


മിഡിൽ ഈസ്റ്റിൽ മുസ്ലീങ്ങള്‍ക്ക് “യഹൂദരോട്  പുരാതന വിദ്വേഷം” ഉണ്ടെന്ന യു എസ് പ്രസിഡന്റ് ജോ ബൈഡന്റെ അവകാശവാദം അപകടകരമായ ഒരു മിഥ്യയെയാണ് ശക്തിപ്പെടുത്തിയത്. ഹോളോകോസ്റ്റ് മെമ്മോറിയൽ വാരത്തിൽ നടത്തിയ ഈ അവകാശവാദം, പ്രദേശത്തിൻ്റെ ചരിത്രത്തെക്കുറിച്ചുള്ള അടിസ്ഥാനപരമായ തെറ്റിദ്ധാരണയെയാണ് സൂചിപ്പിക്കുന്നത്. “യഹൂദ ജനതയെ ഈ ഭൂമിയിൽ നിന്ന് തുടച്ചു മാറ്റാനുള്ള പുരാതന ആഗ്രഹമാണ് ഹമാസിനെ നയിക്കുന്നത്” എന്ന് ആരോപിച്ചുകൊണ്ട്, ബൈഡൻ അസത്യങ്ങൾ പ്രചരിപ്പിക്കുക മാത്രമല്ല, ചരിത്രത്തെ വളച്ചൊടിക്കുകയും ചെയ്തു. ഗാസയിലെ ഇസ്രയേലിൻ്റെ വംശഹത്യയെയും ചരിത്രപ്രസിദ്ധമായ ഫലസ്തീനെ പിടിച്ചടക്കിയതിനെയും ന്യായീകരിക്കാൻ അമേരിക്കൻ പ്രസിഡൻ്റിൻ്റെ വാക്ചാതുര്യം അതിരു കടന്നു എന്ന് പറയുന്നതിൽ അതിശയോക്തിയില്ല.

ബൈഡൻ്റെ പ്രസ്താവന യൂറോപ്പിൽ നിലനിന്നിരുന്ന ചരിത്രപരമായ യഹൂദ വിരുദ്ധതയും, ക്രൈസ്തവ ലോകത്തിനുള്ളിലെ ജൂതന്മാരോടുള്ള പുരാതന വിദ്വേഷവും മിഡിൽ ഈസ്റ്റിലേക്ക് തന്ത്രപരമായി തിരിച്ചുവിട്ടു. ഇസ്രായേൽ അധിനിവേശത്തിനെതിരായ പ്രതികരണമായി 1987-ൽ മാത്രം സ്ഥാപിതമായ ഹമാസിനെ എങ്ങനെയാണ് ഒരു “പുരാതന വിദ്വേഷം” ആയി കണക്കാക്കാൻ കഴിയുക? പ്രത്യേകിച്ചും യൂറോപ്പിനെ അപേക്ഷിച്ച് മിഡിൽ ഈസ്റ്റിലെ ജൂതന്മാരോടുള്ള അത്തരം വിദ്വേഷത്തിന് ചരിത്രപരമായ തെളിവുകളൊന്നും ഇല്ലെന്നിരിക്കെ?

വാസ്‌തവത്തിൽ, നൂറ്റാണ്ടുകളായി യൂറോപ്പിൽ പീഡനങ്ങൾ അഭിമുഖീകരിച്ചിരുന്ന ജൂതന്മാര്‍ മുസ്‌ലിം ഭരിക്കുന്ന രാജ്യങ്ങളിൽ അഭയവും സഹവർത്തിത്വവും കണ്ടെത്തുകയായിരുന്നു. ഇസ്ലാമിൻ്റെയും മുസ്ലീങ്ങളുടെയും കടുത്ത വിമർശകരിൽ ചിലർ പോലും ഈ വസ്തുത സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുന്നുണ്ട്. “ഇസ്ലാമിൻ്റെ വരവ് ജൂതന്മാരെ രക്ഷിച്ചു“, ജൂത ക്രോണിക്കിളിലെ ഒരു ലേഖനത്തില്‍ അത് പ്രതിപാദിക്കുന്നുണ്ട്. യഹൂദന്മാർ അതിജീവിക്കുക മാത്രമല്ല, തഴച്ചുവളരുകയും, തുടർന്നുള്ള യഹൂദ സാംസ്കാരിക അഭിവൃദ്ധിക്ക് അടിത്തറ പാകുകയും ചെയ്യുന്ന ഒരു പുതിയ സന്ദർഭം ഇസ്‌ലാം നൽകിയെന്ന് ലേഖനത്തില്‍ പ്രതിപാദിക്കുന്നുണ്ട്.

ഹോളോകോസ്റ്റിലേക്ക് നയിച്ച ജൂതവിരുദ്ധതയുടെ ചരിത്രപരമായ ജലസംഭരണി മുസ്ലീം ലോകത്തല്ല, മറിച്ച് ക്രിസ്ത്യൻ യൂറോപ്പിലാണ് ഉത്ഭവിച്ചത്. “യഹൂദ ജനതയെ ഈ ഭൂമിയിൽ നിന്ന് തുടച്ചു മാറ്റാനുള്ള പുരാതന ആഗ്രഹമാണ് ഹമാസിനെ നയിക്കുന്നത്” എന്ന ബൈഡന്റെ വാദത്തിന് വിരുദ്ധമായി, മൂന്ന് അബ്രഹാമിക് വിശ്വാസങ്ങൾ ജനിച്ച മിഡിൽ ഈസ്റ്റ് അത്തരം വികാരങ്ങളുടെ വിളനിലമായിരുന്നില്ല എന്ന ചരിത്ര സത്യം അദ്ദേഹം വിസ്മരിച്ചു. വാസ്‌തവത്തിൽ, മുസ്‌ലിംകൾക്കും ജൂതന്മാർക്കും സമാധാനപരമായ സഹവർത്തിത്വത്തിൻ്റെയും പരസ്പര പിന്തുണയുടെയും സമ്പന്നമായ ചരിത്രമുണ്ട്, മുഹമ്മദ് നബിയുടെ കാലം മുതലാണത്. CE 622-ൽ തന്നെ, പ്രവാചകൻ മദീനയുടെ ഭരണഘടന അംഗീകരിച്ചു, മുസ്ലീങ്ങളെയും ജൂതന്മാരെയും മറ്റുള്ളവരെയും ഒരു സമുദായമാക്കി, ദീർഘകാല സഖ്യവും പൈതൃകവും പ്രകടമാക്കുന്ന ഒരു ഉടമ്പടിയായിരുന്നു അത്.

അതിനു വിപരീതമായി, 629-ൽ ജറുസലേം കീഴടക്കുകയും ജൂതന്മാരെ കൂട്ടക്കൊല ചെയ്യുകയും പുറത്താക്കുകയും ചെയ്തത് ബൈസൻ്റൈൻ ക്രിസ്ത്യാനികളാണ്. 638-ൽ മുസ്‌ലിംകൾ നഗരം തിരിച്ചു പിടിച്ചപ്പോൾ, രണ്ടാം ഖലീഫ ഉമർ ഇബ്‌ന്‍ അൽ-ഖത്താബ് ജറുസലേം ജൂതന്മാർക്ക് വീണ്ടും തുറന്നുകൊടുക്കുകയും അവരെ തിരികെ പോകാൻ അനുവദിക്കുകയും ചെയ്തു, ഈ നയം മുസ്ലീം ഭരണത്തിൻ കീഴിൽ നൂറ്റാണ്ടുകളായി തുടർന്നു. വാസ്തവത്തിൽ, മുസ്ലീങ്ങൾ ജൂതന്മാരോട് കാണിച്ച കരുതലും കടമയും ഇല്ലായിരുന്നുവെങ്കിൽ, പലസ്തീനിൽ തുടർച്ചയായി ജൂത കുടിയേറ്റം ഉണ്ടാകില്ലായിരുന്നുവെന്ന് സാരം.

1099-ൽ ജറുസലേം പിടിച്ചടക്കിയപ്പോൾ ജൂതന്മാരെയും മുസ്ലീങ്ങളെയും കൂട്ടക്കൊല ചെയ്തത് കുരിശു യുദ്ധക്കാരാണ്, മുസ്ലീങ്ങളല്ല. എന്നിട്ടും, ഓട്ടോമൻമാർ ഉൾപ്പെടെയുള്ള വിവിധ മുസ്ലീം ഭരണാധികാരികൾക്ക് കീഴിൽ, മുസ്ലീങ്ങൾ യഹൂദന്മാരെ ജറുസലേമിലേക്ക് മടങ്ങാനും സമാധാനത്തോടെ ജീവിക്കാനും നിരന്തരം അനുവദിച്ചു. മുസ്‌ലിംകളും ജൂതന്മാരും ക്രിസ്ത്യാനികളും മുസ്‌ലിം ഭരണത്തിൻ കീഴിൽ ഒരുമിച്ച് നിലനിന്നിരുന്നതിൻ്റെയും അഭിവൃദ്ധി പ്രാപിച്ചതിൻ്റെയും നീണ്ട ചരിത്രത്തിൻ്റെ മറ്റൊരു തെളിവാണ് മൂറിഷ് സ്‌പെയിനിലെ ഇസ്‌ലാമിൻ്റെ സുവർണ്ണ കാലഘട്ടം.

ഒരു യുഗവും പൂർണ്ണമായിരുന്നില്ലെങ്കിലും, യൂറോപ്പിൽ പലപ്പോഴും നടന്നിരുന്നതുപോലെ, ജൂതന്മാരെ ആസൂത്രിതമായി അടിച്ചമർത്തുകയോ കൊലപ്പെടുത്തുകയോ ചെയ്യുന്നതിനുള്ള തലമുറകളുടെ മുസ്ലീം പ്രചാരണങ്ങൾക്ക് ചരിത്രപരമായ തെളിവുകളൊന്നുമില്ല. ഇസ്രായേൽ-പലസ്തീൻ സംഘർഷം സമകാലിക അനീതികളിൽ വേരൂന്നിയ ഒരു ആധുനിക രാഷ്ട്രീയ പ്രശ്നമാണ്. അല്ലാതെ, ബൈഡൻ അവകാശപ്പെടുന്നതുപോലെ, യഹൂദന്മാരോടുള്ള പുരാതന വിദ്വേഷത്താൽ ജ്വലിപ്പിച്ച പുരാതന മത വൈരാഗ്യമല്ല.

വിവിധ മുസ്ലീം സാമ്രാജ്യങ്ങളിൽ പല ജൂതന്മാരും പണ്ഡിതന്മാരും ഡോക്ടർമാരും വ്യാപാരികളും സർക്കാർ ഉദ്യോഗസ്ഥരും ആയി വളർന്നുവെന്ന് ഏതൊരു നല്ല വിശ്വാസമുള്ള ചരിത്രകാരനും സമ്മതിക്കും. ഉദാഹരണത്തിന്, മൈമോനിഡെസ് എന്ന് അറിയപ്പെട്ടിരുന്ന പ്രശസ്ത യഹൂദ തത്ത്വചിന്തകനായ മോസസ് ബെൻ മൈമോൻ (1138-1204) ഈജിപ്തിലെ ഇതിഹാസ സുൽത്താൻ സലാഹുദ്ദീൻ്റെ കൊട്ടാരം വൈദ്യനായി സേവനമനുഷ്ഠിച്ചിരുന്നു. യഹൂദ ഏകീകരണത്തിൻ്റെ ഈ രീതി ഓട്ടോമൻ ഭരണത്തിൻ കീഴിലും തുടർന്നു, അവിടെ മുസ്ലീം നേതാക്കൾ കോൺസ്റ്റാൻ്റിനോപ്പിളിലെ ജൂത കുടിയേറ്റത്തെ സജീവമായി പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചു. 1492-ൽ സെഫാർഡിക് ജൂതന്മാരെ സ്പെയിനിൽ നിന്ന് പുറത്താക്കിയപ്പോൾ, അവരെ ഓട്ടോമൻ സാമ്രാജ്യത്തിലേക്ക് സ്വാഗതം ചെയ്ത് സുരക്ഷയൊരുക്കി.

ഇസ്രായേൽ സ്ഥാപിക്കുന്നതിനും സയണിസത്തിൻ്റെ ഉദയത്തിനും മുമ്പ്, “അറബ് ജൂതൻ” അല്ലെങ്കിൽ “പലസ്തീനിയൻ ജൂതൻ” എന്ന ആശയം ഒരു വൈരുദ്ധ്യമായി കണക്കാക്കപ്പെട്ടിരുന്നില്ല. “ഒരു അറബ് ജൂതൻ്റെ മൂന്ന് ലോകങ്ങൾ” എന്ന തൻ്റെ ഓർമ്മക്കുറിപ്പിൽ പ്രൊഫസർ അവി ഷ്ലൈം വാചാലമായി പ്രകടിപ്പിക്കുന്നതുപോലെ, സയണിസത്തിൻ്റെ വിജയം അറബ്, യഹൂദ സ്വത്വങ്ങൾക്കിടയിൽ തെറ്റായ ദ്വന്ദ്വം സൃഷ്ടിക്കുന്നതിനെ ആശ്രയിച്ചിരിക്കുന്നു. ഇസ്രായേൽ രാഷ്ട്രം സ്ഥാപിക്കപ്പെടുന്നതിന് മുമ്പ് രണ്ട് സഹസ്രാബ്ദത്തിലേറെയായി മെസൊപ്പൊട്ടേമിയയിൽ ജൂത സമൂഹങ്ങൾ അഭിവൃദ്ധിപ്പെട്ടിരുന്നു എന്ന ചരിത്ര യാഥാർത്ഥ്യത്തിലേക്ക് ഇറാഖി ജൂതനായ ഷ്ലൈം വെളിച്ചം വീശുന്നു.

നൂറ്റാണ്ടുകളായി യഹൂദർ അറബ് ലോകത്തിൻ്റെ അവിഭാജ്യ ഘടകമായിരുന്നിട്ടും, അറബ്, ജൂത സ്വത്വങ്ങളെ അന്തർലീനമായി പൊരുത്തമില്ലാത്തവരായി ചിത്രീകരിക്കുന്നത് സയണിസത്തിൻ്റെ വിജയത്തിന് ആവശ്യമായി വന്നതെങ്ങനെയെന്ന് തൻ്റെ പുസ്തകത്തിൽ ഷ്ലൈം അടിവരയിടുന്നു. ഈ കൃത്രിമ വിഭജനം ഒരു പ്രത്യേക ജൂത മാതൃരാജ്യത്തിൻ്റെ ആവശ്യകതയെക്കുറിച്ചുള്ള സയണിസ്റ്റ് ആഖ്യാനത്തെ ന്യായീകരിക്കാൻ സഹായിച്ചു, അതേസമയം പ്രദേശത്തെ അറബികളുടെയും ജൂതന്മാരുടെയും ദീർഘകാല സഹവർത്തിത്വവും പങ്കിട്ട സാംസ്കാരിക പൈതൃകവും അവഗണിച്ചു.

എന്തുകൊണ്ടാണ് ബൈഡൻ ഒരു മുഴുവൻ നാഗരികതയ്‌ക്കെതിരെയും അത്തരം അപവാദം പ്രചരിപ്പിക്കുന്നത്, പ്രത്യേകിച്ച് ഫലസ്തീനികളെ അപകീർത്തിപ്പെടുത്താനും പാർശ്വവത്കരിക്കാനുമുള്ള സയണിസ്റ്റ് പ്ലേബുക്കിൻ്റെ പ്രധാന ഘടകമായ ഒരു അസത്യം? മിഡിൽ ഈസ്റ്റിലെ യഹൂദ വിരുദ്ധത താരതമ്യേന ആധുനികമായ ഒരു സംഭവമാണ്, യഹൂദ വിരുദ്ധ വികാരം എന്ന് ലേബൽ ചെയ്യപ്പെടുന്നവയിൽ ഭൂരിഭാഗവും യഥാർത്ഥത്തിൽ ഇസ്രായേലിനും ചരിത്രപരമായ പലസ്തീനിലെ കൊളോണിയൽ അഭിലാഷങ്ങൾക്കും എതിരായി വേരൂന്നിയതാണ്. ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിൻ്റെ തുടക്കത്തിൽ, ഈജിപ്ത്, ഇറാഖ് തുടങ്ങിയ സ്ഥലങ്ങളിൽ ജൂത സമൂഹങ്ങൾ അഭിവൃദ്ധി പ്രാപിച്ചു. എന്നിരുന്നാലും, പലസ്തീൻ ഇസ്രായേൽ ഏറ്റെടുത്തതോടെ അറബ് ദേശീയതയുടെ ആവിർഭാവം ജൂത-മുസ്ലിം ജനവിഭാഗങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള സംഘർഷത്തിന് ആക്കം കൂട്ടി.

യഹൂദരും അറബികളും വിശാലമായ മുസ്ലീം ലോകവും തമ്മിലുള്ള വർദ്ധിച്ചുവരുന്ന സംഘർഷത്തിന് കാരണമായത് മിഡിൽ ഈസ്റ്റിൻ്റെ ഹൃദയഭാഗത്ത് ഒരു വിദേശ, കൊളോണിയൽ ശക്തി സ്ഥാപിക്കുന്നതാണ് എന്ന വസ്തുത അവഗണിക്കുന്നത് അപലപനീയമാണ്. ഭൂപടത്തിൽ നിന്ന് ഫലസ്തീനെ മായ്ച്ചുകളയുകയും തദ്ദേശവാസികളെ ബലം പ്രയോഗിച്ച് കുടിയൊഴിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുക എന്നതായിരുന്നു ഇസ്രായേലിന്റെ ലക്ഷ്യം. ഈ കൊളോണിയൽ സംരംഭത്തിനെതിരായ ചെറുത്തുനിൽപ്പ് ഉടലെടുത്തത് യഹൂദന്മാരോടുള്ള അന്തർലീനമായ വിദ്വേഷത്തിൽ നിന്നല്ല, മറിച്ച് ഫലസ്തീൻ ജനതയെ കീഴ്പ്പെടുത്തുന്നതിനെയും പുറത്താക്കുന്നതിനെയും എതിർക്കാനുള്ള ആഗ്രഹത്തിൽ നിന്നാണ്.

മിഡിൽ ഈസ്റ്റിലെ മുസ്ലീങ്ങളും ജൂതന്മാരും തമ്മിലുള്ള ഒരു “പുരാതന വിദ്വേഷം” എന്ന മിഥ്യാധാരണ ശാശ്വതമാക്കുന്നത് ചരിത്രത്തെ വളച്ചൊടിക്കുക മാത്രമല്ല, അത് വിശദീകരിക്കാൻ അവകാശപ്പെടുന്ന സംഘർഷത്തിന് ആക്കം കൂട്ടുകയും ചെയ്യുകയാണ്. യഹൂദരും മുസ്ലീങ്ങളും തമ്മിലുള്ള സഹവർത്തിത്വത്തിൻ്റെയും സാംസ്കാരിക വിനിമയത്തിൻ്റെയും പരസ്പര ബഹുമാനത്തിൻ്റെയും ദീർഘവും സമാധാനപരവും സങ്കീർണ്ണവുമായ ചരിത്രം മായ്ച്ചുകളയുന്നതിലൂടെ, ബൈഡൻ്റെ വഴിവിട്ട ആഖ്യാനം ഈ മേഖലയിൽ നടന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന അനീതികളെയും മനുഷ്യാവകാശ ലംഘനങ്ങളെയും ന്യായീകരിക്കാൻ മാത്രമേ സഹായിക്കൂ. ലോക നേതാക്കൾ, പ്രത്യേകിച്ച് പ്രസിഡൻ്റ് ബൈഡൻ, ഈ അപകടകരമായ തെറ്റിദ്ധാരണകൾ ശക്തിപ്പെടുത്തുന്നതിൽ നിന്ന് വിട്ടുനിൽക്കുകയും, പകരം നിലവിലെ രാഷ്ട്രീയ യാഥാർത്ഥ്യങ്ങളെ രൂപപ്പെടുത്തിയ ചരിത്രപരമായ സന്ദർഭത്തെക്കുറിച്ച് കൂടുതൽ കൃത്യമായ ധാരണ വളർത്തുന്നതിന് പ്രവർത്തിക്കുകയും ചെയ്യേണ്ടത് അത്യന്താപേക്ഷിതമാണ്.

Thursday, May 16, 2024

ഇന്ത്യയുടെ ജനാധിപത്യത്തെ ഉയർത്തിപ്പിടിച്ച മൂന്ന് വിധികൾ


ഡൽഹി മുഖ്യമന്ത്രി അരവിന്ദ് കെജ്‌രിവാൾ ഇടക്കാല ജാമ്യത്തിലൂടെ തിരഞ്ഞെടുപ്പിൽ നേട്ടമുണ്ടാക്കുമോ? അരവിന്ദ് കെജ്‌രിവാളിൻ്റെ അകാല അറസ്റ്റിലൂടെ പ്രധാനമന്ത്രി നരേന്ദ്ര മോദി തെറ്റായ നടപടി സ്വീകരിച്ചോ? ഡൽഹി മുഖ്യമന്ത്രിയെ താൽക്കാലികമായി വിട്ടയച്ചതിൽ സുപ്രീം കോടതി ശരിയായ കാര്യമാണോ ചെയ്തത്? 2024 ജൂൺ 4-ന് ലോക്‌സഭാ തിരഞ്ഞെടുപ്പ് ഫലം പുറത്തുവരുമ്പോൾ ആദ്യത്തെ രണ്ട് ചോദ്യങ്ങൾക്കുള്ള ഉത്തരം ലഭിക്കും. അതിനാൽ, ജൂൺ 1 വരെ തൻ്റെ പാർട്ടിക്കും തിരഞ്ഞെടുപ്പ് പങ്കാളികൾക്കും വേണ്ടി പ്രചാരണം നടത്താൻ അരവിന്ദ് കെജ്‌രിവാളിന് പരിമിതമായ സ്വാതന്ത്ര്യം നൽകിക്കൊണ്ടുള്ള സുപ്രീം കോടതി ഉത്തരവിൻ്റെ പ്രശ്‌നമായ മൂന്നാമത്തെ ചോദ്യം അവശേഷിക്കുന്നു, ഇത് പ്രശംസിക്കപ്പെടേണ്ട തീരുമാനമാണ്.

സുപ്രീം കോടതിയുടെ ഈ തീരുമാനം രാജ്യത്തിനും നിയമവാഴ്ചയ്ക്കും എല്ലാറ്റിനുമുപരിയായി ജനാധിപത്യത്തിനും അഭിമാന നിമിഷമാണ്. എന്തുകൊണ്ടെന്നാൽ, ഈ വിധിക്ക് മുമ്പ്, നമ്മുടെ ഏറ്റവും അടിസ്ഥാന മൂല്യമായ ജനാധിപത്യത്തെ ഉയർത്തിപ്പിടിക്കാൻ സുപ്രീം കോടതി രണ്ട് ജലരേഖാ വിധിന്യായങ്ങളിൽ കർശനമായി സംസാരിച്ചു. ചണ്ഡീഗഢിലെ നിയമവിരുദ്ധമായി തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട ബി.ജെ.പി മേയറെ പുറത്താക്കി നീക്കം ചെയ്യുകയും അദ്ദേഹം രഹസ്യമായി തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട പ്രക്രിയയെ “ജനാധിപത്യത്തിൻ്റെ കൊലപാതകം” എന്ന് വിശേഷിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തപ്പോൾ അത്തരത്തിലുള്ള ആദ്യത്തെ വിധി ദേശീയതലത്തിൽ ശ്രദ്ധ നേടി. ഇന്ത്യയുടെ ചീഫ് ജസ്റ്റിസിൻ്റെ ഈ വിധി സ്വാതന്ത്ര്യത്തെ വിലമതിക്കുന്ന എല്ലാവരുടെയും ഹൃദയത്തിലും മനസ്സിലും പ്രതിധ്വനിക്കേണ്ടതാണ്.

സുപ്രീം കോടതിയുടെ ഫുൾ ബെഞ്ചിൻ്റെ അടുത്ത വിധി, ഇലക്ടറൽ ബോണ്ട് സ്കീം ഭരണഘടനാ വിരുദ്ധമായി പ്രഖ്യാപിക്കുകയും അതുവഴി നമ്മുടെ രാഷ്ട്രീയത്തിൻ്റെ ജനാധിപത്യ തത്വങ്ങൾ ഉയർത്തിപ്പിടിക്കുകയും, രാജ്യത്തിൻ്റെ ഭരണത്തിന് സുപ്രധാനമായ വിവരങ്ങൾ ലഭിക്കാനുള്ള ഇന്ത്യൻ പൗരന്മാരുടെ മൗലികാവകാശം ഉയർത്തിപ്പിടിക്കുകയും ചെയ്തതാണ്.

അപ്പോൾ എന്തിന് അരവിന്ദ് കെജ്‌രിവാളിന് നൽകിയ താൽക്കാലിക ജാമ്യം നേരത്തെയുള്ള രണ്ട് വിധികൾക്കൊപ്പം കൂട്ടി വായിക്കണം? മുമ്പത്തെ രണ്ട് സുപ്രധാന വിധികളുടെ അതേ അളവിലുള്ള പ്രാധാന്യം ഈ വിധിക്ക് ഉണ്ടോ? വിധിയുടെ അടിസ്ഥാനം ഒന്നുതന്നെയാണ്. അതായത്, ന്യായവും സ്വതന്ത്രവുമായ തിരഞ്ഞെടുപ്പുകളുടെ താൽപ്പര്യം, നമ്മുടെ സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന് അനിഷേധ്യമായ ഒരു തത്വം.

സാന്ദർഭികമായി, ജാമ്യത്തിൻ്റെ അടിസ്ഥാനത്തിലുള്ള നിയമശാസ്ത്രം മനസ്സിലാക്കേണ്ടത് പ്രധാനമാണ്. ഒരു വ്യക്തി ചെയ്യുന്ന ഓരോ കുറ്റകൃത്യവും സൈദ്ധാന്തികമായി സമൂഹത്തിനെതിരായ കുറ്റകൃത്യമാണ്. സമൂഹം അത്തരം പ്രവണതയുള്ള ഒരു വ്യക്തിയിൽ നിന്ന് സംരക്ഷിക്കപ്പെടണം. എന്നാൽ, കുറ്റം ചെയ്തതായി സംശയിക്കുന്ന ഒരാളെ അറസ്റ്റ് ചെയ്യുന്നത് കുറ്റം ചെയ്തുവെന്ന് തെളിയിക്കുന്നതിന് തുല്യമല്ല. സംശയം എത്ര ശക്തമാണെങ്കിലും, കുറ്റകൃത്യം എത്രത്തോളം ഗുരുതരമാണെങ്കിലും, വിചാരണയിൽ കുറ്റക്കാരനാണെന്ന് തെളിയിക്കപ്പെടുന്നതുവരെ കുറ്റാരോപിതൻ നിരപരാധിയാണെന്ന് അനുമാനിക്കപ്പെടുന്നു. അവൻ്റെ/അവളുടെ നിരപരാധിത്വത്തിൻ്റെ അനുമാനം മനസ്സിൽ സൂക്ഷിച്ച്, അവനെ/അവളെ ജാമ്യത്തിൽ വിട്ടയക്കാൻ നിയമം അനുവദിക്കുന്നതിനാൽ അയാൾക്ക് സ്വയം ഫലപ്രദമായി പ്രതിരോധിക്കാൻ സ്വാതന്ത്ര്യമുണ്ട്. കുറ്റത്തിൻ്റെ സ്വഭാവം നോക്കാതെ ജാമ്യം നിഷേധിക്കുന്നത് വിചാരണ കൂടാതെ പ്രതിയെ ശിക്ഷിക്കുന്നതിന് തുല്യമാണ്. അതിനാൽ, ഒരു പ്രതിക്ക് ജാമ്യത്തിന് അർഹതയുണ്ടോ എന്നത്, ജാമ്യം അനുവദിക്കുന്നതിനോ നിരസിക്കുന്നതിനോ ജഡ്ജി തൻ്റെ വിവേചനാധികാരത്തിൽ വിലയിരുത്തുന്ന വിവിധ സാഹചര്യങ്ങളെ ആശ്രയിച്ചിരിക്കണം.

സംശയാസ്പദമായ കൊലപാതക കേസുകളിൽ പോലും, പ്രോസിക്യൂഷൻ ഹാജരാക്കിയ വസ്തുക്കളുടെയോ തെളിവുകളുടെയോ മൊത്തത്തിൽ വൈരുദ്ധ്യങ്ങളുണ്ടെന്ന് ജഡ്ജിക്ക് തോന്നുന്ന സാഹചര്യത്തിൽ ജാമ്യം അനുവദിച്ചേക്കാം, അങ്ങനെ പ്രതിക്ക് തൻ്റെ വിചാരണയിൽ പ്രതിവാദത്തിന് സാധ്യതയുള്ള പ്രതിരോധം നൽകുന്നു. ജാമ്യം അനുവദിക്കുന്നതിനോ നിരസിക്കുന്നതിനോ ഉള്ള ഒരു ജഡ്ജിയുടെ വിവേചനാധികാരം പ്രയോഗിക്കുന്നതിനെ സ്ട്രെയിറ്റ്ജാക്കറ്റോ ഫോർമുലയോ നിയന്ത്രിക്കുന്നില്ല. ഈ വിശാലമായ സമീപനം മനസ്സിൽ വെച്ചാൽ, അരവിന്ദ് കെജ്‌രിവാളിൻ്റെ കേസ് വിചാരണയ്ക്ക് തയ്യാറാകുന്നത് വരെ നേരത്തെ ജാമ്യം നൽകേണ്ടതായിരുന്നു. അല്ലാതെ, ഒരു ഇടക്കാല നടപടിയായിട്ടല്ല. രണ്ട് വർഷമായി അന്വേഷണം പുരോഗമിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും ഡൽഹി മുഖ്യമന്ത്രിക്കെതിരായ കുറ്റങ്ങൾ ഇതുവരെ സംശയാതീതമായി തെളിയിക്കപ്പെട്ടിട്ടില്ല. അദ്ദേഹം ചെയ്തു എന്നു പറയുന്ന കുറ്റകൃത്യത്തിലെ കൂട്ടുപ്രതി ‘മറുകണ്ടം’ ചാടി അദ്ദേഹത്തിനെതിരെ മൊഴി നല്‍കിയതിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിലാണ് തിരഞ്ഞെടുപ്പ് പ്രചാരണ സമയത്തുതന്നെ അറസ്റ്റു ചെയ്ത് ജയിലിലടച്ചത്.

അരവിന്ദ് കെജ്രിവാൾ ഒരു ഫ്ലൈറ്റ് റിസ്ക് അല്ല. എൻഫോഴ്‌സ്‌മെൻ്റ് ഡയറക്ടറേറ്റ് ഇതിനകം ശേഖരിച്ചതായി കരുതുന്ന തെളിവുകൾ നശിപ്പിക്കാനോ സാക്ഷികളെ സ്വാധീനിക്കാനോ അദ്ദേഹം ശ്രമിച്ചിട്ടില്ല, അദ്ദേഹത്തിന് അത് കഴിയുകയുമില്ല. പ്രത്യേകിച്ചും, അദ്ദേഹത്തിന്റെ സ്വാതന്ത്ര്യം ജാഗ്രതയോടെ നിരീക്ഷിക്കുന്ന വേളയില്‍. ഈ സാഹചര്യങ്ങളെല്ലാം അരവിന്ദ് കെജ്‌രിവാളിനെ സ്വതന്ത്രമായി പ്രവർത്തിക്കാനും ഡൽഹി മുഖ്യമന്ത്രിയെന്ന നിലയിൽ തൻ്റെ ചുമതലകൾ നിർവഹിക്കാനും ജഡ്ജിയെ നിർബന്ധിതനാക്കുന്നു. എന്നാൽ, സുപ്രിം കോടതി ഈ ലൗകിക നിസാര വിശദാംശങ്ങളിലേക്ക് കടക്കാതെ ജനാധിപത്യത്തിൻ്റെ ഉറച്ച അടിത്തറയിൽ അരവിന്ദ് കെജ്‌രിവാളിന് അര്‍ഹതപ്പെട്ട സ്വാതന്ത്ര്യം നൽകി, അതോടൊപ്പം നീതിയുക്തവും സ്വതന്ത്രവുമായ തിരഞ്ഞെടുപ്പ് ഉറപ്പാക്കുകയും ചെയ്തു.

ആം ആദ്മി പാർട്ടി എന്ന ദേശീയ പാർട്ടിയുടെ തലവനാണ് അരവിന്ദ് കെജ്രിവാൾ. ഡൽഹിയിലും പഞ്ചാബിലും ഭരണകക്ഷിയായി ഭരണഘടനാപരമായി അംഗീകരിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ അഭാവം ബി.ജെ.പിക്ക് തർക്കമില്ലാത്തതും അന്യായവുമായ നേട്ടം നൽകുകയും ഒരു പ്രധാന വക്താവ് ഭരണകക്ഷിക്കെതിരെ പ്രചാരണം നടത്താതെ തന്നെ വോട്ടുചെയ്യാൻ അഭിലഷണീയമായ ബദൽ സ്ഥാനാർത്ഥിയുടെ അറിവോടെയുള്ള തിരഞ്ഞെടുപ്പ് വോട്ടർമാർക്ക് നിഷേധിക്കുകയും ചെയ്യും. തീർച്ചയായും, അത് കാര്യത്തിൻ്റെ കാതലാണ്.  ഈ ഉപഭൂഖണ്ഡത്തിൽ ജനാധിപത്യം നിലനിൽക്കുന്നുണ്ടെങ്കിൽ, ഈ അടുത്ത കാലത്ത് പ്രസ്താവിച്ച ഈ മൂന്ന് വിധിന്യായങ്ങളെ അതിൻ്റെ സംരക്ഷണത്തിനുള്ള പ്രാഥമിക കാരണമായി പിന്മുറക്കാർ തീർച്ചയായും വാഴ്ത്തും.

നമുക്ക് ശക്തമായ ഒരു ജുഡീഷ്യറിയുണ്ട്, കുറഞ്ഞപക്ഷം ഉയർന്ന തലങ്ങളിലെങ്കിലും, ആവശ്യം ആവശ്യപ്പെടുമ്പോൾ പ്രചോദനാത്മകമായ ഒരു സുപ്രീം കോടതിയും. എപ്പോഴും അങ്ങനെയായിരുന്നോ എന്ന ചോദ്യം ഇവിടെ പ്രസക്തമാണ്? മുൻകാലങ്ങളിലെ അനുഭവം തെളിയിക്കുന്നത് അതാണ്. ഓരോ ജഡ്ജിയും വിരമിക്കൽ പ്രായം കൈവരിക്കുകയും തന്റെ ഔദ്യോഗിക ജീവിതം അവസാനിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യാന്‍ മണിക്കൂറുകള്‍ മാത്രം അവശേഷിക്കേ, വിവാദമായ പല കേസുകളുടെയും നിര്‍ണ്ണായക വിധി പ്രസ്താവിക്കല്‍ ജുഡീഷ്യറിക്ക് തന്നെ കളങ്കം ചാര്‍ത്തുന്നവയായിരുന്നു.

ജുഡീഷ്യറിയുടെ സ്വാതന്ത്ര്യത്തിനെതിരെ 2014 ല്‍ മോദി അധികാരത്തില്‍ വന്നതിനു ശേഷമാണ് മൂല്യച്യുതി വര്‍ദ്ധിച്ചത്. “ദേശീയ മനുഷ്യാവകാശ കമ്മീഷന്‍ ഗ്രീന്‍ ട്രിബ്യൂണലിന്റെ ചുമതല ജഡ്ജിമാര്‍ ഏറ്റെടുത്ത സംഭവങ്ങളുണ്ട് … എന്നാല്‍, പ്രധാനമന്ത്രിയെയും അമിത് ഷായെയും സന്തോഷിപ്പിച്ച സംഭവമാണ് അന്നത്തെ കേരള ഗവര്‍ണ്ണറായിരുന്ന പി. സദാശിവത്തിന്റെ നിയമനം. മുന്‍ ചീഫ് ജസ്റ്റിസുമാര്‍ക്ക് വിരമിക്കലിനു ശേഷം പ്രധാന തസ്തികകളൊന്നും നല്‍കരുതെന്ന് പ്രതിപക്ഷത്തിരിക്കേ പ്രസംഗിച്ച ബിജെപിയാണ് പി. സദാശിവത്തെ കേരള ഗവര്‍ണ്ണറായി നിയമിച്ചത്. 2013 മുതല്‍ 2014 വരെ പി. സദാശിവം സുപ്രീം കോടതി ചീഫ് ജസ്റ്റിസ് ആയിരുന്നു. വിരമിച്ച ശേഷമാണ് അദ്ദേഹത്തെ കേരളത്തിന്റെ 21-ാമത് ഗവര്‍ണറായി 2014 സെപ്റ്റംബറില്‍ നിയമിച്ചത്. മോദി ഗവണ്മെന്റിന്റെ ഈ പ്രത്യുപകാരം എന്തിന്റെ പേരിലായിരുന്നു? വ്യാജ ഏറ്റുമുട്ടല്‍ കൊലപാതകക്കേസില്‍ അമിത് ഷായ്‌ക്കെതിരായ രണ്ടാമത്തെ എഫ്‌ഐആര്‍ അല്ലെങ്കിൽ പോലീസ് പരാതി റദ്ദാക്കിയതിനുള്ള പാരിദോഷികം..!

ബിജെപി അധികാരത്തില്‍ വതിനുശേഷം, മുന്‍ കോണ്‍ഗ്രസ് ഭരണകൂടം നിയോഗിച്ച ഗവര്‍ണര്‍മാരെ മാറ്റി സ്വന്തം സ്ഥാനാര്‍ത്ഥികളെ നിയമിക്കാന്‍ മോദി സര്‍ക്കാര്‍ തീരുമാനിച്ചുറച്ചു. രാജീവ് ഗാന്ധി ഭരണകാലത്ത് ബോഫോഴ്സ് പ്രതിരോധ ഇടപാടിനെക്കുറിച്ച് വിമര്‍ശനാത്മക പരാമര്‍ശങ്ങള്‍ നടത്തിയ മുന്‍ കംട്രോളറും ഓഡിറ്റര്‍ ജനറലുമായ ടിഎന്‍ ചതുര്‍വേദിയെ ബിജെപി ഗവര്‍ണറാക്കി. മുന്‍ മുഖ്യ തെരഞ്ഞെടുപ്പ് കമ്മീഷണര്‍ എം.എസ്. ഗില്ലിനെ രാജ്യസഭാ അംഗമാക്കിയതും കേന്ദ്രമന്ത്രിയാക്കിയതുമൊക്കെ ഇവിടെ കൂട്ടി വായിക്കണം.

ജുഡീഷ്യറിയിലെ നേരും നെറിവുമില്ലായ്മ ജനാധിപത്യത്തെ എങ്ങനെ അപകടത്തിലാക്കുന്നുവെന്ന മുന്നറിയിപ്പ് നല്‍കാന്‍ സുപ്രീം കോടതിയിലെ നാല് മുതിര്‍ന്ന ജഡ്ജിമാര്‍ 2018 ജനുവരിയില്‍ പത്രസമ്മേളനം നടത്തിയത് ലോകം കണ്ടതാണ്. ലോകത്തെ ഏതൊരു കോടതിയിലും സംഭവിക്കാന്‍ പാടില്ലാത്തതായിരുന്നു അത്. എന്നാല്‍, രണ്ടു വര്‍ഷം കഴിഞ്ഞിട്ടും ആ നിലപാടില്‍ ഒരു മാറ്റവും വന്നിട്ടില്ലെന്നതിന്റെ തെളിവാണ് പിന്നീട് ജസ്റ്റിസ് രഞ്ജന്‍ ഗോഗോയിയുടെ രാജ്യസഭാ പ്രവേശനം.

ഇവിടെ ‘നിങ്ങള്‍ക്ക് അവരെ തോല്‍പ്പിക്കാന്‍ കഴിയുന്നില്ലെങ്കില്‍, അവരോടൊപ്പം ചേരുക’ എന്ന ആപ്തവാക്യമാണ് അന്വര്‍ത്ഥമാകുന്നത്. ജുഡീഷ്യറിയില്‍ സര്‍ക്കാറിന്റെ കൈയ്യേറ്റങ്ങളെ തകര്‍ക്കാന്‍ ഗോഗോയി ആഗ്രഹിച്ചിട്ടുണ്ടോ എന്നറിയില്ല. എന്തായാലും, നിയമത്തെയും ഭരണഘടനയെയും കോടതികളെയും അവഹേളിക്കുന്നവരുടെ ക്യാമ്പില്‍ അദ്ദേഹം മനഃപ്പൂര്‍‌വ്വം ചെന്നു ചേര്‍ന്നു എന്ന് വ്യക്തമാണ്. ഇത് തീര്‍ച്ചയായും ‘ജുഡീഷ്യറിയുടെ സ്വാതന്ത്ര്യത്തെ സ്പര്‍ശിക്കുന്ന’ വലിയൊരു പൊതു പ്രാധാന്യമുള്ള വിഷയമാണ്.

സര്‍ക്കാരിനെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം, വിരമിച്ച ഒരു സുപ്രീം കോടതി ജഡ്ജിക്ക് അത്തരമൊരു വാഗ്ദാനം ചെയ്യുന്നത് കേവലം ധിക്കാരമല്ല. ജുഡീഷ്യല്‍ അധികാരത്തെ ദുര്‍ബലപ്പെടുത്താനുള്ള ഭയാനകമായ ഒരു ഉദ്ദേശ്യത്തെ ഇത് സൂചിപ്പിക്കുന്നു, അങ്ങനെ തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട എക്സിക്യൂട്ടീവ് സര്‍വ്വശക്തനായി കാണപ്പെടുന്നു.

അതേസമയം, വിരമിച്ച സുപ്രീം കോടതി ജഡ്ജിമാരായ ജസ്റ്റിസ് മദന്‍ ബി ലോകുര്‍, എ കെ പട്നായിക്, കുര്യന്‍ ജോസഫ്, ജെ ചേലമേശ്വര്‍ എന്നിവര്‍ ഈ തീരുമാനത്തെ ചോദ്യം ചെയ്യുകയും നിരാശ പ്രകടിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. ജസ്റ്റിസ് ലോകുര്‍ പറഞ്ഞത് ഏറെ ശ്രദ്ധേയമാണ്…. “വിരമിച്ചു കഴിഞ്ഞാല്‍ ജസ്റ്റിസ് ഗോഗോയിക്ക് എന്ത് ബഹുമാനമായിരിക്കും ലഭിക്കുക എന്നതിനെക്കുറിച്ച് ഏറെക്കുറെ ഊഹമുണ്ടായിരുന്നു. അതിനാല്‍, ആ അര്‍ത്ഥത്തില്‍ എം.പി. സ്ഥാനം ആശ്ചര്യകരമല്ല. പക്ഷെ, അതിശയിപ്പിക്കുന്ന കാര്യം അത് പെട്ടെന്ന് വന്നു എന്നതാണ്. ഇത് ജുഡീഷ്യറിയുടെ സ്വാതന്ത്ര്യം, നിഷ്പക്ഷത, സമഗ്രത എന്നിവ പുനര്‍ നിര്‍വചിക്കുന്നു. അവസാനത്തെ കോട്ടയും വീണുപോയോ? ”

ജനാധിപത്യത്തിൻ്റെ ശബ്ദമുയർത്തുമ്പോൾ നമ്മുടെ ന്യായാധിപന്മാർക്ക് എപ്പോഴെങ്കിലും ശ്വാസകോശ വീക്കം ബാധിച്ചാൽ ഭയപ്പെടേണ്ട, ജുഡീഷ്യറിക്ക് അതിൻ്റെ ശബ്ദം തിരികെ നൽകാൻ ഇന്ത്യൻ പൗരന് കഴിയും. 

Thursday, April 11, 2024

ആദ്യത്തെ കണ്മണി (കഥ)

 


ആശുപത്രിയില്‍ നിന്ന് ഇറങ്ങിയതു മുതല്‍ മനസ്സിനകത്തൊരു വീര്‍പ്പുമുട്ടലായിരുന്നു. ശ്രീയേട്ടനും മറ്റേതോ ലോകത്താണെന്നു തോന്നുന്നു.

യൂസുഫ് സറായിയില്‍ നിന്ന് ഗ്രീന്‍പാര്‍ക്കിലേക്ക് തിരിയുന്ന വളവിലെത്തിയപ്പോള്‍ പെട്ടെന്നാണ് കാര്‍ സഡന്‍ ബ്രേക്കിട്ട് നിര്‍ത്തിയത്. മുമ്പില്‍ നിര്‍ത്തിയിരുന്ന ഒരു ഓട്ടോറിക്ഷയുടെ പുറകില്‍ തൊട്ടുരുമ്മി നിന്നതും ഓട്ടോറിക്ഷാ ഡ്രൈവര്‍ ഇറങ്ങി വന്ന് എന്തൊക്കെയോ വിളിച്ചുപറയുകയും ചെയ്തിട്ടും ശ്രീയേട്ടന്‍ സ്റ്റിയറിംഗ് വീലില്‍ പിടിച്ച് അനങ്ങാതിരിക്കുന്നതുകണ്ട് ഞാന്‍ ചോദിച്ചു...

"എന്താ ശ്രീയേട്ടാ ഇത്. അയാള്‍ വന്ന് പറയുന്നതൊന്നും കേള്‍ക്കുന്നില്ലേ?"

ശ്രീയേട്ടന് അപ്പോഴാണ് പരിസരബോധം വന്നത്. ഉടനെ പുറത്തിറങ്ങി ഓട്ടോയുടെ അടുത്ത് പോയി  ഡ്രൈവറുമായി എന്തൊക്കെയോ സംസാരിക്കുന്നതു കണ്ടു. 

"ശ്രീയേട്ടാ, ഇങ്ങനെ അശ്രദ്ധയോടെ കാറോടിച്ചാല്‍ അപകടങ്ങള്‍ ഉണ്ടാകുമെന്നറിയില്ലേ? എന്നിട്ടും..."

"ഞാനെന്തൊക്കെയോ ഓര്‍ത്തിരുന്നുപോയി. അതാ..." ശ്രീയേട്ടന്‍റെ എക്സ്ക്യുസ്.

സഫ്ദര്‍ജംഗ് ഹോസ്പിറ്റലില്‍ നിന്ന് ഇറങ്ങിയപ്പോള്‍ മുതല്‍ ഞാന്‍ ശ്രീയേട്ടനെ ശ്രദ്ധിക്കുകയായിരുന്നു. ആകെ ടെന്‍ഷനടിച്ചിരിക്കുകയാണെന്ന് ആ മുഖഭാവം കണ്ടാലറിയാം. അല്ലെങ്കിലും അങ്ങനെയാണ് ശ്രീയേട്ടന്‍. നിസ്സാര കാരണം മതി പിന്നെ ആ ദിവസം മുഴുവന്‍ അതേക്കുറിച്ച് ആലോചിച്ച് നടക്കും.

ശ്രീയേട്ടനു മാത്രമല്ല എന്‍റെ ഉള്ളവും പിടയ്ക്കുകയായിരുന്നു. പിന്നെ എല്ലാം ദൈവത്തിനു വിട്ടുകൊടുത്ത് ഞാന്‍ സമാധാനിക്കുകയാണ്.

ഇന്നലെ രാവിലെ മുതല്‍ ആകെ ഒരു തളര്‍ച്ച പോലെ തോന്നിയതാണ്. ശ്രീയേട്ടനോട് അക്കാര്യം പറഞ്ഞില്ല. പക്ഷെ, വൈകീട്ട് ഓഫീസില്‍ നിന്നു വന്ന ശ്രീയേട്ടന്‍ എന്‍റെ കിടപ്പുകണ്ട് ആകെ വേവലാതി പൂണ്ടു. എന്തുകൊണ്ട് രാവിലെ പറഞ്ഞില്ലെന്നായി പരിഭവം. ഞാന്‍ സമാധാനിപ്പിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു. പക്ഷെ, ശ്രീയേട്ടന്‍ അത് കേട്ടില്ല. രാത്രിയായപ്പോഴേക്കും തീരെ വയ്യെന്നായി. നീതി ബാഗില്‍ താമസിക്കുന്ന ഡോക്ടര്‍ മാലിനിയെ വിളിച്ചു. തല്‍ക്കാലം മരുന്നൊന്നും കൊടുക്കേണ്ടെന്നും എന്തെങ്കിലും കൂടുതല്‍ കോംപ്ലിക്കേഷന്‍സ് ഉണ്ടാകുകയാണെങ്കില്‍ ആശുപത്രിയിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകാനും നിര്‍ദ്ദേശിച്ചു. എന്തായാലും രാവിലെ ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് വരൂ. ഒരു ചെക്കപ്പ് നടത്തിയേക്കാമെന്ന് ഡോക്ടര്‍ പറഞ്ഞതനുസരിച്ചാണ് ഇന്ന് പോയത്.

രാവിലെ എട്ടു മണിയായപ്പോഴേക്കും സഫ്ദര്‍ജംഗ് ഹോസ്പിറ്റലിലെത്തി. കൗണ്ടറില്‍ പേര് രജിസ്റ്റര്‍ ചെയ്തു. ഒന്‍പതു മണിക്ക് ഡോക്ടറെ കാണാനുള്ള കാര്‍ഡ് തന്നു. ഡോക്ടറെ പരിചയമുള്ളതുകൊണ്ട് അവര്‍ തന്നെ നേരത്തെ എന്‍റെ പേരും മറ്റു വിവരങ്ങളും കൊടുത്തിരുന്നതുകൊണ്ട് കാര്യങ്ങള്‍ എളുപ്പമായി...

ഡോക്ടര്‍ വിവരങ്ങളെല്ലാം ചോദിച്ചറിഞ്ഞു. എന്നോട് ചോദിക്കുന്ന ചോദ്യങ്ങള്‍ക്ക് ശ്രീയേട്ടന്‍ മറുപടി പറയുന്നതുകേട്ട് ഡോക്ടര്‍ക്ക് ചിരി വന്നു. അതു കണ്ടിട്ടാകാം ശ്രീയേട്ടന്‍ പിന്നീടൊന്നും പറഞ്ഞില്ല. തലേദിവസത്തെ വിവരങ്ങള്‍ വള്ളിപുള്ളി വിടാതെ ശ്രീയേട്ടന്‍ പറഞ്ഞുകൊടുത്തെങ്കിലും എന്നോട് കാര്യങ്ങള്‍ തിരക്കി. 

"ഇന്നലെ രാവിലെ കിച്ചനില്‍ നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ തലകറങ്ങുന്നതുപോലെ തോന്നി. കൗണ്ടര്‍ ടോപ്പില്‍ പിടിച്ചതുകൊണ്ട് താഴെ വീണില്ല. പക്ഷെ വയറിന്‍റെ ഇടതുവശം സ്ലാബില്‍ ഇടിച്ചോ എന്നൊരു സംശയം."

"കേട്ടോ ഡോക്ടര്‍ ഇവള്‍ അങ്ങനെയാണ്. ഇന്നലെ ആ സംഭവം നടന്നു കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ തന്നെ ഞാന്‍ പറഞ്ഞതാ ഡോക്ടറെ കാണണമെന്ന്. കൂട്ടാക്കിയില്ല." ശ്രീയേട്ടന്‍ പരിഭവത്തോടെ പറഞ്ഞു.

ഡോക്ടര്‍ വിശദമായിത്തന്നെ പരിശോധനയും നടത്തി. വിളര്‍ച്ചയും മറ്റും കണ്ടതുകൊണ്ടാകാം ഒരു ടോണിക്കിന് കുറിപ്പു തന്നു. മറ്റൊരു മരുന്നും തല്‍ക്കാലം കഴിക്കേണ്ടെന്നും കുഴപ്പമൊന്നും കാണുന്നില്ലെന്നും പറഞ്ഞു. എങ്കിലും ഒന്ന് സ്കാന്‍ ചെയ്തു കളയാമെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോള്‍ സംശയം തോന്നി. 

ഡോക്ടര്‍ സ്കാനിംഗിനുള്ള ഏര്‍പ്പാടുകള്‍ ചെയ്തു.

സ്കാനിംഗിനായി അല്പസമയം കാത്തുനില്‍ക്കേണ്ടി വന്നു. വെയ്റ്റിംഗ് റൂമില്‍ കാത്തിരുന്ന ഞങ്ങളെ ഡോക്ടര്‍ അകത്തേക്ക് വിളിപ്പിച്ചു. ഞങ്ങള്‍ വന്നപ്പോള്‍ കണ്ട ഡോക്ടറുടെ മുഖഭാവമല്ല ഇപ്പോള്‍..! ഡോക്ടര്‍ക്ക് പറയാനുള്ളത് അത്ര സുഖമുള്ള വിവരങ്ങളായിരിക്കില്ല എന്ന് അപ്പോഴേ ഊഹിച്ചു. ഡോക്ടര്‍ ഞങ്ങളെ നോക്കി ചിരിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും അതില്‍ ഒരു കൃത്രിമത്വം പതിയിരിക്കുന്നില്ലേ എന്നെനിക്കു തോന്നി. ഒരുതരം നിസ്സംഗതയോ നിസ്സഹായതയോ ആ മുഖത്ത് പ്രതിഫലിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് തോന്നി. 

"എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നമുണ്ടോ ഡോക്ടര്‍?"

ആകാംക്ഷയോടെ ഞങ്ങള്‍ ചോദിച്ചു.

"നിങ്ങള്‍ ഇരിക്കൂ" 

ഡോക്ടറുടെ മുഖഭാവം ശ്രദ്ധിച്ചുകൊണ്ടു തന്നെ ഞങ്ങള്‍ ഇരുന്നു. ഈ ഔപചാരികതയൊന്നും പതിവില്ലാത്തതാണല്ലൊ. ഞാന്‍ ശ്രീയേട്ടനെ നോക്കി. ശ്രീയേട്ടനും ഒന്നും മനസ്സിലാവുന്നില്ലെന്ന് എനിക്കും തോന്നി.

"വളരെ പ്രധാനപ്പെട്ട ചില കാര്യങ്ങള്‍ എനിക്ക് നിങ്ങളോട് പറഞ്ഞേ പറ്റൂ. നിങ്ങള്‍ ടെന്‍ഷനടിക്കേണ്ടതില്ല. എല്ലാം ദൈവ നിശ്ചയമെന്ന് മനസ്സിലാക്കിയാല്‍ മതി.."

ഡോക്ടറുടെ മുഖവുരയില്‍ തന്നെ എന്തോ പന്തികേടു തോന്നി.

"എന്താ ഡോക്ടര്‍?"

"കഴിഞ്ഞ പ്രാവശ്യത്തെ സ്കാനിംഗില്‍ കണ്ട പോലെയല്ല ഇപ്പോള്‍ കാണുന്നത്. കുട്ടിയുടെ പൊസിഷന്‍ അല്പം മാറിയിട്ടുണ്ട്.."

"ഡോക്ടര്‍ പറഞ്ഞുവരുന്നത്?"

"ഈ പൊസിഷനിലാണ് കുഞ്ഞ് വളരുന്നതെങ്കില്‍ ഒരുപക്ഷെ അതൊരു റിസ്ക് ആകാന്‍ സാധ്യതയുണ്ട്. അതായത് കുഞ്ഞിനോ അമ്മയ്ക്കോ അത് ദോഷകരമായി ബാധിക്കാം. ഗര്‍ഭ പാത്രത്തിനും ക്ഷതമേല്‍ക്കാന്‍ സാധ്യത കൂടും. കുഞ്ഞ് ജനിക്കുമ്പോള്‍ നോര്‍മലാകാനുള്ള സാധ്യതയും കുറവാണ്.."

പിന്നീട് ഡോക്ടര്‍ പറഞ്ഞതെല്ലാം ഞെട്ടലോടെയാണ് കേട്ടിരുന്നത്. ശ്രീയേട്ടന്‍റെ മുഖം വലിഞ്ഞു മുറുകുന്നത് ഞാന്‍ ശ്രദ്ധിച്ചു. എന്‍റേയും അവസ്ഥ മറിച്ചായിരുന്നില്ല. യാന്ത്രികമായിരുന്നു ഡോക്ടറോട് ഓരോ കാര്യങ്ങള്‍ ചോദിച്ചത്. അപ്പോഴും പ്രതീക്ഷകളായിരുന്നു മനസ്സു നിറയെ.

"നിങ്ങള്‍ ഇപ്പോള്‍ ഇതേക്കുറിച്ച് ആലോചിച്ച് മനസ്സ് വിഷമിപ്പിക്കേണ്ട. എന്‍റെ കണ്ടെത്തലുകള്‍ ശരിയാണോ എന്ന് എന്‍റെ സീനിയര്‍ ഡോക്ടര്‍ മല്‍ഹോത്രയുമായി ഒന്ന് കണ്‍സള്‍ട്ട് ചെയ്യട്ടേ. അദ്ദേഹം ഈ ഹോസ്പിറ്റലിലെ പ്രശസ്ത ഗൈനക്കോളജിസ്റ്റാണെന്ന് അറിയാമല്ലോ. ഇവിടെ മാത്രമല്ല, അമേരിക്കയില്‍ പോലും അദ്ദേഹം അറിയപ്പെട്ട ഗൈനക്കോളജിസ്റ്റാണ്. അവിടത്തെ ജോലി ഉപേക്ഷിച്ചാണ് ഈ ഹോസ്പിറ്റലില്‍ അദ്ദേഹം പ്രാക്ടീസ് ചെയ്യുന്നത്. തീര്‍ച്ചയായും ഒരു പോസിറ്റീവ് റിപ്പോര്‍ട്ട് അദ്ദേഹം തരുമെന്ന പ്രതീക്ഷയുണ്ട്. വിവരങ്ങള്‍ ഞാന്‍ ഫോണ്‍ ചെയ്ത് പറയാം. ഇങ്ങോട്ട് വരേണ്ട ആവശ്യമില്ല." 

ഡോക്ടര്‍ പറഞ്ഞു നിര്‍ത്തി.

"ശ്രീയേട്ടാ, ഡോക്ടര്‍ പറഞ്ഞതോര്‍ത്ത് വണ്ടിയോടിച്ചാല്‍ നമ്മള്‍ എവിടെയായിരിക്കും എത്തുക എന്നറിയാമല്ലോ. അതുകൊണ്ട് വീട്ടില്‍ ചെന്നിട്ട് നമുക്ക് ആലോചിക്കാം. ഇപ്പോള്‍ സൂക്ഷിച്ച് ഓടിക്കുക." ശ്രീയേട്ടന്‍ തന്‍റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി കാര്‍ സ്റ്റാര്‍ട്ട് ചെയ്തു.

ഹൗസ് ഖാസിലെ വീടെത്തുന്നതുവരെ ശ്രീയേട്ടന്‍ ഒരക്ഷരം ഉരിയാടിയില്ല. 

"എനിക്ക് നല്ല ക്ഷീണം. ഞാനൊന്ന് കിടക്കട്ടെ.."

വീട്ടിലെത്തിയ ഉടനെ ശ്രീയേട്ടന്‍ പറഞ്ഞു.

മനസ്സിലൂടെ ഒരായിരം ചിന്തകള്‍ കടന്നുപോയി. ഡ്രസ്സ് മാറി ബാല്‍ക്കണിയില്‍ പോയി നിന്നു. ഡോക്ടര്‍ എന്തായിരിക്കും ഇനി പറയാന്‍ പോകുന്നത്? കുഞ്ഞിന് എന്തെങ്കിലും സംഭവിക്കുമോ? ഡോക്ടര്‍ മല്‍ഹോത്ര എന്തെങ്കിലും പോംവഴി പറയുമോ? ആകാംക്ഷ കൊണ്ട് ശരീരത്തിന് വിറയല്‍ വന്നതുപോലെ. വിവാഹം കഴിഞ്ഞ് നീണ്ട നാലു വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കുശേഷമാണ് ഞങ്ങളുടെ ആദ്യത്തെ കണ്മണി പിറക്കാന്‍ പോകുന്നത്. അത് ആണായാലും പെണ്ണായാലും ഞങ്ങളുടെ കണ്മണി തന്നെ. നാട്ടില്‍ നിന്ന് അഛനും അമ്മയുമൊക്കെ വിളിക്കുമ്പോള്‍ ഒരേ ഒരു ചോദ്യമാണ്. ഓരോരോ ഒഴികഴിവുകള്‍ പറഞ്ഞ് തോറ്റു. ഇപ്പോള്‍ അവരുടെയും മനസ്സ് തണുത്തിരിക്കുകയാണ്. അതിനിടയില്‍ ഇങ്ങനെയൊരു വാര്‍ത്ത കൂടി കേട്ടാലത്തെ അവസ്ഥ ഓര്‍ക്കാന്‍ കൂടി വയ്യ.

ഊണു കഴിയ്ക്കാന്‍ ശ്രീയേട്ടനെ വിളിച്ചുണര്‍ത്തി. എന്തൊക്കെയോ കഴിച്ചെന്നു വരുത്തി. തീരെ വിശപ്പു തോന്നുന്നില്ല. എങ്കിലും എന്തെങ്കിലും കഴിച്ചല്ലേ പറ്റൂ. ശ്രീയേട്ടന്‍റെ നിര്‍ബ്ബന്ധത്തിന് വഴങ്ങി താനും കഴിച്ചെന്നു വരുത്തി. 

രാവിലെ മുതല്‍ ഹോസ്പിറ്റലിലായിരുന്നതുകൊണ്ട് നല്ല ക്ഷീണം തോന്നി. കട്ടിലില്‍ ചെന്നു കിടന്നതേ ഉറക്കം കണ്‍പോളകളെ തഴുകിയുറക്കി. ശ്രീയേട്ടന്‍ വിളിച്ചപ്പോഴാണ് കണ്ണുതുറന്നത്. സമയം അഞ്ചു മണി! ഹോ... ഇത്രനേരവും ഞാന്‍ ഉറങ്ങിയോ? ശ്രീയേട്ടന്‍ ഉണ്ടാക്കിയ ചൂടു ചായ മൊത്തിക്കുടിച്ചപ്പോള്‍ ഒരുേډഷം തോന്നി. 

കുട്ടികളുടെ കലപില ശബ്ദം കേട്ട് ബാല്‍ക്കണിയിലേക്ക് ചെന്നു. വീടിനു മുന്‍പിലെ പാര്‍ക്കില്‍ കുട്ടികള്‍ ഓടിക്കളിക്കുകയാണ്. ഹൗസിംഗ് കോളനിയിലെ മിക്ക വീടുകളില്‍ നിന്നും അമ്മമാര്‍ കുട്ടികളേയും കൊണ്ടു ഈ പാര്‍ക്കിലാണ് വരുന്നത്. കുട്ടികള്‍ക്കാണെങ്കില്‍ ഏറെ സന്തോഷം. അവരുടെ നിഷ്ക്കളങ്കമായ ചിരിയും കുസൃതിത്തരങ്ങളും ഏറെ നേരം നോക്കി നിന്നു. പാര്‍ക്കിനു പുറത്ത് ഐസ് ക്രീം വണ്ടിയുടെ മണിയടി കേട്ടപ്പോള്‍ എല്ലാവരുടേയും ശ്രദ്ധ അങ്ങോട്ടായി. മക്കള്‍ക്ക് അവര്‍ക്കിഷ്ടപ്പെട്ട ഐസ് ക്രീം വാങ്ങിക്കൊടുക്കുന്ന തിരക്കിലായ അമ്മമാരെ നോക്കി നെടുവീര്‍പ്പിട്ടു. തനിക്കും ഇതുപോലെ തന്‍റെ കുഞ്ഞിന് ഐസ് ക്രീം വാങ്ങിക്കൊടുക്കാന്‍ കഴിയുമോ? മനസ്സ് വെമ്പി.

വൈകുന്നേരം പണിക്കരു ചേട്ടനും ശാന്ത ചേച്ചിയും വന്നു. ഞങ്ങള്‍ ഹോസ്പിറ്റലില്‍ പോകുന്ന കാര്യം അവരോടു പറഞ്ഞിരുന്നു. മാളവ്യ നഗറിലാണവര്‍ താമസിക്കുന്നത്. ഞങ്ങളുടെ കുടുംബ സുഹൃത്തുക്കളില്‍ ഏറ്റവും അടുപ്പമുള്ളവരും അവര്‍ തന്നെ. ഡല്‍ഹി ഡവലപ്മെന്‍റ് അഥോറിറ്റിയില്‍ നിന്ന് ചീഫ് എഞ്ചിനീയറായി വിരമിച്ച പണിക്കരു ചേട്ടനും എയിംസിലെ സ്റ്റാഫ് നഴ്സ് ശാന്ത ചേച്ചിയും മാളവ്യ നഗര്‍ ഡിഡിഎ ഫ്ളാറ്റിലാണ് താമസം. ശാന്ത ചേച്ചി എനിക്ക് അമ്മയും ചേച്ചിയുമൊക്കെയാണ്. അത്രയും സ്നേഹമാണ് അവര്‍ക്ക് എന്നോട്. മക്കളില്ലാത്ത അവര്‍ക്ക് ഞങ്ങള്‍ മക്കളെപ്പോലെയാണ്. 

"രണ്ടു പേരുമെന്താ ആകെ ടെന്‍ഷനടിച്ചിരിക്കുന്നത്?"

വന്നപാടെ സ്വതസിദ്ധമായ ഫലിതത്തോടെ പണിക്കരു ചേട്ടന്‍ ചോദിച്ചു.

ശാന്ത ചേച്ചി എന്നെയും കൂട്ടി അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി. ഉണ്ടായ സംഭവങ്ങളെല്ലാം ചേച്ചിയോടു പറഞ്ഞു. അവസാനം ചേച്ചി പറഞ്ഞു...

"ഡോക്ടര്‍ അങ്ങനെയൊരു സംശയം പറഞ്ഞ സ്ഥിതിക്ക് ഇനി അതേക്കുറിച്ച് ആലോചിക്കണോ?"

"എനിക്കൊന്നും അറിയില്ല ചേച്ചീ. ഞാനാകെ തകര്‍ന്നിരിക്കുകയാണ്."

"അങ്ങനെ പറഞ്ഞാല്‍ ശരിയാകുമോ മോളെ. തീരുമാനമെടുക്കണമെങ്കില്‍ എത്രയും വേഗം വേണം. വൈകിയാല്‍...."

"ചേച്ചീ, അതിന് ഞാന്‍...."

"മോളുടെ വിഷമം എനിക്ക് മനസ്സിലാകും. ഏതായാലും ഡോക്ടര്‍ മാലിനി നാളെ വിവരം പറയുമല്ലോ. അപ്പോള്‍ എന്താണെന്നു വെച്ചാല്‍ തീരുമാനിക്കാം. അതുവരെ ടെന്‍ഷനൊന്നും പാടില്ല."

ചേച്ചി ഉപദേശിച്ചു.

ഇതേ അനുഭവം തന്നെയായിരുന്നു ശ്രീയേട്ടന്‍റേയും. പണിക്കരു ചേട്ടന്‍ ഒരു ജ്യേഷ്ഠനെപ്പോലെ ശ്രീയേട്ടനെ ഉപദേശിച്ചു. നാളെ വരാമെന്നു പറഞ്ഞ് രണ്ടു പേരും പോയി. 

വളരെ വൈകിയാണ് രാത്രി കിടന്നത്. ഉറക്കം വരാതെ തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും എത്രനേരമാണ് കിടന്നതെന്ന് അറിയില്ല. ശ്രീയേട്ടനും ഉറങ്ങിയിട്ടില്ലെന്നു മനസ്സിലായി. 

ചിന്തകള്‍ കാടു കയറുകയാണ്. ഇങ്ങനെയൊക്കെ സംഭവിക്കുമെന്ന് ഒരിക്കലും പ്രതീക്ഷിച്ചതേ ഇല്ല. അന്നത്തെ ആ സംഭവമാണ് എല്ലാത്തിനും തുടക്കമിട്ടത്. ആര്‍.കെ.പുരം സെക്ടര്‍ നാലിലുള്ള ശ്രീയേട്ടന്‍റെ സുഹൃത്ത് രവിയുടെ മകന്‍റെ പിറന്നാള്‍ ആഘോഷത്തില്‍ പങ്കെടുത്ത് തിരിച്ചു വരുന്ന വഴിയാണ് ജീവിതത്തില്‍ ഒരിക്കലും മറക്കാന്‍ കഴിയാത്ത ആ സംഭവം നടന്നത്. പാര്‍ട്ടി കഴിഞ്ഞ് തിരിച്ചു വരുന്ന വഴി സരോജിനി നഗറും രാജ് നഗറും ചേരുന്ന ജംഗ്ഷനില്‍ ഗ്രീന്‍ സിഗ്നല്‍ കാത്തു നില്‍ക്കുകയായിരുന്ന ശ്രീയേട്ടന്‍റെ ബൈക്കിനു പുറകില്‍ പെട്ടെന്നാണ് ആ ബസ് വന്നിടിച്ചത്. ഇടിയുടെ ആഘാതത്തില്‍ ഞങ്ങള്‍ രണ്ടു പേരും തെറിച്ചു വീണു. ഭാഗ്യത്തിന് സൈഡിലേക്ക് വീണതുകൊണ്ട് മറ്റു വാഹനങ്ങളില്‍ നിന്ന് രക്ഷപ്പെട്ടു. അപ്പോഴേക്കും തൊട്ടടുത്തുള്ള ബസ് സ്റ്റോപ്പില്‍ നിന്ന് ആളുകള്‍ ഓടിക്കൂടി ആരൊക്കെയോ ചേര്‍ന്ന് തന്നെ താങ്ങിയെഴുന്നേല്പിച്ചു. തലയ്ക്കകത്ത് ഒരു പെരുപ്പ് പോലെ തോന്നി. ആകെ മൂടിക്കെട്ടിയ പോലെ ഒന്നും വ്യക്തമായി കാണാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല. ശ്രീയേട്ടാ എന്ന എന്‍റെ വിളി കേട്ടിട്ടെന്നോണം ഒരു മലയാളി അടുത്തു വന്നു. പേടിക്കേണ്ടെന്ന് ആശ്വസിപ്പിച്ച് ചുറ്റും നോക്കി. അപ്പോഴേക്കും ശ്രീയേട്ടനെ രണ്ടു പേര്‍ താങ്ങി നടത്തിച്ച് അടുത്തേക്ക് വന്നു. ശ്രീയേട്ടന്‍റെ നെറ്റിയില്‍ നിന്ന് രക്തം ഒഴുകുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അത് കണ്ടതോടെ ഞാന്‍ ബോധം കെട്ടു. 

ബോധം വീണപ്പോള്‍ ഞങ്ങള്‍ സഫ്ദര്‍ജംഗ് ഹോസ്പിറ്റലിന്‍റെ അത്യാഹിത വിഭാഗത്തിലായിരുന്നു. കണ്ണു തുറന്നപ്പോള്‍ ചുറ്റും നഴ്സുമാരും ഡോക്ടര്‍മാരുമുണ്ട്.

"ശ്രീയേട്ടന്‍.....?" ഞാന്‍ ചുറ്റും നോക്കി.

എന്‍റെ നോട്ടം കണ്ട് നഴ്സുമാരില്‍ ഒരാള്‍ പറഞ്ഞു..

"പേടിക്കേണ്ട. ഹസ്ബന്‍റിന് കുഴപ്പമൊന്നുമില്ല. ഒരു ചെറിയ മുറിവ്. അത് ഡ്രസ് ചെയ്തു. ആള്‍ ഇപ്പോഴിങ്ങെത്തും..."

പറഞ്ഞു തീരും മുന്‍പേ ശ്രീയേട്ടനെത്തി. എന്നെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു. അപകട സമയത്ത് ഞങ്ങള്‍ക്കു വേണ്ട എല്ലാ സഹായങ്ങളും ചെയ്ത ആ മലയാളിയും കൂടെയുണ്ടായിരുന്നു. ആരാണെന്നോ എവിടത്തുകാരനെന്നോ ഒന്നും അറിയാത്ത ആ മനുഷ്യന്‍ ഞങ്ങളെ ആശ്വസിപ്പിക്കാനും സഹായിക്കാനും കൂടെയുണ്ടായിരുന്നു. ശ്രീയേട്ടന്‍ അയാള്‍ക്ക് നന്ദി പറഞ്ഞു. പക്ഷെ ആ മനുഷ്യന്‍ പോകാന്‍ കൂട്ടാക്കിയില്ല. ഡോക്ടറെ കാണാനും, വിവരങ്ങളന്വേഷിക്കാനുമൊക്കെ അയാള്‍ ഓടി നടന്നു. കൂട്ടത്തില്‍ ശ്രീയേട്ടന്‍റെ ആര്‍.കെ. പുരത്തുള്ള സുഹൃത്തിനെ വിവരമറിയിക്കാമെന്നും പറഞ്ഞു. ഞങ്ങളെ താങ്ങിയെടുത്ത് കാറില്‍ കയറ്റിയതുകൊണ്ടാകാം അയാളുടെ ഷര്‍ട്ടിലും മറ്റും രക്തം പറ്റിപ്പിടിച്ചിരിക്കുന്നത് ഞാന്‍ കണ്ടു. ശ്രീയേട്ടനും അതു കണ്ടു...

"നിങ്ങളുടെ ഷര്‍ട്ടില്‍ രക്തക്കറയുണ്ട്. വീട്ടിലേക്ക് പോയ്ക്കോ. ഞങ്ങള്‍ക്ക് കുഴപ്പമൊന്നുമില്ലല്ലോ..." ശ്രീയേട്ടന്‍ പറഞ്ഞു.

"അതു സാരമില്ല. നിങ്ങളുടെ സുഹൃത്തിന്‍റെ ഫോണ്‍ നമ്പര്‍ തരൂ. ഞാന്‍ അവരെ വിളിച്ച് വിവരങ്ങള്‍ പറയാം. അവര്‍ വന്നിട്ട് ഞാന്‍ പൊയ്ക്കൊള്ളാം..." 

അയാള്‍ അതു പറഞ്ഞപ്പോഴാണ് ശ്രീയേട്ടന്‍റെ മൊബൈല്‍ പോക്കറ്റില്‍ ഇല്ല എന്ന് മനസ്സിലായത്. അത് അപകടം നടന്ന സമയത്ത് എവിടെയോ തെറിച്ചു പോയിരുന്നു. ശ്രീയേട്ടന്‍റെ വിഷമം കണ്ട് അയാള്‍ പറഞ്ഞു... അത് സാരമില്ല. സെക്ടര്‍ നാലില്‍ ക്വാര്‍ട്ടേഴ്സ് നമ്പര്‍ പറഞ്ഞാല്‍ മതി. ഞാന്‍ അവിടെ പോയി വിവരം അറിയിക്കാം എന്ന്...

ശ്രീയേട്ടന്‍ അയാള്‍ക്ക് അഡ്രസ് പറഞ്ഞുകൊടുത്തു. അയാള്‍ പോകുന്നതിനു മുന്‍പ് ശ്രീയേട്ടന്‍ കെട്ടുതാലിയടക്കം എന്‍റെ ആഭരണങ്ങള്‍ മുഴുവനും, ശ്രീയേട്ടന്‍റെ കൈയ്യില്‍ കെട്ടിയിരുന്ന ബ്രെയ്സ്ലെറ്റും വാച്ചും എന്തിനു പറയുന്നു മോതിരം വരെ ഊരി കര്‍ച്ചീഫില്‍ പൊതിഞ്ഞ് അയാളെ ഏല്പിച്ചു. ആശുപത്രിയിലെത്തിയപ്പോള്‍ എന്‍റെ ആഭരണങ്ങള്‍ ഊരിയെടുത്തത് ഒരു മലയാളി നഴ്സ് ആയിരുന്നു. അവരത് ശ്രീയേട്ടനെ ഏല്പിച്ചിരുന്നു. 

ആഭരണങ്ങള്‍ അയാളെ ഏല്പിച്ചപ്പോള്‍ അയാള്‍ അമ്പരന്നു. അതൊക്കെ ഇവിടെത്തന്നെ സൂക്ഷിച്ചാല്‍ മതിയെന്ന് അയാള്‍ പറഞ്ഞെങ്കിലും ശ്രീയേട്ടന്‍ സമ്മതിച്ചില്ല. ആശുപത്രിയില്‍ എന്തും സംഭവിക്കാം. അതുകൊണ്ട് ഈ ആഭരണങ്ങള്‍ രവിയെ ഏല്പിച്ചാല്‍ മതിയെന്നു പറഞ്ഞാണ് കൊടുത്തുവിട്ടത്. മനസ്സില്ലാമനസ്സോടെ അയാളതു വാങ്ങുകയും ചെയ്തു. ഒരു മണിക്കൂറിനകം ശ്രീയേട്ടന്‍റെ സുഹൃത്തുക്കള്‍ ആശുപത്രിയിലെത്തി. പിന്നീട് കാര്യങ്ങളെല്ലാം ദ്രുതഗതിയിലായി. അതിനിടെ വിവരമറിഞ്ഞ് പണിക്കരു ചേട്ടനും എത്തിയിരുന്നു. എല്ലാ കാര്യങ്ങളും ചെയ്തു തരാന്‍ പണിക്കരു ചേട്ടനും സുഹൃത്തുക്കളുമുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷെ, ഞങ്ങളെ ആശുപത്രിയിലെത്തിച്ച ആ മലയാളിയെ മാത്രം കണ്ടില്ല. അതെനിക്ക് അത്ഭുതമായി തോന്നി. തമ്മില്‍ യാതൊരു പരിചയവുമില്ലാത്ത ഞങ്ങളെ ഇവിടെ എത്തിച്ച് ആ മനുഷ്യന്‍ എവിടെപ്പോയി? ഇക്കാര്യം സുഹൃത്തുക്കളുമായി ശ്രീയേട്ടന്‍ സംസാരിച്ചു. അപ്പോഴാണ് മറ്റൊരു സംഭവം ഞങ്ങള്‍ അറിയുന്നത്.

ആശുപത്രിയില്‍ നിന്ന് ഇറങ്ങിയ അയാള്‍ ആര്‍.കെ. പുരം വരെ ഓട്ടോറിക്ഷയില്‍ വന്നു. പക്ഷെ, ശ്രീയേട്ടന്‍ പറഞ്ഞു കൊടുത്ത ക്വാര്‍ട്ടേഴ്സ് നമ്പറില്‍ അന്വേഷിച്ചപ്പോള്‍ അത് തെറ്റായ അഡ്രസ്സാണെന്നു മനസ്സിലായി. അപകടം നടന്ന ആ വെപ്രാളത്തിനിടയില്‍ ശ്രീയേട്ടന്‍ പറഞ്ഞുകൊടുത്ത ക്വാര്‍ട്ടേഴ്സ് നമ്പര്‍ തെറ്റായിരുന്നു. അവിടെ ചെന്നപ്പോഴാണ് അത് ഒരു ഹിന്ദിക്കാരന്‍ താമസിക്കുന്നതാണെന്ന് മനസ്സിലായത്. തൊട്ടടുത്ത ബ്ലോക്കിലും അയാള്‍ അന്വേഷിച്ചു. ഷര്‍ട്ടിലും പാന്‍റിലുമൊക്കെ പറ്റിപ്പിടിച്ചിരിക്കുന്ന ചോരക്കറ കണ്ട് ആളുകള്‍ അയാളെ തടഞ്ഞുവെച്ച് ചോദ്യങ്ങള്‍ ചോദിക്കാന്‍ തുടങ്ങി. പോലീസിനെ വിളിക്കുന്ന ഘട്ടമെത്തിയപ്പോഴാണ് അതേ ബ്ലോക്കില്‍ തന്നെ താമസിക്കുന്ന ഒരു മലയാളിയുടെ ശ്രദ്ധയില്‍ പെടുന്നത്. അയാള്‍ വന്നു കാര്യങ്ങള്‍ തിരക്കിയപ്പോഴാണ് സംഭവത്തിന്‍റെ ഗൗരവം മനസ്സിലായത്. ആ മലയാളിയാണ് ശ്രീയേട്ടന്‍റെ സുഹൃത്തിനെ വിവരമറിയിക്കുന്നത്. 

"ശ്രീയേട്ടാ, അപ്പോള്‍ ആ ആഭരണമൊക്കെ...?"

എന്‍റെ വെപ്രാളം കണ്ട് ശ്രീയേട്ടനും ആകെ അസ്വസ്ഥനായി. അയാളാണെങ്കില്‍ ഇവരോടൊപ്പം വന്നിട്ടുമില്ല. ദൈവമേ ഞങ്ങളുടെ ആഭരണവും കൊണ്ട് അയാള്‍ കടന്നു കളഞ്ഞോ? ഈശ്വരാ..... 

ഞങ്ങളുടെ മുഖഭാവം കണ്ട് സുഹൃത്തുക്കള്‍ പരസ്പരം നോക്കി. എന്താണ് കാര്യമെന്നും തിരക്കി. അപ്പോഴാണ് ശ്രീയേട്ടന്‍ ആഭരണത്തിന്‍റെ കാര്യം പറഞ്ഞത്. അതു കേട്ടതോടെ അവര്‍ ശ്രീയേട്ടന്‍ കൊടുത്തുവിട്ട കര്‍ച്ചീഫ് പൊതി എടുത്തു നീട്ടി. ഇത് അയാള്‍ ഏല്പിച്ചതാണ്. എല്ലാം ഉണ്ടോ എന്ന് നോക്കാനും ആവശ്യപ്പെട്ടു. ശ്രീയേട്ടന്‍ കൊടുത്തുവിട്ട എല്ലാ ആഭരണങ്ങളും ഭദ്രമായി അയാള്‍ ഏല്പിച്ചിരിക്കുന്നു!!  ഒരു നന്ദി വാക്കുപോലും കേള്‍ക്കാന്‍ നില്‍ക്കാതെ അയാള്‍ പോയതെന്തേ? 

"അതാണ് ദൈവത്തിന്‍റെ വിളയാട്ടം. നാം നന്മ ചെയ്താല്‍ നമുക്കത് തിരിച്ചുതരാന്‍ ദൈവം ആരെയെങ്കിലും നിയോഗിക്കും. അതില്‍പെട്ട ഒരാളായിരിക്കാം നിങ്ങളെ ഭ്രദ്രമായി ഇവിടെ എത്തിച്ചതും നിങ്ങളുടെ സ്വര്‍ണ്ണാഭരണങ്ങള്‍ ഭദ്രമായി ദാ ഇവരെ ഏല്പിച്ചതും. നേരെ മറിച്ച് ആ ആഭരണങ്ങളുമായി അയാള്‍ കടന്നു കളഞ്ഞിരുന്നെങ്കിലോ? അയാളുടെ പേരോ നാടോ ജോലി സ്ഥലമോ നിങ്ങള്‍ക്കറിയില്ല. എന്നാല്‍ ആപത്തു വന്നപ്പോള്‍ നിങ്ങള്‍ക്ക് രക്ഷകനായി അജ്ഞാതനായ അയാളെത്തി. ദൈവത്തോട് നന്ദി പറയുക. എന്നെങ്കിലും എവിടെയെങ്കിലും വെച്ച് നിങ്ങള്‍ അയാളെ കാണും.." പണിക്കരു ചേട്ടന്‍ പറഞ്ഞു നിര്‍ത്തി. 

അന്നത്തെ ഒരു ദിവസം എനിക്ക് ആശുപത്രിയില്‍ കഴിയേണ്ടി വന്നു. ഗര്‍ഭിണിയായിരുന്നതുകൊണ്ട് വിശദമായ ചെക്കപ്പ് തന്നെ വേണ്ടി വന്നു. ദൈവാനുഗ്രഹം കൊണ്ട് മാരകമായ മുറിവുകളൊന്നുമുണ്ടായിരുന്നില്ലെങ്കിലും ഞങ്ങള്‍ ആശങ്കയിലായിരുന്നു. ഗൈനക്കോളജിസ്റ്റിന്‍റെ റിപ്പോര്‍ട്ട് പ്രകാരം കുഞ്ഞിന്‍റെ കാര്യത്തില്‍ സംശയമുണ്ടെന്നും ഫാമിലി ഡോക്ടറുമായി കണ്‍സള്‍ട്ട് ചെയ്യാനും നിര്‍ദ്ദേശിച്ചു. 

പിറ്റേ ദിവസം ഹോസ്പിറ്റലില്‍ നിന്ന് ഡിസ്ചാര്‍ജ് ചെയ്തു. ആകാംക്ഷാഭരിതമായ ദിനങ്ങളായിരുന്നു പിന്നീടങ്ങോട്ട്. പ്രാര്‍ത്ഥനകളും വഴിപാടുകളുമായി ദിവസങ്ങള്‍ തള്ളിനീക്കുമ്പോള്‍ കുഞ്ഞിന് യാതൊരു ആപത്തും വരരുതേ എന്നായിരുന്നു പ്രാര്‍ത്ഥന. ഡോക്ടര്‍ മാലിനിയുടെ ട്രീറ്റ്മെന്‍റിലായിരുന്നു ഇത്ര നാളും. അവരാണെങ്കില്‍ എന്‍റെ കാര്യത്തില്‍ വളരെ താല്പര്യത്തോടെയാണ് നോക്കുന്നതും.

"ഇതെന്തൊരു ഉറക്കമാ, നേരമെത്രയായീന്നാ വിചാരം?"

ശ്രീയേട്ടന്‍റെ ചോദ്യം കേട്ടാണ് കണ്ണു തുറന്നത്. ദൈവമേ, ഞാന്‍ ഇത്രയും നേരം കിടന്നുറങ്ങിയോ.. രാത്രി എപ്പോഴാണ് ഉറങ്ങിയതെന്നു പോലും ഓര്‍മ്മയില്ല. പെട്ടെന്ന് എഴുന്നേറ്റു.

"സോറി ശ്രീയേട്ടാ, ഞാന്‍ എന്തൊക്കെയോ സ്വപ്നങ്ങള്‍ കണ്ടു. ഒന്നും ഓര്‍ക്കാന്‍ കഴിയുന്നില്ല..." 

"സാരമില്ല, ക്ഷീണം കൊണ്ട് ഉറങ്ങുമ്പോഴാണ് നമ്മള്‍ കൂടുതല്‍ സ്വപ്നങ്ങള്‍ കാണുന്നത്. ഇന്നലെ രാത്രി ഉറക്കത്തില്‍ നീ എന്തൊക്കെയോ പറയുന്നത് കേട്ടു. മനസ്സിലെ വിഷമങ്ങള്‍ സ്വപ്നത്തിലൂടെ പരിഹരിക്കപ്പെടുമെന്ന് ആരോ പറഞ്ഞു കേട്ടിട്ടുണ്ട്. അതൊക്കെ പോട്ടെ, നമ്മുടെ കുഞ്ഞിനെ സ്വപ്നം കണ്ടോ?"

ശ്രീയേട്ടന്‍റെ ചോദ്യത്തിന് മറുപടി കൊടുക്കാന്‍ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല.

രാവിലത്തെ ജോലികളൊക്കെ യാന്ത്രികമായി ചെയ്തു തീര്‍ത്തു. ആകാംക്ഷയേക്കാള്‍ ഉത്ക്കണ്ഠയായിരുന്നു മനസ്സു നിറയെ. ഡോക്ടര്‍ മാലിനി എന്തായിരിക്കും പറയുക. ഡോക്ടര്‍ മല്‍ഹോത്രയുടെ റിപ്പോര്‍ട്ട് എന്തായിരിക്കും? ഒന്നും സംഭവിക്കരുതേ എന്ന് മനസ്സ് മന്ത്രിച്ചു.

"ഈശ്വരാ, കുഞ്ഞിന് ആപത്തൊന്നും വരുത്തരുതേ...." മനമുരുകി പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചു.

എന്‍റെ വേവലാതി കണ്ട് ശ്രീയേട്ടന്‍ ആശ്വസിപ്പിച്ചു.

"ഇങ്ങനെ വേവലാതിപ്പെട്ട് മനസ്സ് വിഷമിപ്പിക്കാതെ. ഡോക്ടര്‍മാര്‍ അവരുടെ കഴിവിന്‍റെ പരമാവധി ശ്രമിക്കുന്നില്ലേ. ഇനിയെല്ലാം ദൈവത്തിനു വിട്ടുകൊടുക്കുക. ഗുരുവായൂരപ്പന്‍ നമുക്ക് തുണയാകുമെന്ന് വിശ്വസിക്ക്."

ശ്രീയേട്ടന്‍റെ സമാധാനപ്പെടുത്തല്‍ തനിക്ക് ധൈര്യം തന്നു.

"മോള്‍ക്കറിയാമോ എന്‍റെ അമ്മ എന്നെ ഗര്‍ഭം ധരിച്ചിരുന്ന സമയത്ത് നാമിപ്പോള്‍ നേരിടുന്നതുപോലെയുള്ള വിഷമഘട്ടത്തിലൂടെ കടന്നുപോയിട്ടുള്ളവരാണ്. അവര്‍ അതൊക്കെ സഹിച്ച് സംയമനം പാലിച്ചതുകൊണ്ട് ഞാനിപ്പോഴും ജീവിച്ചിരിക്കുന്നു."

ശരിയാണ് ശ്രീയേട്ടന്‍റെ അമ്മ പറഞ്ഞ് ഈ വിവരം എനിക്കറിയാം. ശ്രീയേട്ടനെ ഗര്‍ഭം ധരിച്ചിരിക്കുന്ന സമയത്താണ് അമ്മ മുറ്റത്ത് കാല്‍ വഴുതി വീണത്. അടുക്കളവശത്തുനിന്ന് മുറ്റത്തേക്കിറങ്ങിയതായിരുന്നു അമ്മ. എങ്ങനെയോ കാല്‍ വഴുതി തെന്നി വീഴുകയായിരുന്നു. ഉടനെ ആശുപത്രിയിലെത്തിച്ച് സ്കാനിംഗ് അടക്കമുള്ള പരിശോധനകള്‍ നടത്തി. പക്ഷെ റിപ്പോര്‍ട്ട് അനുകൂലമായിരുന്നില്ല. 

കുഞ്ഞിനെ നഷ്ടപ്പെടാന്‍ സാധ്യതയുണ്ടെന്ന് ഡോക്ടര്‍മാര്‍ വിധിയെഴുതി. അബോര്‍ഷന്‍ നടത്താന്‍ ഡോക്ടര്‍ മാത്രമല്ല ബന്ധുക്കളും സുഹൃത്തുക്കളുമെല്ലാം നിര്‍ബ്ബന്ധിച്ചു. പക്ഷെ അമ്മ സമ്മതിച്ചില്ല. ഗുരുവായൂരപ്പ ഭക്തയായ അമ്മ എല്ലാം ഭഗവാനിലര്‍പ്പിച്ചു. ആരോഗ്യപരമായ അനവധി പ്രശ്നങ്ങളുണ്ടായിട്ടും അമ്മ ഭഗവാനില്‍ വിശ്വാസമര്‍പ്പിക്കുകയായിരുന്നു. എല്ലാം ഭഗവാന്‍ നോക്കിക്കൊള്ളുമെന്ന അടിയുറച്ച വിശ്വാസത്തില്‍ അമ്മ ജീവിച്ചു. അവസാനം ഡോക്ടര്‍മാരേയും ബന്ധുക്കളേലും അത്ഭുതപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ട് അമ്മ ഒരു ആണ്‍കുഞ്ഞിന് ജന്മം നല്‍കി. അതാണ് ശ്രീയേട്ടന്‍....!

തന്‍റെ മുഖഭാവം ശ്രീയേട്ടന്‍ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഏതായാലും ഡോക്ടറുടെ ഫോണ്‍ വരുന്നതുവരെ കാത്തിരിക്കാമെന്ന് രണ്ടുപേരും തീരുമാനിച്ചു. 

ഒച്ചിഴയുന്ന പോലെയാണ് സമയം നീങ്ങിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്. പത്തു മണിയായിട്ടും ഡോക്ടര്‍ വിളിച്ചില്ലല്ലോ എന്നോര്‍ത്ത് മനസ്സ് വീണ്ടും തുടികൊട്ടാന്‍ തുടങ്ങി. പന്ത്രണ്ടു മണി കഴിഞ്ഞപ്പോഴാണ്  ഡോക്ടര്‍ മാലിനിയുടെ ഓഫീസില്‍ നിന്ന് ഫോണ്‍ വന്നത്. ആകാംക്ഷയോടെ ശ്രീയേട്ടന്‍ ഫോണെടുത്തു. 

ഡോക്ടര്‍ എന്താണ് പറയുന്നതെന്ന് തനിക്ക് കേള്‍ക്കാന്‍ സാധിച്ചില്ലെങ്കിലും സുഖകരമായ വാര്‍ത്തയല്ലെന്ന് ശ്രീയേട്ടന്‍റെ മുഖത്ത് മിന്നിമറയുന്ന ഭാവവ്യത്യാസങ്ങളില്‍ നിന്ന് ഞാന്‍ മനസ്സിലാക്കി. അവസാനം നെടുവീര്‍പ്പോടെ ശ്രീയേട്ടന്‍ ഫോണ്‍ ഡിസ്കണക്റ്റ് ചെയ്തു. 

"എന്താണ് ഡോക്ടര്‍ പറഞ്ഞത് ശ്രീയേട്ടാ" ആകാംക്ഷയോടെ ഞാന്‍ ചോദിച്ചു.

ശ്രീയേട്ടന്‍ ദയനീയമായി എന്നെ നോക്കി.

"നമ്മള്‍ പ്രതീക്ഷിച്ചതു തന്നെ സംഭവിച്ചു. ഡോക്ടര്‍ മല്‍ഹോത്രയുടെ റിപ്പോര്‍ട്ട് അനുകൂലമല്ലെന്നാണ് ഡോ. മാലിനി പറയുന്നത്. കുഞ്ഞിന്‍റെ കാര്യത്തില്‍ ഗ്യാരന്‍റിയില്ലെന്ന്. തന്നെയുമല്ല, ഈ നിലയില്‍ തുടര്‍ന്നാല്‍ ഒന്നുകില്‍ കുഞ്ഞിന് അംഗവൈകല്യം ഉണ്ടാകാന്‍ സാധ്യതയുണ്ട്. ഒരുപക്ഷെ അമ്മയ്ക്കും കുഞ്ഞിനും ആപത്തുവരാനും സാധ്യതയുണ്ടെന്നാണ് ഡോ. മല്‍ഹോത്ര പറയുന്നതത്രേ...." ശ്രീയേട്ടന്‍ പറഞ്ഞു നിര്‍ത്തി.

തലയ്ക്കകത്ത് കടന്നല്‍ കൂട് ഇളകിയ പ്രതീതിയാണ് അപ്പോള്‍ തോന്നിയത്. ശരീരം വിയര്‍ത്തു. തല കറങ്ങുന്നതുപോലെ തോന്നി. ഡൈനിംഗ് ടേബിളില്‍ തല ചായ്ച്ചു കുറെ നേരം കണ്ണടച്ചിരുന്നു. തന്‍റെ വിഷമം മനസ്സിലാക്കിയ ശ്രീയേട്ടന്‍ സമാധാനിപ്പിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. 

"ഒരാഴ്ചക്കുള്ളില്‍ തീരുമാനം അറിയിച്ച് ആശുപത്രിയിലേക്ക് ചെല്ലാനാണ് ഡോക്ടര്‍ പറഞ്ഞത്" ശ്രീയേട്ടന്‍ പറഞ്ഞത് ഒരു അശരീരി പോലെ മുഴങ്ങി. 

അന്നും വൈകീട്ട് പണിക്കരു ചേട്ടനും ശാന്ത ചേച്ചിയും വന്നു. നടന്ന സംഭവങ്ങളെല്ലാം അവരുമായി പങ്കു വെച്ചു. ഗര്‍ഭിണികള്‍ ഏറേ ശ്രദ്ധിക്കേണ്ട സമയത്താണ് ആ ആക്സിഡന്‍റ് സംഭവിച്ചത്. ശരീരത്തിന് ആയാസമുണ്ടാക്കുന്ന വിധത്തിലുള്ള ഇരുചക്രവാഹനങ്ങളേയും ഓട്ടോറിക്ഷ മുതലായ വാഹനങ്ങളിലെ യാത്രയൊക്കെ ഒഴിവാക്കണമെന്നും അങ്ങനെ ചെയ്യാതെ വന്നാല്‍ കുഞ്ഞിന് വൈകല്യം വരെ സംഭവിക്കാമെന്നാണ് ഡോക്ടര്‍ പറഞ്ഞതെന്ന് ശ്രീയേട്ടന്‍ അവരെ ധരിപ്പിച്ചു. വളരെ നേരത്തെ ആലോചനയ്ക്കു ശേഷം രണ്ടുപേരും ഒരേ അഭിപ്രായത്തില്‍ എത്തി. ഡോക്ടര്‍ മാലിനി പറഞ്ഞതുപോലെ അബോര്‍ട്ട് ചെയ്യുക, വൈകിയാണെങ്കിലും റിസ്ക് ആണെന്ന് അറിഞ്ഞിട്ടും അതു മാത്രമേ പോംവഴിയുള്ളൂ എങ്കില്‍ അത് നടക്കട്ടേ എന്നാണ് രണ്ടു പേരും പറഞ്ഞത്.

അമ്മയാകുക എന്നത് ഏതൊരു സ്ത്രീയുടേയും ആത്മനിര്‍വൃതിയുടെ അപൂര്‍വ്വ നിമിഷങ്ങളാണ്, ഏതൊരു സ്ത്രീയുടേയും അഭിലാഷമാണ്. ആ നിമിഷങ്ങളാണ് ഏതാനും ദിവസങ്ങള്‍ക്കുള്ളില്‍ എരിഞ്ഞില്ലാതാകാന്‍ പോകുന്നത്. തന്‍റെ ദുഃഖത്തില്‍ പങ്കുചേര്‍ന്ന് പണിക്കരു ചേട്ടനും ശാന്ത ചേച്ചിയും ഒരു മകളോടെന്ന പോലെ, വാത്സല്യത്തോടെ എന്നെ സമാധാനിപ്പിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു. 

"ദൈവത്തോട് പ്രാര്‍ത്ഥിക്കൂ മോളേ..." ഇറങ്ങാന്‍ നേരം ശാന്ത ചേച്ചി ഉപദേശിച്ചു.

പിന്നീടുള്ള ദിവസങ്ങള്‍ മെഴുകുതിരി പോലെ ഉരുകിത്തീരുന്ന മനസ്സുമായാണ് ഞാന്‍ തള്ളിനീക്കിയത്. ഗുരുവായൂരപ്പനെ മനസ്സുരുകി പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചു. രക്ഷിക്കണമെന്ന് കേണപേക്ഷിച്ചു. ഒടുവില്‍ ഡോക്ടര്‍ പറഞ്ഞ ആ ദിവസവും വന്നെത്തി.

രാവിലെ തന്നെ പണിക്കരു ചേട്ടനും ചേച്ചിയും വന്നു. എന്നെ സമാധാനിപ്പിക്കുകയും ധൈര്യം നല്‍കുകയും ചെയ്തു. ആശുപത്രിയിലേക്ക് ചേച്ചിയും കൂടെ വന്നു. ആശുപത്രിയുടെ ഗേറ്റ് കടക്കുമ്പോള്‍ തന്നെ തന്‍റെ ഹൃദയമിടിപ്പ് കൂടി. ശാന്ത ചേച്ചി സമാധാനിപ്പിച്ചു.

"മോളേ, ഇങ്ങനെ വിഷമിക്കാതെ. ഇതെല്ലാം ദൈവ നിയോഗമാണെന്ന് വിചാരിച്ചാല്‍ മതി. ഈ കുഞ്ഞിനെ ലാളിയ്ക്കാനുള്ള ഭാഗ്യം ദൈവം നിങ്ങള്‍ക്ക് തന്നില്ല. ഈശ്വരേഛ അതാണെങ്കില്‍ അങ്ങനെ നടക്കട്ടേ..." ശാന്ത ചേച്ചി ആശ്വസിപ്പിച്ചു. 

ഗുരുവായൂരപ്പനെ മനസ്സില്‍ ധ്യാനിച്ച് ഞാന്‍ മുന്‍പോട്ടു നടന്നു. ഒരുപക്ഷെ ഈ അവസാന നിമിഷത്തിലെങ്കിലും ഗുരുവായൂരപ്പന്‍ രക്ഷയ്ക്കെത്തിയാലോ ! എന്‍റെ മനസ്സ് മന്ത്രിച്ചു.

കാര്‍ പാര്‍ക്ക് ചെയ്ത് ശ്രീയേട്ടനും അപ്പോഴേക്കും അവിടെയെത്തി. ഞങ്ങള്‍ രണ്ടു പേരും സംസാരിച്ചു നടന്നു നീങ്ങുന്നതിനിടെ ശാന്ത ചേച്ചി ഒരു സ്ത്രീയുമായി സംസാരിച്ചു നില്‍ക്കുന്നതു കണ്ടു. എന്നെ കൈചൂണ്ടി എന്തോ പറയുന്നുണ്ട്. പരിചയമില്ലാത്ത ഒരു സ്ത്രീയാണ്. ഒരുപക്ഷെ ചേച്ചിയുടെ സഹപ്രവര്‍ത്തകയോ പരിചയക്കാരിയോ ആകാം.

ചേച്ചിയും ആ സ്ത്രീയും ഞങ്ങളുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു. ശരിയാണ് മാളവ്യ നഗറിലെ ചേച്ചിയുടെ അയല്‍ക്കാരിയാണ്. അവര്‍ വിവരങ്ങളൊക്കെ ചോദിച്ചറിഞ്ഞു. ഞങ്ങള്‍ സംസാരിച്ചു നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ മറ്റൊരു സ്ത്രീ ഒരു കുഞ്ഞുമായി അവിടെ വന്നു. സ്ട്രോളറിലിരിക്കുന്ന കുഞ്ഞ് എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചു. നിഷ്ക്കളങ്കമായ ആ ചിരിയില്‍ എന്‍റെ ദുഃഖങ്ങളെല്ലാം അലിഞ്ഞില്ലാതായ പോലെ തോന്നി. ശാന്ത ചേച്ചിയുടെ അയല്‍ക്കാരിയുടെ മകളാണ് കുഞ്ഞിന്‍റെ അമ്മ. കരോള്‍ ബാഗിലാണ് താമസമെന്നു പറഞ്ഞു. ഞങ്ങള്‍ സംസാരിച്ചുകൊണ്ടു നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ തന്നെ ഞാന്‍ കുഞ്ഞിനെ ശ്രദ്ധിക്കുകയായിരുന്നു. ആ കുഞ്ഞിന്‍റെ കാലുകള്‍ രണ്ടും വളഞ്ഞിരിക്കുന്ന പോലെ തോന്നി. അതുപോലെ ശരീരത്തിനനുസരിച്ചുള്ള കൈകളല്ല, നന്നേ ചെറിയ കൈകള്‍ ! ഞാന്‍ അത്ഭുതപ്പെട്ടു. എനിക്ക് തോന്നിയതാണോ !! 

എന്‍റെ നോട്ടം കണ്ടിട്ടെന്നോണം ആ സ്ത്രീ പറഞ്ഞു...

"എന്‍റെ പേരക്കുട്ടിയാണ്. അവന്‍ ജനിച്ചത് ചില വൈകല്യങ്ങളോടെയാണ്. ജനിച്ച് രണ്ടു വയസ്സിനോടകം അവന്‍റെ ശരീരത്തില്‍ എത്ര ഓപ്പറേഷന്‍ നടത്തി എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ ആരും വിശ്വസിക്കുകയില്ല. ഇനിയും പല ഓപ്പറേഷനുകളും നടത്താനുണ്ട്. അതിന്‍റെ ഫോളോ അപ്പിനുവേണ്ടി വന്നതാണ്. ഇവള്‍ കരോള്‍ ബാഗിലായതുകൊണ്ട് ദൂരമല്ലേ.. എന്‍റെ കൂടെയാണ് താമസം. ഈ മാസം ഒരു ഓപ്പറേഷന്‍ കൂടിയുണ്ട്. അതുകഴിഞ്ഞിട്ടേ ഇവള്‍ പോകുകയുള്ളൂ...."

അപ്പോഴും ആ കുഞ്ഞ് എന്നെ നോക്കി കൊച്ചരിപ്പല്ലുകള്‍ കാട്ടി ചിരിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു..

(ശുഭം)


Thursday, March 14, 2024

തിരഞ്ഞെടുപ്പ് കമ്മീഷണര്‍മാര്‍ സത്യസന്ധതയുള്ളവരായിരിക്കണം

 ഫെബ്രുവരി 14-ന് അനുപ് ചന്ദ്ര പാണ്ഡെ വിരമിക്കുകയും മാർച്ച് 8-ന് അരുൺ ഗോയൽ രാജിവെക്കുകയും ചെയ്തതു മുതൽ 

ഇന്ത്യന്‍ തിരഞ്ഞെടുപ്പ് കമ്മീഷന്‍ അനിശ്ചിതത്വത്തില്‍ തുടരുകയായിരുന്നു. ഗോയൽ രാജി വെച്ചത് ബിജെപി ടിക്കറ്റിൽ മത്സരിക്കാനാണെന്നത് ഊഹാപോഹങ്ങളിലൊന്നാണ്.  എന്തുകൊണ്ടാണ് രാജിവെച്ചതെന്ന് ഇതുവരെ വ്യക്തമായിട്ടില്ല. സാങ്കേതികമായി ഒരു തിരഞ്ഞെടുപ്പ് കമ്മീഷണർ ഉണ്ടായാലും തിരഞ്ഞെടുപ്പ് നടത്താൻ ഇസിക്ക് കഴിയും. എന്നാൽ, വിരമിച്ച ബ്യൂറോക്രാറ്റുകളായ ഗ്യാനേഷ് കുമാറിനെയും സുഖ്ബീർ സന്ധുവിനെയും കമ്മീഷണര്‍മാരായി നിയമിച്ച് രണ്ട് ഒഴിവുകൾ നികത്തപ്പെട്ടത് ആശ്വാസകരമാണ്.

വാസ്‌തവത്തിൽ, മുഖ്യ തിരഞ്ഞെടുപ്പ് കമ്മീഷണറായിരുന്ന അന്തരിച്ച ടി.എൻ.ശേഷൻ്റെ ചിറകുകളരിയാന്‍ വേണ്ടി മാത്രമാണ് ഇസിയെ ഒരു ബഹു അംഗ സമിതിയാക്കിയത്. നിയമനങ്ങൾ പ്രഖ്യാപിക്കുന്നതിനിടെ, ലോക്‌സഭയിലെ കോൺഗ്രസ് നേതാവും പ്രധാനമന്ത്രിയുടെ നേതൃത്വത്തിലുള്ള മൂന്നംഗ സെലക്ഷൻ കമ്മിറ്റി അംഗവുമായ അധീർ രഞ്ജൻ ചൗധരി രണ്ട് നിഗൂഢമായ പ്രസ്താവനകൾ നടത്തി. 200-ഓളം അപേക്ഷകരിൽ നിന്ന് ആറ് സ്ഥാനാർത്ഥികൾ എങ്ങനെയാണ് ഷോർട്ട്‌ലിസ്റ്റ് ചെയ്യപ്പെട്ടതെന്ന് തനിക്കറിയില്ലെന്നും, ചീഫ് ജസ്റ്റിസ് ഓഫ് ഇന്ത്യ സെലക്ഷൻ കമ്മിറ്റിയിൽ അംഗമായിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് അദ്ദേഹം ആഗ്രഹിച്ചുവെന്നുമാണ് അദ്ദേഹം പറഞ്ഞത്. പ്രധാനമന്ത്രിയും അദ്ദേഹം നോമിനേറ്റ് ചെയ്ത ക്യാബിനറ്റ് മന്ത്രിയും ലോക്‌സഭയിലെ പ്രതിപക്ഷ നേതാവും ചേർന്ന് സെലക്ഷൻ കമ്മിറ്റി രൂപീകരിക്കുന്ന നിയമത്തെ തുടർന്നാണ് സിജെഐയെ ഒഴിവാക്കിയത്. കാബിനറ്റ് മന്ത്രി നേരിട്ട് പ്രധാനമന്ത്രിയുടെ കീഴിലാണ് പ്രവർത്തിക്കുന്നത് എന്നതിനാൽ, പ്രധാനമന്ത്രിയെ ആശ്രയിക്കാതെ അദ്ദേഹം പ്രവർത്തിക്കുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കാനാവില്ല. മറ്റൊരു തരത്തിൽ പറഞ്ഞാൽ, പ്രതിപക്ഷ നേതാവ് ചർച്ചകൾക്ക് വെറും മൂകസാക്ഷിയായി തുടരും.

സമിതിയിൽ ചീഫ് ജസ്റ്റിസിനെ ഉൾപ്പെടുത്തുന്നത് നിർബന്ധമാക്കിയ ജുഡീഷ്യൽ ഉത്തരവ് മറികടക്കാനായിരുന്നു 2023ലെ നിയമം കൊണ്ടുവന്നത്. തിരഞ്ഞെടുപ്പ് കമ്മീഷണർമാർ കുറ്റമറ്റ  സത്യസന്ധതയുള്ളവരായിരിക്കണമെന്നും സീസറിൻ്റെ ഭാര്യയെപ്പോലെ സംശയത്തിന് അതീതരായിരിക്കണമെന്നും പറയാതെ വയ്യ. അസോസിയേഷൻ ഫോർ ഡെമോക്രാറ്റിക് റൈറ്റ്‌സും (എഡിആർ) ഒരു വ്യക്തിഗത ഹരജിക്കാരനായ ഡോ ജയ താക്കൂറും സമർപ്പിച്ച ഹർജി വെള്ളിയാഴ്ച സുപ്രീം കോടതി പരിഗണിക്കും. ചീഫ് ജസ്റ്റിസിനെ ഒഴിവാക്കിയത് ഭരണഘടനാ വിരുദ്ധമാണെന്ന് കോടതി പ്രഖ്യാപിക്കണമെന്നാണ് ഇവരുടെ ആവശ്യം. കേസിൽ കോടതി എങ്ങനെ തീരുമാനമെടുക്കുമെന്ന് ആർക്കും അറിയില്ല. 

ഒരു സാഹചര്യത്തിലും ഇപ്പോൾ നടന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന തിരഞ്ഞെടുപ്പ് പ്രക്രിയയെ ബാധിക്കരുത്. പല മണ്ഡലങ്ങളിലും സ്ഥാനാർത്ഥികൾ അവരുടെ ആദ്യ റൗണ്ട് പ്രചാരണം പൂർത്തിയാക്കിക്കഴിഞ്ഞു. എന്നിരുന്നാലും, വരും വർഷങ്ങളിൽ തിരഞ്ഞെടുപ്പ് പ്രക്രിയയിൽ ബാധകമായ നയപരമായ തീരുമാനം എടുക്കുന്നതിൽ നിന്ന് ഇത് സുപ്രീം കോടതിയെ തടയരുത്.

Tuesday, March 5, 2024

നഗരമേ സാക്ഷി (കഥ)

 


സെന്‍റ് ജോണ്‍സ് ആശുപത്രിയിലെ മുന്നൂറ്റിപ്പതിനാലാം നമ്പര്‍ മുറിയുടെ ജനാലക്കരുകില്‍ നിന്നുകൊണ്ട് ഞാന്‍ പുറത്തേക്കു നോക്കി. അങ്ങു ദൂരെ നിയോണ്‍ ബള്‍ബുകളാല്‍ അലംകൃതമായ മഹാനഗരം. ഇരുപതു വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു മുന്‍പ്, ഒന്നുമല്ലാതെ ഞാന്‍ കാലുകുത്തിയ ആ നഗരം ഇന്ന് ഏറെ മാറിയിരിക്കുന്നു, ഞാനും. കാലത്തിന്‍റെ മാറ്റത്തില്‍ ഞാന്‍ മാറിയതാണോ, അതോ ഈ നഗരം എന്നെ മാറ്റിയതോ?

ആരോ വന്നു തോളത്തു തട്ടി. തിരിഞ്ഞുനോക്കിയപ്പോള്‍ ഡോക്ടറാണ്. മലയാളിയായ ഡോ. ഏബ്രഹാം തോമസ്. അദ്ദേഹത്തെ പരിചയപ്പെട്ടത് ഒരു മഹാഭാഗ്യമായി ഞാന്‍ കരുതി. യാന്ത്രികമായ ഈ ജീവിതത്തില്‍ കടന്നുവരുന്ന അപൂര്‍വ്വം ചിലരില്‍ ഒരാള്‍. 

"എന്താ കിനാവു കാണുകയാണോ അതോ നിലാവു കണ്ട് ആസ്വദിക്കുകയാണോ?"

ഡോക്ടറുടെ ചോദ്യം എന്നെ നിസ്സംഗതയിലാഴ്ത്തി.

"മനസ്സു മുരടിച്ച ഞാന്‍ എങ്ങനെയാ ഡോക്ടറേ കിനാവു കാണുന്നത്. ചുറ്റുപാടും കുറെ ബള്‍ബുകള്‍ പ്രകാശിക്കുന്നുണ്ടെന്നല്ലാതെ നിലാവെന്ന് പറയുന്നതൊന്നുണ്ടോ?"

"താന്‍ സമാധാനമായിരിക്കൂ. ഞങ്ങളെക്കൊണ്ട് കഴിയാവുന്നതുപോലെയൊക്കെ ചെയ്യുന്നുണ്ട്. പിന്നെ, തനിക്കറിയാമല്ലോ ഈ സ്റ്റേജില്‍ നിന്നൊരു റിക്കവറി.....! എനി വേ, ലെറ്റസ് ഹോപ്പ് ഫോര്‍ ദ ബെസ്റ്റ്...."

തോളത്തു തട്ടി ഡോക്ടര്‍ നടന്നു നീങ്ങി.

ജനാലയോടു ചേര്‍ത്തിട്ടിരിക്കുന്ന കസേരയില്‍ ഞാന്‍ വീണ്ടും ഇരുന്നു. തളര്‍ന്നുറങ്ങുന്ന അവളുടെ മുഖത്തേക്കു നോക്കാന്‍ പോലും സാധിക്കാതെ വെറുതെ പുറത്തേക്ക് നോക്കിയിരുന്നു. 

പാവം, എത്ര മാത്രം ക്ഷീണിച്ചിരിക്കുന്നു അവള്‍. മരുന്നുകളുടെ റിയാക്‌ഷനാകാം മുഖം വല്ലാതെ കരുവാളിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഐ.സി.യു.വിലും മുറിയിലുമായി നിന്ന് അവളെ കാണാന്‍ തുടങ്ങിയിട്ട് ഇന്നേക്ക് രണ്ടാഴ്ച കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. ഇനി ഒരു തിരിച്ചുവരവ് പ്രതീക്ഷിക്കാമോ?, അറിയില്ല. ഞാന്‍ വീണ്ടും എഴുന്നേറ്റു ജനാലയ്ക്കരുകില്‍ പോയി നിന്നു. പകല്‍ ചൂടിന്‍റെ ആധിക്യത്തില്‍ നിന്ന് മോചനം നേടി മഹാനഗരം തളര്‍ന്നുറങ്ങുകയാണ്. ഞാന്‍ മാത്രം ഇതാ ഇവിടെ ഉറക്കം വരാതെ തളര്‍ന്നുറങ്ങുന്ന തന്‍റെ പ്രിയതമയേയും മഹാനഗരത്തേയും കണ്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. മുറിയില്‍ നിന്നിറങ്ങി ഇടനാഴിയിലൂടെ നടന്ന് വെറുതെ പുറത്തേക്കിറങ്ങി. ആ സമയത്ത് മുഖത്തടിച്ച കാറ്റിനു ഓര്‍മ്മകളുടെ ഒരു സുഗന്ധമുണ്ടെന്നെനിക്കു വെറുതെ തോന്നി. മനസ്സ് ഒരല്പം പിറകോട്ടു പോയ പോലെ.

അവള്‍ ഒരിക്കലും ഒന്നിലും അധികം സന്തോഷിച്ചിരുന്നില്ല. പണമില്ലാതിരുന്നപ്പോഴും കൈനിറയെ സമ്പത്തായപ്പോഴും എല്ലാം അവള്‍ക്ക് ഒരേ ഭാവമായിരുന്നു. എന്നെ മാറ്റിയ ഈ നഗരത്തിന് അവളെ ഒന്നു തൊടാന്‍ പോലും പറ്റിയില്ലല്ലോ എന്ന് ഞാന്‍ പലപ്പോഴും ഓര്‍ക്കാറുണ്ട്. ഈ മഹാനഗരത്തെ ഒരിക്കലും അവള്‍ സ്നേഹിച്ചിരുന്നില്ല. പേടിയായിരുന്നു അവള്‍ക്ക്, നഗരത്തിന്‍റെ തിരക്കുകളെ, വളര്‍ച്ചയെ. കാരണം, ഈ നഗരം ഒരിക്കല്‍ തന്‍റെ ഭാര്‍ത്താവിനേയും മകളേയും തന്നില്‍ നിന്ന് തട്ടിയെടുക്കുമെന്നവള്‍ ഭയപ്പെട്ടിരുന്നു. ഇന്ന് അതും സംഭവിച്ചിരിക്കുന്നു. 

ഇരുപതു വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു മുന്‍പ് ഈ നഗരത്തിലെത്തിയ താന്‍ മാറ്റത്തിന്‍റെ കുത്തൊഴുക്കിലൂടെ ഒഴുകി നഗരജീവിതത്തിലലിഞ്ഞു. പിന്നെ മകള്‍, അവളും ഈ നഗരത്തിന്‍റെ തിരക്കുകളില്‍ അലിഞ്ഞില്ലാതായില്ലേ...! ഒരിക്കല്‍ അവള്‍ പറഞ്ഞത് ശരിയാണെന്നെനിക്കു തോന്നി.... "നമുക്കുള്ളതെല്ലാം ഊറ്റിക്കുടിക്കുന്ന യക്ഷിയുടെ ഭാവമാണ് ഈ നഗരത്തിന്.." എന്ന്.

സെല്‍ഫോണില്‍ ഞാന്‍ ഒന്നുകൂടി മോളുടെ നമ്പര്‍ ഡയല്‍ ചെയ്തു. വോയ്സ്മെയിലിലേക്കാണ് ഇപ്പോഴും കോള്‍ പോകുന്നത്. ഒന്നുകില്‍ ഫോണ്‍ സ്വിച്ച്ഡ് ഓഫ് ആയിരിക്കാം അല്ലെങ്കില്‍ പരിധിക്കു പുറത്തായിരിക്കാം...! അവളും ഞങ്ങളുടെ പരിധിക്കു പുറത്തുപോയിട്ട് ഏറെയായി. തമ്മില്‍ കണ്ടിട്ട് നാളുകളാകുന്നു. കൃത്യമായി പറഞ്ഞാല്‍, ജനുവരി ഒന്നാം തിയ്യതിയാണ് അവളെ അവസാനമായി കണ്ടത്.  പുതുവര്‍ഷാഘോഷത്തിന്‍റെ ലഹരിയിറങ്ങാതെ വീട്ടിലേക്ക് കയറി വന്ന മകളെ, ജന്മം നല്‍കിയ പിതാവ് വഴക്കു പറഞ്ഞു എന്ന കാരണവുമായി അവള്‍ വീടു വിട്ടിറങ്ങിയത് അന്നായിരുന്നു. അന്നത്തെ ആ സംഭവമാണ് ഞങ്ങളുടെ ജീവിതത്തെ തന്നെ ആകെ തകിടം മറിച്ചത്.

വെറും രണ്ടു വയസ്സുള്ളപ്പോള്‍, തന്‍റെ വിരല്‍ത്തുമ്പില്‍ തൂങ്ങി ഒരായിരം കുസൃതിച്ചോദ്യങ്ങളുമായി തിരുവനന്തപുരം വിമാനത്താവളത്തില്‍ നിന്ന് അമേരിക്കയെന്ന സ്വപ്നഭൂവിലേക്ക് പറന്നുയര്‍ന്നപ്പോള്‍ വിചാരിച്ചിരുന്നില്ല ഒരിക്കല്‍ ആ കുസൃതിക്കുടുക്ക ഞങ്ങളുടെ ജീവിതത്തെ തന്നെ മാറ്റി മറിക്കുമെന്ന്. 

ന്യൂയോര്‍ക്കിലെ യോങ്കേഴ്സില്‍ അമ്മാമ്മയോടൊപ്പം താമസിച്ചുകൊണ്ടുതന്നെ ഞാന്‍ ജോലിക്ക് ശ്രമിച്ചു. മോളുടെ ബേബി സിറ്റിംഗും മറ്റും ഭാരിച്ച പണിയായതുകൊണ്ട് ഭാര്യയെ തത്ക്കാലം ജോലിക്കു വിടേണ്ടെന്ന് അമ്മാമ്മ തന്നെ നിര്‍ദ്ദേശിച്ചു. യോങ്കേഴ്സില്‍ തന്നെയുള്ള സ്റ്റ്യുവാര്‍ട്ട് സ്റ്റാമ്പിംഗ് കമ്പനിയില്‍ താത്ക്കാലികമായി ഒരു ജോലി തരപ്പെടുത്തി തന്നത് അച്ചായന്‍റെ ഒരു സുഹൃത്തായിരുന്നു. ഞാന്‍ ജോലി കഴിഞ്ഞു വരുന്നതുവരെ മോള്‍ കാത്തിരിക്കും. ഓവര്‍ടൈം ഉള്ള ദിവസം വൈകിയാണ് വീട്ടിലെത്താറുള്ളതെങ്കിലും ഞാന്‍ വരുന്നതുവരെ മോള്‍ കാത്തിരിക്കുമായിരുന്നു. എന്‍റെ കൂടെയല്ലാതെ അവള്‍ ഭക്ഷണം കഴിക്കില്ല.'മോളെ ഇങ്ങനെ വഷളാക്കുന്നത് ഡാഡി തന്നെയാ..' ഭാര്യ ഇടക്കിടെ പരിഭവം പറയും. 

കാലങ്ങള്‍ കഴിഞ്ഞു. മെട്രോ സബ്‌വേയില്‍ തരക്കേടില്ലാത്ത ജോലി ലഭിച്ചപ്പോള്‍ ഒരു വീടു വേണമെന്ന ആഗ്രഹവും മുളച്ചു. എല്‍മ്സ്ഫോര്‍ഡില്‍ ഒരു വീട് ശരിയാകുന്നതുവരെ അമ്മാമ്മയുടെ സഹായം ഞങ്ങള്‍ക്ക് കിട്ടിക്കൊണ്ടിരുന്നു. മോള്‍ വളര്‍ന്ന് കൗമാരത്തിലേക്ക് കടന്നതുമുതല്‍ ഭാര്യയുടെ അങ്കലാപ്പും വര്‍ദ്ധിച്ചു വന്നു. അതൊക്കെ വെറും തോന്നലാണെന്നും ഒട്ടും പരിഭ്രമം വെണ്ടെന്നും ഞാന്‍ അവളെ പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. 

എല്‍മ്സ്ഫോര്‍ഡില്‍ താമസം തുടങ്ങിയതിനു ശേഷമാണ് മോളുടെ സ്വഭാവത്തില്‍ വന്ന മാറ്റങ്ങള്‍ ശ്രദ്ധിച്ചു തുടങ്ങിയത്. സ്കൂളില്‍ നിന്ന് വൈകി വരുന്നത് ഒരു പതിവാക്കിയപ്പോള്‍ അതേക്കുറിച്ച് ഞാന്‍ ചോദിച്ചപ്പോഴാണ് ആദ്യത്തെ പൊട്ടിത്തെറി... 

"Dad, I am not a baby any more. I know what I am doing... "

പെട്ടെന്നുള്ള മോളുടെ പ്രതികരണം എന്നെ വല്ലാതെ അലട്ടി. എന്താണിങ്ങനെ? ഞാന്‍ സ്വയം ചോദിച്ചു.

"അച്ചായനെന്തിനാ ഇങ്ങനെ ടെന്‍ഷനടിക്കുന്നത്? സ്കൂളില്‍ അവള്‍ക്കെന്തെങ്കിലും ചെയ്യാന്‍ കാണുമായിരിക്കും...... വല്ല ഹോം വര്‍ക്കോ എക്സ്ട്രാ ക്ലാസ്സോ അങ്ങനെ വല്ലതും..." 

ഒരിക്കല്‍ ഞാന്‍ ഉപദേശിക്കുമായിരുന്ന ഭാര്യ എന്നെ ആശ്വസിപ്പിക്കാന്‍ ശ്രമിക്കും. 

പക്ഷെ, അത്യാവശ്യമായി ഗൈഡന്‍സ് കൗണ്‍സിലര്‍ക്ക് എന്നെ കാണണമെന്നുള്ള സന്ദേശം ലഭിച്ചപ്പോള്‍ എനിക്കാകെ ടെന്‍ഷനായി. പറഞ്ഞ ദിവസം സ്കൂളില്‍ ചെന്നു.

"Your daughter has been skipping classes and her attendance is poor at this time...."

പിന്നീട് അവര്‍ പറഞ്ഞതൊന്നും കേള്‍ക്കാനുള്ള ശേഷി എനിക്കില്ലായിരുന്നു. അന്നാണ് എന്‍റെ സര്‍വ്വ നിയന്ത്രണങ്ങളും വിട്ട് മോളോട് പരുഷമായി സംസാരിക്കേണ്ടി വന്നത്. അതൊരു തുടക്കം മാത്രമായിരുന്നു. സ്കൂള്‍ സമയങ്ങളില്‍ മോളെ ഒരു സ്പാനിഷ് ചെറുപ്പക്കാരന്‍റെ കൂടെ പല സ്ഥലങ്ങളിലും വെച്ച് കാണാറുണ്ടെന്ന കാര്യം സുഹൃത്തുക്കള്‍ പറഞ്ഞപ്പോള്‍ ഉള്ളൊന്നു പിടഞ്ഞു. "ദൈവമേ, കാര്യങ്ങള്‍ കൈവിട്ടു പോകുകയാണോ?"

ഭാര്യയോട് വിവരങ്ങള്‍ പറയേണ്ടെന്നു തീരുമാനിച്ചു. പക്ഷെ, അവള്‍ ജോലി ചെയ്യുന്ന വെസ്റ്റ്ചെസ്റ്റര്‍ മെഡിക്കല്‍ സെന്‍ററില്‍ മലയാളികളെല്ലാവരും വിവരങ്ങള്‍ അറിഞ്ഞു. ഒരു ദിവസം ജോലി കഴിഞ്ഞ് അവള്‍ വന്നത് വളരെ മൂഡിയായിട്ടായിരുന്നു. കാര്യങ്ങള്‍ തിരക്കിയപ്പോള്‍ അവള്‍ വിതുമ്പി. 

"ഞാന്‍ അന്നേ അച്ചായനോട് പറഞ്ഞതല്ലേ ഫിഫ്ത്ത് ഗ്രേഡ് കഴിഞ്ഞാലുടനെ മോളെ നാട്ടില്‍ പഠിപ്പിക്കാമെന്ന്?"

അവളുടെ ചോദ്യത്തിന് എനിക്ക് ഉത്തരമില്ലായിരുന്നു. 

"എന്തെങ്കിലും ഒരു വഴി നമുക്ക് കണ്ടു പിടിക്കാം. നീ സമാധാനമായിരിക്ക്..." ഞാനവളെ സമാധാനിപ്പിച്ചു.

ഈ നഗരത്തിന്‍റെ കാപട്യം മകളെ ഞങ്ങളില്‍ നിന്നകറ്റുമെന്ന് ഒരുപക്ഷെ അവള്‍ മുന്‍കൂട്ടി കണ്ടിരുന്നിരിക്കണം. എന്നാല്‍ അവളുടെ വാക്കുകള്‍ക്ക് ഒരു പെണ്‍കുട്ടിയുടെ അമ്മയുടെ ആകുലതയ്ക്കപ്പുറമുള്ള പ്രാധാന്യം ഞാന്‍ കൊടുത്തില്ല. കൊടുത്തിരുന്നെങ്കില്‍ ഒരുപക്ഷെ ഇന്ന് എനിക്കൊപ്പം ഈ ഹോസ്പിറ്റലില്‍ അമ്മയ്ക്കുവേണ്ടി പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാന്‍ എന്‍റെ മകളും ഉണ്ടാകുമായിരുന്നു.

സുഹൃത്തുക്കളായ ചെറിയാനോടും ഫിലിപ്പിനോടും സംസാരിച്ചിരിക്കെ മകളുടെ പ്രശ്നവും പങ്കുവെച്ചു. കുടുംബപരമായ പല കാര്യങ്ങളിലും അവരുടെ ഉപദേശം എനിക്ക് വളരെ ഉപകാരപ്രദമായിട്ടുണ്ട്.

"അലക്സേ, കുട്ടികളുടെ ഈ പ്രായമാണ് എല്ലാ മാതാപിതാക്കളേയും ഉത്ക്കണ്ഠാകുലരാക്കുന്നത്. തനിക്ക് മോളെ നാട്ടില്‍ പഠിപ്പിക്കാനായിരുന്നു താത്പര്യമായിരുന്നെങ്കില്‍ അത് വളരെ നേരത്തേ ആകാമായിരുന്നു. ഇനിയിപ്പോള്‍..... ഇറ്റ് ഈസ് ടൂ ലേറ്റ്. മോള്‍ നാട്ടില്‍ വരുമോ എന്നു കണ്ടറിയണം." ഫിലിപ്പ് പറഞ്ഞു നിര്‍ത്തി. 

"ഒരു കാര്യം ചെയ്യൂ. ഏതായാലും നാട്ടിലേക്ക് ഒരു വെക്കേഷന്‍ പ്ലാന്‍ ചെയ്ത് മോളെ നാട്ടിലേക്ക് കൊണ്ടു പോ. പ്ലസ് ടൂവിന് കോട്ടയത്തെ ഏതെങ്കിലും നല്ലൊരു സ്കൂള്‍ കണ്ടുപിടിച്ച് അവിടെ അഡ്മിഷന്‍ തരപ്പെടുത്താം. അതു കഴിഞ്ഞാല്‍ നല്ല കോളേജുകളും നാട്ടിലുണ്ടല്ലോ. അഡ്മിഷന്‍റെ കാര്യമൊക്കെ എനിക്ക് വിട്ടുതന്നേക്കൂ. പിന്നെ മോളെ നാട്ടില്‍ പഠിപ്പിക്കാനാണ് കൊണ്ടുപോകുന്നതെന്ന് ഒരു കാരണവശാലും മോള്‍ അറിയരുത്. അവിടെ ചെന്നതിനു ശേഷം മാത്രമേ അറിയാവൂ. സ്കൂളില്‍ നിന്ന് ടി.സി. പോലും ഇപ്പോള്‍ വാങ്ങരുത്."

ചെറിയാന്‍റെ അഭിപ്രായം കേട്ടപ്പോള്‍ എനിക്കും അതു നല്ല ഐഡിയയാണെന്നു തോന്നി. ഭാര്യയോടു മാത്രം വിവരങ്ങള്‍ പറഞ്ഞു. സംഗതി രഹസ്യമായിരിക്കണമെന്നും നിര്‍ദ്ദേശിച്ചു. 

 സ്കൂള്‍ വെക്കേഷന്‍ അടുത്തു. അതിനു മുന്‍പു തന്നെ ട്രാവല്‍ ഏജന്‍സിയില്‍ വിളിച്ച് ടിക്കറ്റെല്ലാം ഏര്‍പ്പാടു ചെയ്തിരുന്നു. അങ്ങനെ യാത്രയുടെ ദിവസവും അടുത്തു. മോള്‍ക്ക് യാതൊരു സംശയത്തിനും ഇടകൊടുക്കാതെ വളരെ ശ്രദ്ധയോടെയാണ് കാര്യങ്ങള്‍ നീക്കിയത്.

ജെ.എഫ്.കെ. എയര്‍പോര്‍ട്ടില്‍ എത്തുന്നതുവരെ ടെന്‍ഷനായിരുന്നു. മോളെങ്ങാന്‍ വിവരമറിഞ്ഞാല്‍ എല്ലാം കുഴഞ്ഞതുതന്നെ. പക്ഷെ, അതുണ്ടായില്ല. ഞങ്ങളെ യാത്രയയക്കാന്‍ ഫിലിപ്പും ചെറിയാനും അവരുടെ കുടുംബവും എത്തിയിരുന്നു. ഫിലിപ്പിന്‍റെ മകള്‍ ജൂലിയും മകന്‍ ജിന്‍സും ചെറിയാന്‍റെ മകള്‍ സീനയും കൂട്ടത്തിലുണ്ട്. ബോര്‍ഡിംഗ് പാസ്സെടുത്ത് എല്ലാവരും കോഫി ബാറിനടുത്തേക്ക് നടന്നു.

കുട്ടികള്‍ മൂന്നു പേരും ചിപ്സും സോഡയുമായി കുറെ മാറിയിരുന്ന് അവരുടെ ലോകത്തില്‍ ലയിച്ച് എന്തൊക്കെയോ തമാശകള്‍ പറഞ്ഞ് പൊട്ടിച്ചിരിക്കുകയും മറ്റും ചെയ്യുന്നത് അകലെയിരുന്ന് ഞങ്ങള്‍ കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഇടയ്ക്ക് മോളുടെ സെല്‍ഫോണില്‍ ആരോ വിളിച്ചതായി തോന്നി. അവള്‍ മറ്റുള്ളവരുടെ അടുത്തുനിന്ന് എഴുന്നേറ്റു പോകുന്നതും ഫോണില്‍ ആരോടോ ഗൗരവമായി സംസാരിക്കുന്നതും ഞാന്‍ കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഫോണ്‍ സംഭാഷണം നിര്‍ത്തി അവള്‍ തിരിച്ചുവന്ന് ചെറിയാന്‍റേയും ഫിലിപ്പിന്‍റേയും മക്കളുമായി എന്തോ കാര്യമായ ചര്‍ച്ച നടത്തുന്നതു കണ്ടപ്പോള്‍ എന്‍റെ ഉള്ളൊന്നു കാളി. മകള്‍ ഇടക്കിടെ എന്നെ നോക്കുന്നുമുണ്ട്. "ദൈവമേ, ഞങ്ങളുടെ ഈ യാത്രയെക്കുറിച്ച് ആരെങ്കിലും അവള്‍ക്ക് സൂചന കൊടുത്തുകാണുമോ?"

ബോര്‍ഡിംഗിനുള്ള സമയമായി. ഞങ്ങള്‍ മൂന്നു പേരും യാത്ര പറഞ്ഞ് നേരെ സെക്യൂരിറ്റി ചെക്കിംഗിനായി നീങ്ങി. അതുവരെ കാണാത്ത ഒരു ഭാവമാറ്റം മോളുടെ മുഖത്ത് പ്രകടമായിരുന്നു. എന്നാല്‍ യാതൊരു ഭാവഭേദവും കാണിക്കാതെ അവളും ഞങ്ങളെ അനുഗമിച്ചു. സെക്യൂരിറ്റി ചെക്കിംഗിന് ക്യൂവില്‍ നിന്നിരുന്ന ഞങ്ങളുടെ ഊഴം വന്നു. ഓരോ യാത്രക്കാരേയും നിരീക്ഷിച്ചുകൊണ്ട് നിന്നിരുന്ന എയര്‍പോര്‍ട്ട് പോലീസ് ഞങ്ങളെ ക്യൂവില്‍ നിന്ന് മാറ്റി നിര്‍ത്തിയപ്പോള്‍ ഉള്ളൊന്നു പിടഞ്ഞു. പക്ഷെ നിസ്സംഗതയോടെ മോള്‍ മാറി നിന്നപ്പോള്‍ സംഗതി അത്ര പന്തിയല്ലെന്ന് എനിക്കു തോന്നി. 

ഇമിഗ്രേഷന്‍ അധികൃതരുടെ ചോദ്യങ്ങള്‍ക്കു മുന്‍പില്‍ ഞാനും ഭാര്യയും നിന്നു വിയര്‍ത്തു. മകളെ അവളുടെ അറിവോ സമ്മതമോ കൂടാതെ രഹസ്യമായി നാടുകടത്താന്‍ ശ്രമിച്ച ഞങ്ങളെ അറസ്റ്റു ചെയ്യുകയാണെന്നും, അതിന്‍റെ പേരില്‍ അവര്‍ കേസ് ചാര്‍ജ് ചെയ്യുമെന്നും അറിഞ്ഞപ്പോള്‍ ഭാര്യ മോഹാലസ്യപ്പെട്ടു വീണു. ഞങ്ങള്‍ക്ക് യാത്രാമംഗളങ്ങള്‍ നേര്‍ന്ന് തിരിച്ചുപോയ ചെറിയാനെ ഉടന്‍ തന്നെ ഞാന്‍ ഫോണില്‍ ബന്ധപ്പെട്ട് കാര്യങ്ങള്‍ ധരിപ്പിച്ചു. ഞങ്ങളെ ഡിറ്റന്‍ഷന്‍ സെന്‍ററിലേക്ക് മാറ്റുകയും മകളെ അവരുടെ കസ്റ്റഡിയില്‍ വെക്കുകയും ചെയ്തതോടെ ഇനി ജീവിച്ചിരുന്നിട്ട് കാര്യമില്ലെന്നു തോന്നി. മകളുടെ ബോയ് ഫ്രണ്ടായിരുന്നു എയര്‍പോര്‍ട്ട് അധികൃതരെ വിളിച്ച് വിവരം ധരിപ്പിച്ചതെന്നും, അയാളെ ഞങ്ങളുടെ രഹസ്യ പ്ലാനിനെക്കുറിച്ച് അറിയിച്ചത് ഫിലിപ്പിന്‍റെ മകള്‍ ജൂലിയായിരുന്നു എന്നും അറിഞ്ഞപ്പോള്‍ ആദ്യമായി ആ കുടുംബത്തോട് വെറുപ്പു തോന്നി. ഭൂമി കീഴ്മേല്‍ മറിയുകയാണോ ദൈവമേ.... ഞാന്‍ സ്വയം ശപിച്ചു.

കേസും കോടതിയുമൊക്കെയായി ഏകദേശം ഒരു വര്‍ഷത്തോളം അങ്ങനെ കഴിഞ്ഞു. ഇതിനോടകം മകളുടെ മേല്‍ എന്‍റെ അവകാശങ്ങള്‍ക്ക് കോടതി കടിഞ്ഞാണിട്ടു. ഒരു പിതാവിന്‍റെ അവകാശങ്ങളുടെ മേലുള്ള അതിരുവിട്ട കടന്നുകയറ്റമായിരുന്നു അത്. വികലമായ അമേരിക്കന്‍ കുടുംബ ജീവിതത്തെക്കുറിച്ചോര്‍ത്ത് എന്‍റെ മനസ്സ് വ്യാകുലപ്പെട്ടു. എന്നെപ്പോലെ എത്രയോ ഹതഭാഗ്യരായ മാതാപിതാക്കള്‍ നിസ്സഹായാവസ്ഥയില്‍ ജീവിക്കുന്നുണ്ടാകാം. സംസ്ക്കാര സമ്പന്നമായ, പവിത്രമായ കുടുംബമെന്ന നിര്‍വ്വചനത്തില്‍ ഉള്‍പ്പെടുത്താവുന്ന എത്ര കുടുംബങ്ങളുണ്ട് ഇന്ന് അമേരിക്കയില്‍? മാതാപിതാക്കള്‍ വെറും രക്ഷകര്‍ത്താക്കള്‍ മാത്രമാകുന്ന പ്രവണതയാണല്ലോ എല്ലായിടത്തും കാണുന്നത്. നിസ്സഹായരായ മാതാപിതാക്കള്‍ നിസ്സംഗത പാലിക്കേണ്ടി വരുന്ന അവസ്ഥ ! തമ്മില്‍ പൊരുത്തപ്പെടാനാവാത്ത വ്യത്യസ്ഥ സംസ്ക്കാര രീതികളുമായി, കുറ്റാരോപണങ്ങളും ശത്രുതാ മനോഭാവവുമായി ഒരുമിച്ചൊരു കൂരയില്‍ കഴിയേണ്ടിവരുന്നതുകൊണ്ടാണ് വളരെയധികം മലയാളി കുടുംബങ്ങള്‍ മുകള്‍പ്പരപ്പില്‍ പച്ച പിടിച്ച അഗ്നിപര്‍വ്വതങ്ങള്‍ പോലെ കഴിയേണ്ടി വരുന്നത്.

മാതാപിതാക്കളെ തെല്ലും ഭയപ്പെടാതെ എവിടെയും എപ്പോഴും സഞ്ചരിക്കാനുള്ള ഒരു ലൈസന്‍സായി  കോടതിയുത്തരവു മാറിയപ്പോള്‍ ആറ്റുനോറ്റു വളര്‍ത്തിയ സ്വന്തം പുത്രിയെയാണ് ഞങ്ങള്‍ക്ക് നഷ്ടമായത്. അതോടൊപ്പം ഭാര്യയുടെ ആരോഗ്യവും നിത്യേനയെന്നോണം വഷളായിക്കൊണ്ടിരുന്നു. നിസ്സഹായാവസ്ഥയില്‍, തകര്‍ന്ന മനസ്സുമായി ഞാന്‍ ദിനങ്ങള്‍ തള്ളി നീക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കവേ ഒരു ഡിസംബര്‍ 31-നാണ് ആ സംഭവം നടന്നത്. 

ബോയ്ഫ്രണ്ടിന്‍റെ കൂടെ പുതുവത്സരാഘോഷങ്ങളെല്ലാം കഴിഞ്ഞ് രാവിലെ രണ്ടു മണിക്കാണ് മകള്‍ വീട്ടിലേക്ക് കയറി വന്നത്. ഉള്ളില്‍ തീയുമായി കാത്തിരുന്ന ഭാര്യ നേരത്തെ കിടന്നുറങ്ങി. മകള്‍ എവിടെയായിരിക്കുമെന്ന് ഒരു നിശ്ചയവുമില്ലാതെ ഞാന്‍ ലിവിംഗ് റൂമില്‍ സോഫയിലിരുന്ന് ടി.വി.യിലെ ഓരോ ചാനലുകളും അലസമായി മാറ്റിക്കൊണ്ടിരുന്നു. മനസ്സിലെ മരവിപ്പ് മാറാന്‍ കൂട്ടിനായി അല്പം മദ്യവും അകത്താക്കിയിരുന്നു. രാത്രി പന്ത്രണ്ടു മണി... ഒരു മണി......രണ്ടു മണി..! വാതില്‍ തുറക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ട് അല്പം മദ്യാലസ്യത്തിലായിരുന്ന ഞാന്‍ ചാടിയെഴുന്നേറ്റു ! എന്‍റെ നോട്ടമോ ഭാവവ്യത്യാസമോ കണ്ടില്ലെന്നു നടിച്ച്, യാതൊരു കൂസലും കൂടാതെ അകത്തേക്ക് കയറി വന്ന മകളുടെ ചെകിട്ടത്തായിരുന്നു ആദ്യത്തെ അടി. അപ്രതീക്ഷിതമായി കിട്ടിയ അടിയുടെ ആഘാതത്തില്‍ നിന്നു മുക്തയാകുന്നതിനു മുന്‍പേ എന്‍റെ കൈ വീണ്ടും ഉയര്‍ന്നു താണു. അതോടെ മകളുടെ സമനില തെറ്റി. പിന്നീട് നടന്നത് പിതാവിന്‍റേയും പുത്രിയുടേയും അവകാശങ്ങളെക്കുറിച്ചും അധികാരങ്ങളെക്കുറിച്ചുമുള്ള വാക്പയറ്റുകളും ചോദ്യോത്തരങ്ങളുടെ മാറ്റുരയ്ക്കലുകളുമായിരുന്നു. അതില്‍ വിജയിച്ചത് മകളും. ഒച്ചയും ബഹളവും കേട്ട് ഭാര്യ എഴുന്നേറ്റു വന്നതൊന്നും ഞാനറിഞ്ഞില്ല. കത്തിജ്വലിച്ചു നില്‍ക്കുന്ന മകളുടെ മുന്‍പില്‍ ഒരു മെഴുകുതിരി പോലെ ഞാന്‍ ഉരുകിയൊലിച്ചു. ധാര്‍മ്മിക ബോധം തെല്ലുമില്ലാതെയുള്ള അവളുടെ ചോദ്യശരങ്ങള്‍ക്കു മുന്‍പില്‍ ഞാനൊരു നെരിപ്പോടായി എരിഞ്ഞു. യുദ്ധത്തില്‍ തോറ്റ പടയാളിയെപ്പോലെ ഞാന്‍ ബെഡ്റൂമിലേക്ക് നടന്നു. ജീവശ്ചവം കണക്കെ കട്ടിലിലിരിക്കുന്ന ഭാര്യയുടെ ഒരായിരം ചോദ്യങ്ങള്‍ ഒളിഞ്ഞിരിക്കുന്ന, ആ കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ കണ്ണുകളെ അഭിമുഖീകരിക്കാന്‍ ഞാന്‍ പാടുപെട്ടു. എല്ലാ നിയന്ത്രണങ്ങളും ചങ്ങല പൊട്ടിച്ചു പുറത്തുചാടിയ നിമിഷങ്ങളായിരുന്നു അത്. ആ കാളരാത്രി ഞങ്ങള്‍ രണ്ടുപേരും ഉറങ്ങാതെ കഴിച്ചുകൂട്ടി. എപ്പോഴോ ഞാനൊന്നു മയങ്ങി.

എന്തോ താഴെ വീഴുന്ന ശബ്ദം കേട്ടാണ് ഞെട്ടിയുണര്‍ന്നത്. എഴുന്നേറ്റ് ലിവിംഗ് റൂമിലേക്കു നടന്നു. ഭാര്യയെ കാണുന്നില്ലല്ലോ...! കിച്ചനിലേക്ക് നടക്കുന്നതിനിടയില്‍ കണ്ടു മകളുടെ മുറിയുടെ വാതിലിന്നരികില്‍ ഭാര്യ കിടക്കുന്നു! ഓടിച്ചെന്ന് കുലുക്കി വിളിച്ചു. അനക്കമില്ല..! "ദൈവമേ, ഇതെന്തു പറ്റി.."

ഭാര്യയുടെ കൈയ്യില്‍ ചുരുട്ടിപ്പിടിച്ചിരിക്കുന്ന കടലാസ് അപ്പോഴാണ് കണ്ണില്‍പെട്ടത്. ഞാനതെടുത്തു വായിച്ചു.. 

"Mom and Dad, I can't tolerate this anymore. I am leaving...."

കണ്ണില്‍ ഇരുട്ടു കയറുന്നതുപോലെ. വീഴുമെന്നു തോന്നിയപ്പോള്‍ നിലത്തുതന്നെ കുത്തിയിരുന്നു. എത്രനേരം അങ്ങനെ ഇരുന്നെന്നറിയില്ല. കണ്ണു തുറന്നപ്പോള്‍ ഭാര്യ അപ്പോഴും അതേ കിടപ്പുതന്നെ. ഓടി കിച്ചനില്‍ നിന്ന് അല്പം തണുത്ത വെള്ളം കൊണ്ടുവന്നു മുഖത്തു തെളിച്ചു. അല്പം കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ അവള്‍ കണ്ണു തുറന്നു. ക്ഷീണിതയായി എന്‍റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയപ്പോള്‍ അതു നേരിടാനുള്ള കരുത്തില്ലാതെ ഞാന്‍ മുഖം താഴ്ത്തി. ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവള്‍ ബാത്ത് റൂമിലേക്ക് കയറി.

യാന്ത്രികമായി ഞങ്ങള്‍ ദിനങ്ങള്‍ തള്ളിനീക്കി. അവള്‍ എന്നോടു സംസാരിക്കുന്നതു തന്നെ വിരളമായി. എല്ലാം എന്‍റെ കുറ്റം കൊണ്ട് സംഭവിച്ചതാണെന്ന് അവള്‍ ചിന്തിക്കുന്നുണ്ടാകാം. മകളുടെ തിരോധാനം ഞങ്ങള്‍ക്ക് താങ്ങാവുന്നതിലപ്പുറമായിരുന്നു. എവിടെയാണ് ഞങ്ങളുടെ പുന്നാര മോള്‍ എന്നുപോലും അറിയാന്‍ വയ്യാത്ത അവസ്ഥ. ഭാര്യയുടെ മൗനം അപകടകരമാണെന്ന് എനിക്കറിയാമായിരുന്നു. പക്ഷെ, എന്തോ ദൃഢനിശ്ചയത്തിലായിരുന്നു അവള്‍. രാത്രിയില്‍ ഉറങ്ങാതെ കട്ടിലില്‍ എഴുന്നേറ്റിരുന്ന് കരയുന്നത് പതിവ് കാഴ്ചയായി. ദിവസങ്ങളും ആഴ്ചകളും മാസങ്ങളും കഴിയുന്തോറും അവളുടെ ആരോഗ്യനിലയും വഷളായിക്കൊണ്ടിരുന്നു. ജോലിക്ക് പോകുന്നതുപോലും വിരളമായി. ചില ദിവസങ്ങളില്‍ ജോലിക്കു പോയാല്‍ ഉടനെ തിരിച്ചുപോരും. അവസാനം അമ്മാമ്മ തന്നെ മുന്‍കൈയ്യെടുത്താണ് ഈ ഹോസ്പിറ്റലിലെത്തിച്ചത്. ഉയര്‍ന്ന രക്തസമ്മര്‍ദ്ദവും, ഷുഗറും, ഡിപ്രഷനുമൊക്കെയായപ്പോള്‍ അസുഖത്തിന്‍റെ കാഠിന്യവും കൂടി. ലാബ് റിപ്പോര്‍ട്ടില്‍ എന്തോ സംശയം തോന്നിയതനുസരിച്ചാണ് കൂടുതല്‍ പരിശോധനയ്ക്കായി ഡോക്ടര്‍ റഫര്‍ ചെയ്തത്. ഡോക്ടര്‍ സംശയിച്ചതുപോലെ തന്നെ രക്താര്‍ബ്ബുദമെന്ന മാരകരോഗം അവളെ കാര്‍ന്നു തിന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന സത്യം ഞെട്ടലോടെയാണ് കേട്ടത്. എന്‍റെ എല്ലാ നിയന്ത്രണങ്ങളും വിട്ടു. ആഴക്കടലിലെ പൊങ്ങുതടി പോലെ ഞാന്‍ ഒഴുകി നടന്നു. ആശ്വാസവാക്കുകള്‍ പറഞ്ഞ് സമാധാനിപ്പിക്കാന്‍ പലരുമുണ്ടായിരുന്നു. ഭാര്യയുടെ മുഖത്തെ നിസ്സംഗത എന്നെ വല്ലാതെ ഉലച്ചു. മരണം അവള്‍ ചോദിച്ചു വാങ്ങാന്‍ തന്നെ തീരുമാനിച്ച രീതിയിലായിരുന്നു അവളുടെ പെരുമാറ്റവും സംസാരവുമെല്ലാം.

ഇതിനോടകം പല പ്രാവശ്യം ഞാന്‍ മോളുടെ സെല്‍ ഫോണിലേക്ക് വിളിച്ചു നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഒരു പ്രാവശ്യം ഫോണെടുത്തു. മമ്മി ഹോസ്പിറ്റലിലാണെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോഴും ഒരു മൂളലായിരുന്നു മറുപടി. പെട്ടെന്ന് ഫോണ്‍ ഡിസ്കണക്റ്റ് ചെയ്യുകയും ചെയ്തു. തകര്‍ന്ന മനസ്സുമായി വിസിറ്റേഴ്സ് റൂമിലെ കസേരയിലിരുന്ന് എപ്പോഴാണ് ഉറങ്ങിയതെന്നറിഞ്ഞില്ല...!

ആരുടെയൊക്കെയോ കാല്‍പെരുമാറ്റം കേട്ടാണ് ഞെട്ടിയെഴുന്നേറ്റത്. മുന്നൂറ്റിപ്പതിനാലാം നമ്പര്‍ മുറിയിലേക്ക് ഡോക്ടര്‍മാരും നഴ്സുമാരും കയറുകയും ഇറങ്ങുകയുമൊക്കെ ചെയ്യുന്നുണ്ട്. എന്തായിരിക്കും ഇത്ര എമര്‍ജന്‍സി! മറ്റൊരു പേഷ്യന്‍റും ആ മുറിയിലുണ്ട്. ആകാംക്ഷയുടെ നിമിഷങ്ങള്‍ ഇഴഞ്ഞുനീങ്ങി. പെട്ടെന്ന് എല്ലാം നിശ്ശബ്ദമായ പോലെ ...!

ഡോക്ടര്‍ എബ്രഹാം മുറിയില്‍ നിന്നിറങ്ങി വരുന്നുണ്ട്. അടുത്തുവന്നു നിന്ന അദ്ദേഹം ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. പക്ഷെ അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ മുഖം എല്ലാം പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അതെ, പ്രതീക്ഷിച്ചതു തന്നെ സംഭവിച്ചുകഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. ഇക്കാലമത്രയും എന്നെ മുന്നോട്ടു നയിച്ച അവള്‍ ഇനിയില്ല. നിര്‍വ്വികാരനായി നിന്ന എന്‍റെ തോളില്‍ തട്ടി ഡോക്ടര്‍ നടന്നു നീങ്ങി. ഞാന്‍ മോളെ വിളിച്ചു. ഫോണ്‍ റിംഗ് ചെയ്യുന്നുണ്ട്. പക്ഷെ മറ്റാരോ ആണ് ഫോണെടുത്തത്. മോളെവിടെ എന്നു ചോദിച്ചില്ല. ഫോണെടുത്ത കുട്ടിയോട് വിവരം പറഞ്ഞു. 'അറിയിച്ചേക്കാം' എന്നു പറഞ്ഞ് ഫോണ്‍ കട്ട് ചെയ്തു. 

വിവരങ്ങളറിഞ്ഞ് പലരും എത്തിത്തുടങ്ങി. അവരുടെ ആശ്വാസ വാക്കുകളൊന്നും ഞാന്‍ കേട്ടില്ല...! ഓരോ മുഖങ്ങളിലും ഞാനെന്‍റെ മകളെ തേടി..! ഇല്ല, അവളെ കണ്ടില്ല.. ! ആ സമയത്താണ് സെല്‍ഫോണ്‍ ശബ്ദിച്ചത്. മോളുടെ നമ്പറില്‍ നിന്ന് ടെക്സ്റ്റ് മെസ്സേജാണ്...!!

"Dad, my hearty condolences. Don't wait for me, I can't come....!"